50 jaar geleden: Rindt en Hill's eerste overwinning in Watkins Glen

Lang voordat Austin (Texas) of Indianapolis (Indiana) de Formule 1 vestigde zich vroeger in de staat New York, op het Watkins Glen-circuit. De route heeft de geweldige Barnum 20 keer bezocht, meer dan welke andere Amerikaanse locatie dan ook. 

Toen, Watkins Glen onderscheidde zich door de afwezigheid van een technische sector (8 bochten over 3,78 km) en zijn hoge topsnelheden. Zo werd de polepositie van 1969 overgenomen door de Oostenrijker Jochen Rindt (Lotus) in amper 1’03”620! Om de twee uur racen vertrouwder te maken, hebben de organisatoren ronden en ronden toegevoegd, 108 in totaal.

Als Jochen Rindt vanaf de top van de grid start, is de man die de krantenkoppen haalt ongetwijfeld Jackie Stewart (Matra, cocorico). Nog niet geridderd door de koningin van “Sir”, geniet de Brit nog steeds van zijn eerste wereldkroning, die hij een paar weken eerder in Monza (Italië) won. 

De stands resoneren met het geluid van V8 Ford Cosworth DFV, het populairste blok van het moment. Van de 18 deelnemers kozen slechts vier coureurs voor een andere motor: Jackie Oliver en John Surtees op BRM, en Pedro Rodriguez op deunieke Ferrari van het bord.

De titel wordt gespeeld, de onzekerheid betreft dus de ereplaatsen. Jochen Rindt werd aan het begin van de campagne beschouwd als een buitenstaander en hoopt op de opluchting die een overwinning zou brengen. De 27-jarige leidde vijf van de laatste negen ronden en eindigde in de laatste twee bijeenkomsten op het podium. 

De bestuurder van de Lotus 49 gaat met een mes tussen zijn tanden op pad voor bijna 100 toeschouwers. Na een kort duel tegen Jackie Stewart vertrok Jochen Rindt, voor een trio Brabhams. 

De tot dan toe stralende dag nam in de 88e ronde een dramatische wending. Graham Hill draait in een plas olie en laat zijn motor afslaan. Om zijn V8 weer in de versnelling te krijgen, stapt hij uit zijn cockpit en duwt de zijne auto, voordat hij weer in zijn Lotus stapte, zonder zijn veiligheidsharnas weer aan te hebben gedaan. De cockpit was zelfs zo krap dat er hulp van buitenaf nodig was om deze actie uit te voeren.

Graham Hill voelde een “lekke” rechterachterband en gaf vervolgens aan zijn team te kennen dat hij van plan was in de volgende ronde de pitstraat in te gaan. Hij zal daartoe niet de gelegenheid krijgen. Aan het einde van een rechte lijn explodeert de band en verliest de Brit de controle. Zonder veiligheidsgordel wordt hij uit zijn auto gegooid terwijl deze uiteenvalt. 

Graham Hill kreeg in 1969 tijdens de Amerikaanse GP een enorm, carrièrebedreigend OTDI-ongeluk, waarbij hij ernstig gebroken benen opliep

# F1 pic.twitter.com/TQsaTVuFGg

— Stuart Dent (@Stuart_Dent) 5 oktober 2016

Wonder boven wonder detecteren artsen het niet “die” twee beenfracturen ! Graham Hill wordt in het ziekenhuis geobserveerd en krijgt bezoek van zijn dierbaren en zijn team. Hij zal zelfs tegen haar zeggen: ‘Waarschuw mijn vrouw dat ik de komende twee weken niet kan dansen. » Wat een Engels gevoel voor humor! 

Jochen Rindt was zich niet bewust van dit ongeval en kwam 46 seconden voorsprong op Piers Courage over de finish. Hij houdt hem eindelijk vast, de lauwerkrans gereserveerd voor de winnaar! “Het is alleen zo dat de auto voor één keer heel bleef », legde hij uit, verwijzend naar de opzettelijk kwetsbare constructiemethoden van Colin Chapman. 

Bonusinfo: De organisatoren laten de winnaar vertrekken met een verzwaard koffer $ 50 premie.