Bruno Senna: “Samen vooruitgang boeken”

Bruno Senna legde slechts 17 ronden af ​​tijdens de Grand Prix van Bahrein, nadat zijn Cosworth-motor de geest gaf. Coureur met een bekende naam in het kleinste team op de grid, de neef van de drievoudig wereldkampioen F1 Ik denk niet dat ik een fout heb gemaakt door bij dit team te komen. “ Het is een manier om samen vooruitgang te boeken, om de druk te verdelen over het team en de coureur », rechtvaardigt de Braziliaan in de columns van AUTOhebdo. “ Het ideaal zou uiteraard zijn geweest als we vier à zes weken eerder klaar zouden zijn “, geeft hij echter toe.

Senna erkent daarmee dat zijn team ernstig tekort is geschoten in de voorbereiding op de Grand Prix van Bahrein. Maar hij heeft er geen spijt van dat hij onder deze omstandigheden zijn debuut in de F1 heeft gemaakt. “ Hadden wij een keuze? We hadden niet eens tijd om ons zorgen te maken over ons rijcomfort. Dat zullen we later zien. Kan ik het in de tussentijd verdragen dat ik met mijn rug en kont op een barbecue sta? »

De piloot, geboren als Bruno Lalli, gaf er de voorkeur aan de naam van zijn moeder en dus van zijn oom aan te nemen, om tijdens zijn carrière geen dubbelzinnigheden te creëren. “ De mogelijke anonimiteit die ik had kunnen hebben door mezelf Bruno Lalli te noemen, zou maar een paar uur hebben geduurd, Legt hij uit. Mensen zouden niet zijn opgehouden met tegen mij te praten over Ayrton en mij Senna te noemen, wat er ook gebeurde. Om alles eenvoudiger te maken, heb ik ervoor gekozen om de naam van mijn moeder aan te nemen. Ik erken dat het een aantal deuren voor mij heeft geopend; het zou belachelijk zijn om het te ontkennen, maar het heeft mij ook veel beperkingen opgelegd. Het creëren van mijn eigen persoonlijkheid en mijn eigen ‘pers’ kan alleen voortkomen uit mijn eigen resultaten. Nu ik in de F1 arriveer, ben ik “de neef van? » telt niet meer. '

Bovendien is het dragen van de naam van een drievoudig wereldkampioen geen alledaagse gebeurtenis voor een coureur die zijn carrière wil voortzetten zoals hij wil. “ Hij stierf toen ik tien was, maar ik leerde met hem leven, bekent Bruno. Geen interview met mij gaat over hem! Het is onvermijdelijk, maar ik ben er aan gewend geraakt. Aan de ene kant word ik er een beetje moe van om zoveel over hem te moeten praten, aan de andere kant zeg ik tegen mezelf dat als mensen mij dat vragen, dat komt omdat hij ze moet hebben opgemerkt en ze een uitstekend geheugen hebben. »

In een poging afstand te nemen van deze familieband, die soms te zwaar is om te dragen, vertrouwt Bruno Senna toe dat hij geen bijzondere emoties herkende toen hij zichzelf op de stoel van de auto HST. “ Waarom had ik aan hem moeten denken? », vraagt ​​de Braziliaan. “ Ik ben er voor mij, dankzij mijn werk, gedreven door mijn eigen passie. Ik doe niets voor hem, alles voor mezelf, en voor de mensen die mij vertrouwden door mij aan te nemen. Ik denk niet elke keer aan hem als ik mijn harnas vastmaak of op een podium stap. Dit overkwam mij een keer, in Monaco, tijdens een GP2-race die ik won. Daar voelde ik een bijzondere emotie en zei tegen mezelf dat hij trots zou zijn geweest om mij bovenaan het podium te zien. Omdat het een circuit was waar hij van hield, waarop hij alles gaf en waarover hij vaak met mij sprak. »

Vind het volledige interview met Bruno Senna in AUTOhebdo nr. 1744, deze week te koop.