Schumacher: “Ik kan niet wachten om erbij te zijn”

Michael Schumacher vertrouwt na zijn tests aan het stuur van een GP2-auto toe dat zijn nek hem geen problemen bezorgt en dat hij zich klaar voelt om de tests voorafgaand aan het seizoen in februari aan te pakken.

gepubliceerde 21/01/2010 à 14:47

schrift

0 Bekijk de reacties)

Schumacher: “Ik kan niet wachten om erbij te zijn”

Michael, het is lang geleden dat je voor het laatst een paar dagen in een raceauto hebt gereden. Hoe heb je deze test aan boord van een GP2-auto ervaren?
De test ging heel goed, ik kan niet anders zeggen. De eerste twee dagen hadden we last van het weer, maar op de derde dag konden we veel doen, we gingen zelfs zo ver dat we een race op slicks konden simuleren. Het ging beter dan ik had verwacht. Ik voelde me meteen goed in de auto, alsof ik nooit van de baan was afgedwaald.

Heeft u na uw motorongeluk vorig jaar nawerkingen gevoeld, vooral in uw nek?
De nawerkingen van dit ongeval zijn inmiddels allang verdwenen, waardoor ik er zeker van was dat mijn nek mij geen problemen zou bezorgen. Het is een jaar geleden dat het gebeurde. Sinds december train ik fysiek serieus en ik voel me nu fris en klaar. Dit is een van de redenen waarom ik me goed voelde in de auto in Jerez. Maar de Formule 1, Dit is iets anders. De middelpuntvliedende kracht is hoger, niet echt vergelijkbaar. Daarom wacht ik met ongeduld op de tests van februari. Alleen dan zal mijn angst achter mij liggen. Ik kan niet wachten om daar te zijn.

Waarom heb je ervoor gekozen om voor drie seizoenen terug te keren en niet voor één, wat het meest mogelijke leek?
Omdat we samen iets willen doen. De concentratie van talent die we hier hebben is vrij uniek. Met Ross (Brawn) en zijn wereldkampioensteam; met de kennis van Mercedes, die op dit moment de beste motor heeft. Dat willen wij allemaal gebruiken. We willen de kampioenschappen winnen (fabrikanten en coureurs).

Maar zei je niet tegen jezelf dat je nooit meer zou terugkeren naar de F1?
Ja, en ik kon het me niet voorstellen. Nadat ik eind 2006 met pensioen ging, was ik heel gelukkig. Ik voelde me opgelucht, als bevrijd. Ik waardeerde het gevoel dat omdat de twee seizoenen die eraan voorafgingen veel van me eisten. Niet het racen, waar ik altijd van heb gehouden, maar alles wat daarmee samenhangt, waardoor je onder constante druk leeft. Het heeft mij de afgelopen drie jaar het grootste goed gedaan om gemoedsrust te hebben. Het is alsof mijn batterijen zijn opgeladen. Ik heb al mijn energie teruggevonden.

0 Bekijk de reacties)

Om ook te lezen

Opmerkingen

*De ruimte gereserveerd voor ingelogde gebruikers. Alsjeblieft vous connecter om te kunnen reageren of een reactie te plaatsen!

0 Opmerking(en)

Schrijf een recensie