F1
Vóór de RB19 domineerden deze auto's de F1
De RB19 van Red Bull staat aan het begin van het seizoen in de wolken. © DPPI
Het is geen geheim. Deze start van het seizoen wordt schandalig gedomineerd door Red Bull en zijn RB19. Twee Grands Prix, evenveel poleposities, overwinningen en dubbels. Het is simpel: niemand doet het zo goed als Christian Horner en zijn mannen.
Lewis Hamilton aarzelde niet om het te zeggen dat hij nog nooit zo snel een auto had gezien als de nieuwste creatie uit de Milton Keynes-workshops (VK).
Sommigen vrezen zelfs een voortijdig einde van de campagne, omdat de Oostenrijkers zo ver voorlopen op de rest van het veld. Dit was voor ons de aanleiding om de geschiedenis van de stad te herontdekken F1 en om enkele van deze eenzitters onder de aandacht te brengen die ook de concurrentie domineerden.
Red Bull RB18 – 22 Grands Prix, 17 overwinningen, 8 poleposities (2022)
Red Bull is feitelijk een voortzetting van zijn eerdere oefening. In 2022 had Red Bull perfect onderhandeld over de nieuwe technische reglementen. Als hij zich ooit zorgen had gemaakt door Charles Leclerc en team Ferrari, Max Verstappen had geen problemen met het vestigen van een nieuw record met 15 overwinningen in hetzelfde seizoen. Aan het einde van een meedogenloze dominantie behaalde Red Bull zijn eerste Drivers/Constructors-dubbel sinds 2013 en het gouden tijdperk met Sebastian Vettel en de motor Renault.
© Florent Gooden / DPPI
Mercedes F1 W07 – 21 Grands Prix, 19 overwinningen, 20 poleposities, 8 een-twee finishes (2016)
Zou Lewis Hamilton dat vergeten? Mercedes al jaren niet meer opgeschud? Denk aan het begin van het hybride tijdperk, toen de Silver Arrows alleen kruimels achterlieten voor hun tegenstanders.
Het seizoen 2016 is daar de perfecte illustratie van, met de onbetwiste overheersing van Nico Rosberg en Lewis Hamilton, die zal eindigen met de eerste en enige wereldtitel van de Duitser voordat hij verrassend met pensioen gaat. Dat jaar waren de twee voormalige beste vijanden stil geweest, heel stil op de baan.
De twee Mercedessen alleen op het circuit, een beeld waar we in 2016 te veel aan gewend waren. © Frederic Le Floc’h / DPPI
Mercedes F1 W06 – 19 Grands Prix, 16 overwinningen, 18 poleposities, 12 een-twee finishes (2015)
Nog aan het begin van het hybridetijdperk kon niemand op tegen Mercedes die de nieuwe motor tot in de perfectie beheerste. De strijd om overwinningen en om de titel zal uiteindelijk voor de verandering alleen Lewis Hamilton en Nico Rosberg aangaan... Samen laten ze Ferrari en Sebastian Vettel ver achter zich. In een seizoen zonder concurrentie pakt de Engelsman de wereldkroon, zijn derde, van Nico Rosberg.
Mercedes wederom zonder rivalen. © Eric Vargiolu / DPPI
Mercedes F1 W05 – 19 Grands Prix, 16 overwinningen, 18 poleposities, 11 een-twee finishes (2014)
Toen het Mercedes-team in 1 terugkeerde naar de F2010, at het vier seizoenen lang zijn zwarte brood voordat het een stoomwals werd. Dit wordt met name verklaard door de overgang naar het hybride tijdperk, die voor andere motorfabrikanten als Renault en Ferrari erg lastig is. De cijfers spreken voor zich. De Duitsers wonnen 4 van de 16 Grands Prix die in 19 werden betwist, maar werden alleen verslagen door Daniel Ricciardo en RedBull. Onderweg behaalden ze 18 poleposities en 11 dubbels! Onnodig te zeggen dat er geen spanning was.
Het hybride tijdperk is voor Mercedes erg goed begonnen. © Frederic Le Floch / DPPI.
Red Bull RB9 – 19 Grands Prix, 13 overwinningen, 9 poleposities (2013)
De RB9 van Adrian Newey heeft misschien een lager efficiëntiepercentage dan de hierboven genoemde auto's, maar maakte vooral een ongelooflijke sprong voorwaarts in de 2e deel van het seizoen. Het is simpel: vanaf de hervatting in België na de zomervakantie tot de laatste ontmoeting in Brazilië heeft Sebastian Vettel altijd gewonnen, waarmee hij een reeks van 9 opeenvolgende overwinningen tekende, een record dat nog steeds van kracht is. Dank u vaarwel.
© FREDERIC LE FLOCH / DPPI
Ferrari F2004 - 18 Grands Prix, 15 overwinningen, 8 poleposities, 8 een-twee finishes (2004)
Wat kunnen we zeggen over dit jaar, synoniem met 7?e en laatste wereldtitel voor de Rode Baron? Aan het stuur van hem F2004, Michael Schumacher vloog gewoon op circuits over de hele wereld. Twaalf overwinningen in de eerste dertien races, zo zag zijn start van het jaar eruit voordat hij een 13e tekendee later in Japan. Genoeg om hem tot de grote favoriet te maken voor een kroon die hij zal winnen met 34 punten voorsprong op zijn teamgenoot Rubens Barrichello op het moment dat de winnaar slechts 10 punten scoorde.
©GILLES LEVENT / DPPI
Ferrari F2002 - 17 Grands Prix, 15 overwinningen, 10 poleposities, 9 een-twee finishes (2002)
Terwijl garagebuurman Rubens Barrichello met drie pensioneringen begon, boekte Michael Schumacher successen. Vijf van de eerste zeven ronden voor de leider van de Scuderia die opnieuw de suprematie van de Reds bevestigde. Geen verrassingen in het kampioenschap met een Rode Baron die 67 lengtes voorsprong had op zijn nummer twee en teamgenoot en het hele seizoen het podium niet verliet. Een verhouding die sindsdien ongeëvenaard is.
© THIERRY BOVY / DPPI
Williams FW14B - 16 Grands Prix, 10 overwinningen, 15 poleposities, 6 dubbelspel (1992)
In het gezelschap van Patrick Head had Adrian Newey niet verwacht thuis te zijn McLaren of Red Bull om oorlogsmachines te ontwerpen. Uitgerust met een semi-automatische versnellingsbak, de Williams verrast iedereen met zijn actieve vering, een primeur in de wereld van de F1. In de paddock is iedereen perplex als ze het beest ontdekken. Ook op de baan. Nigel Mansell en Riccardo Patrese vliegen over de grid. Het is simpel: Nigel Mansell won (9 overwinningen) en eindigde als 2ee (3 keer) of gaf het op (4 keer opgegeven) maar verder niets. Resultaten waarmee hij zijn enige wereldkampioenstitel kon bemachtigen, ver vóór zijn teamgenoot Patrese.
© DPPI
McLaren MP4/4 – 16 Grands Prix, 15 overwinningen, 15 poleposities, 10 een-twee finishes (1988)
En dan te bedenken dat McLaren op weg was om het enige team in de geschiedenis te worden dat elke race in een seizoen won. De MP4/4 was een gevechtsvliegtuig vergeleken met zijn concurrenten. Niets leek hen te kunnen tegenhouden. En toch zou het team uit Woking (VK) alles verliezen op drie ronden van het schaakbord van de Italiaanse Grand Prix. TerwijlAlain Prost was gestopt vanwege een motorprobleem, Ayrton Senna was goed op weg om een 12 op te volgene Engelse overwinning. Het was zonder te rekenen Jean-Louis Schlesser die de Braziliaan raakte terwijl hij hem probeerde te laten passeren. Resultaat ? Dubbele pensionering voor McLaren en dubbele overwinning voor Ferrari (Gerhard Berger-Michele Alboreto) een paar dagen na de dood van Enzo Ferrari. De geschiedenis zal aantonen dat de MP4/4 een van de meest dominante auto's was, zo niet de meest dominante, die de F1 heeft gekend.
© Eric Vargiolu / DPPI
LEES OOK > De ACI in een race tegen de klok om Monza op de kalender te houden
Gonzalo Forbes
Verantwoordelijk voor de promotieformules (F2, F3, FRECA, F4...). Gedragen door de gratie van Franco Colapinto.
Om ook te lezen
Opmerkingen
*De ruimte gereserveerd voor ingelogde gebruikers. Alsjeblieft vous connecter om te kunnen reageren of een reactie te plaatsen!
0 Opmerking(en)
Schrijf een recensie
0 Bekijk de reacties)