Dietrich Mateschitz (1944-2022)

Hij is een figuur in de zaken- en autosportwereld die op 78-jarige leeftijd stierf. Een buitengewone man, een visionair die van een energiedrank een imperium zou maken en een van de grootste Formule-teams zou opbouwen. F1 altijd, Red Bull Racing. Dietrich Mateschitz verlaat ons, maar zijn werk zal hem overleven.

Dietrich Mateschitz, geboren op 20 mei 1944 in Sankt Marein im Mürztal in Stiermarken, stierf na een langdurige ziekte. De Oostenrijkse zakenman vertrok zoals hij leefde, discreet, en liet een imperium achter waarvan het succes alleen wordt geëvenaard door dat van het Formule 2005-team dat hij in XNUMX oprichtte op de ruïnes van het Jaguar-team, geboren Stewart Grand Prix.

Wie kent niet de beroemde energiedrank Red Bull, die begin jaren negentig door Europa verspreidde en al snel de wereld zou veroveren.

Het was in 1982, terwijl hij aan de bar van het Mandarin Hotel in Hong Kong zat, dat hij op het idee kwam om op de Europese markt het equivalent van energiedranken te lanceren die toen erg populair waren in Azië. Hij bundelde de krachten met een Thaise zakenman – Chaleoh Yoovidhya – die een van deze drankjes vervaardigde, het product omdoopte tot Red Bull, nieuwe zilveren en blauwe verpakkingen definieerde en een brutale reclamecampagne lanceerde.

Het duurt drie jaar om de benodigde autorisaties van de gezondheidsdiensten te verkrijgen, een verkoop- en marketingstrategie te definiëren en het product op de markt te positioneren. Uiteindelijk werd Red Bull in 1988 gelanceerd in Oostenrijk, dat de testmarkt werd.

De rest is geschiedenis sinds hij, met een miljoen verkochte blikjes in het eerste jaar en drie keer meer het jaar daarop, vervolgens naar andere Europese markten verhuisde. Groot-Brittannië is de eerste die vergunningen afgeeft om buiten de grenzen van Oostenrijk te verkopen; waardoor het land de andere landen van de Unie kan overtuigen.

Dietrich Mateschitz en Vitantonio Liuzzi (Red Bull Racing) tijdens de GP van San Marino 2005 / © DPPI

Fan van Jochen Rindt

De man die zijn goede vrienden ‘Didi’ noemen, heeft nu de financiële middelen om zijn twee grote passies te bevredigen: de luchtvaart en de autosector. Hij richtte het hoofdkantoor van zijn bedrijf op in Salzburg, aan de rand van de luchthaven, waar hij zijn intrek nam in Hangar-7, waar naast zijn straaljagers, gevechtsvliegtuigen en andere DC-6's ook tal van culturele evenementen plaatsvinden.

« Wat de autosport betreft, zei hij tegen AUTOwekelijks in februari 2005 tijdens een interview. Het was normaal dat ik er in mijn jeugd interesse voor had, dankzij Jochen Rindt (Wereldkampioen 1970, postuum gekroond, noot van de redactie) ! Als kind ging ik naar de circuits... Het was de weekendprocessie. Als student trakteerde ik mezelf op een Austin Cooper 1300S! » Het is echter niet alleen zijn passie voor auto's die hem ertoe aanzet om in de sport te investeren, maar ook in marketing. “ Wij verkopen geen auto's, dus voor ons is F1 niet synoniem met commerciële concurrentie. Wij zijn alleen geïnteresseerd in de sport zelf », legde hij ons opnieuw uit.

Daarom begon Red Bull met het helpen van jonge mensen tussen de 12 en 13 jaar die aan het racen waren karting. De eersten waren Patrick Friesacher en Christian Klien, die beiden later de F1 zouden betreden. Mateschitz, die altijd weigerde dat Red Bull meer zou zijn dan een simpele sponsor, werd in 51 al snel meerderheidsaandeelhouder – 1995% – van Sauber. Een belang dat destijds zou oplopen tot 62,5%. later.

De man is het beu om zich slechts een gast te voelen als hij thuis Grands Prix bezoekt en heeft nieuwe ambities nu Jaguar Racing te koop staat. Hij verwierf het op 15 november 2004 en vertrouwde de technische leiding toe aan Guenther Steiner en de sportieve leiding aan de jonge Christian Horner (destijds 31 jaar oud!) tot dan toe aan het roer van het Arden-team in F3000. ' en danfluisterde hij met een ondeugende glimlach tegen ons: we hebben een kleine vriendencommissie van wie we advies kunnen vragen bij een lekker biertje: Gerhard Berger, dokter Helmut Marko en Niki Lauda! »

Dietrich Mateschitz en de trouwe Franz Tost vieren de overwinning van Sebastian Vettel et Toro Rosso tijdens de Italiaanse GP van 2008, de eerste voor een Red Bull-team in de F1 / © THIERRY BOVY / DPPI

Wals begin 2010

Het eerste jaar was een opmerkelijk succes vergeleken met zijn voorganger, Jaguar Racing. Het team bezette het grootste deel van het seizoen de 6e plaats in het constructeurskampioenschap en werd pas op het einde verslagen door de BAR-Hondas. In één seizoen verzamelde het team meer punten dan Jaguar in 2003 en 2004, vooral dankzij David Coulthard, die na zijn jaren een tweede jeugd vond McLaren.

Aan de kant van de paddock schudt de Red Bull-machine de gewoontes door elkaar en niets zal ooit meer hetzelfde zijn: productie en druk van het Red Bulletin dat drie keer per weekend wordt verspreid tijdens de Grands Prix, humoristische persberichten, “Formula Una” met glimlacht bedriegers, Energy Station open voor iedereen, etc.

Het is een tornado van frisheid die het Circus treft! Een jaar na de overname van Jaguar Racing kocht Mateschitz het bedrijf team Minardi op 50-50 met Gerhard Berger om er het juniorenteam van Red Bull Racing van te maken. Het is ook de kleine Italiaanse structuur die hem zijn eerste succes in de F1 zal opleveren, met Sebastian Vettel tijdens de Italiaanse GP van 2008. Berger trekt zich terug en hij koopt zijn aandelen.

Tegelijkertijd blijft RBR, gevestigd in Milton Keynes (VK), in kracht groeien dankzij een partnerschap met de meest veelbelovende drijvende kracht met Renault. Vanaf het seizoen 2010 werd het koppel onverslaanbaar en tekende het vier coureurstitels op rij met Sebastian Vettel en evenveel constructeurstitels.

Helaas verslechterden de relaties met de Franse motorfabrikant en werd de aandrijflijn van 2016 tot 2018 omgedoopt tot ‘TAG Heuer’.

Dietrich Mateschitz begroet Honda technisch directeur Toyoharu Tanabe na de overwinning Max Verstappen tijdens de GP van Oostenrijk 2019 / ©DPPI

Keer terug naar de top met Honda

Binnenkort breekt er een nieuw tijdperk aan met Honda, dat in 2021 culmineert na de overwinning van Max Verstappen in het Wereldkampioenschap coureurs aan het einde van een titanengevecht tegen Mercedes et Lewis Hamilton. De Japanse fabrikant stapt aan het einde van het seizoen officieel uit de sport, maar blijft complete motoren van Sakura leveren.

Om deze te exploiteren heeft het team een ​​gloednieuwe motorafdeling opgericht, Red Bull Powertrains, die parallel werkt aan een eigen motor. Dit jaar heeft Verstappen de inzet verdubbeld, terwijl Red Bull op het punt staat de constructeurskroon terug te winnen die sinds 2013 in Milton Keynes is ontzegd en de laatste titel die met Vettel is behaald.

Gedurende al die jaren heeft Dietrich Mateschitz het roer nooit losgelaten en bleef hij voortdurend op de hoogte van de activiteiten in zijn stallen. Omdat hij voelde dat zijn einde nabij was, was hij het die onderhandelde over de toetreding van Porsche in de hoofdstad van Red Bull Technology tot 50% om, zo dacht hij destijds, de toekomst van het team veilig te stellen. Maar uiteindelijk overtuigd dat deze alliantie uiteindelijk de ontbinding zou veroorzaken van wat hij in de Porsche-entiteit had gecreëerd, veranderde hij van gedachten.

Red Bull Racing zal vrij en onafhankelijk blijven zoals het altijd al wilde, en heeft Christian Horner en Helmut Marko de opdracht gegeven om te blijven winnen. Het zijn niet alleen een industriële en marketinggroep, twee F1-teams en een circuit – de A1 Ring die na de overname Red Bull Ring werd – die meer om een ​​vriend dan om een ​​baas rouwen, maar de wereld van het racen in zijn geheel, als de stimulerende firma is aanwezig op alle niveaus van de motorsport.

Omdat, in zijn woorden, “ de funfactor is belangrijker dan marktaandeel! » Hij deelde dit plezier tot het einde, discreet zoals hij altijd deed.

Aan zijn partner Marion Feichtner, aan zijn zoon Marc, aan de leden van de Red Bull Racing- en AlphaTauri-teams, aan zijn vele vrienden in de auto- en sportwereld in het algemeen, AUTOwekelijks betuigt zijn meest oprechte medeleven.