51 jaar Michael Schumacher: zijn 3 favoriete circuits

Canada: 7

De bochtige maar snelle route Gilles-Villeneuve, gelegen op het eiland Notre-Dame in Montreal, is bijzonder veeleisend voor de monteurs en de chauffeurs. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de recordhouder van wereldtitels (7) zeven keer de lauweren plukt (1994, 1997, 1998, 2000, 2002, 2003, 2004).

Als ik er maar één moest kiezen:

De versie uit 1998 heeft geen gebrek aan pit. Allereerst worden er twee starts gegeven. De eerste wordt verstoord door de loopsessie van Alexander Wurz (Benetton). Gebrek aan succes, “Schumi”, wiens eerste vlucht hem in staat stelde Mika Häkkinen in te halen (McLaren), moet zijn derde plaats op de grid herwinnen. 

De tweede procedure is nog steeds veelbewogen, maar de Safety Car wordt ingezet in plaats van de rode vlag. Ten tweede zal Michael Schumacher dan profiteren van een gaspedaalprobleem op de McLaren van David Coulthard om de controle over te nemen. 

Er vindt een nieuwe neutralisatie plaats om de graspollen te verwijderen die de Arrows van Pedro Diniz in de 20e ronde hebben meegebracht. Michael Schumacher maakt van de gelegenheid gebruik om de pitstraat in te gaan. Toen hij echter terugkeerde naar de baan, zag hij de Williams van Heinz-Harald Frentzen. 

De voormalig Benetton-coureur snelt richting de Williams om hem de weg te versperren. Deze laatste helt af naar het grind, waar hij zijn loop beëindigt. Patrick Heid, teambaas van het Engelse team, is woedend en zegt op de pitmuur een paar woorden tegen Jean Todt. “We zullen er alles aan doen om hem uit te sluiten van de race en dat zullen we niet tolereren. »

Uiteindelijk zal Michael Schumacher zonder de minste straf ontsnappen. Sterker nog, hij zal profiteren van een vol gasoffensief van nationale ster Jacques Villeneuve (Williams) op Giancarlo Fisichella (Benetton) om terug te keren naar de leiding, tot aan de finish. 

Imola: 7 

De tweede bakermat van Ferrari binnen Formule 1. Het Enzo e Dino Ferrari-circuit in Imola zag de team acht keer winnen in de 26 edities van de Grand Prix van San Marino (hoewel Imola in Italië ligt en niet in deze provincie) en Michael Schumacher maar liefst zeven keer (1994, 1999, 2000, 2002, 2003, 2004, 2006).

Als ik er maar één moest kiezen:

In 2006 vond de terugwedstrijd plaats tussen Michael Schumacher en Fernando Alonso (Renault) pakt de fans. Gefrustreerd toen ze zagen dat de Spanjaard een jaar eerder op koers bleef, juichten ze toen de auto rood keert de positie om onder de lentezon.

Als er op de baan geen inhaalactie heeft plaatsgevonden, is de intensiteit van het gevecht aanwezig. De 248F1 staat halverwege zo stevig aan de leiding en ondervindt ernstige problemen met bandenschade. Fernando Alonso wordt tien seconden teruggeworpen op de leider en valt vervolgens de Ferrari aan. 

De laatste pitstops zijn voor de uittredende kampioen de ideale gelegenheid om zijn rivaal in te halen. Maar een mislukte exitronde en de Duitser behield zijn plaats tot aan de finish. 

Magny Cours: 8

Cock-a-doodle Doo! Het is op het Nevers Magny-Cours-circuit (Nièvre) dat Michael Schumacher het grootste aantal overwinningen in hetzelfde land heeft behaald. Frankrijk bracht de Kaiser acht successen: 1994 en 1995 met Benetton, 1997, 1998, 2001, 2002, 2004 en 2006 met Ferrari.

Als ik er maar één moest kiezen:

De editie van 2004 is een tactische demonstratie. Tijdens de tests verslagen door Fernando Alonso, rekent de Scuderia, dankzij het onheil van technisch directeur Ross Brawn, op een onwaarschijnlijke situatie. plan van vier pitstops tijdens de race. 

Gedwongen om aan het stuur van hem te slaan F2004 heeft Michael Schumacher nog de helft van de race nodig om de blauwgele Renault in te halen. De laatste pitstop, twaalf ronden voor het einde, zal slechts een formaliteit zijn. 

“We hebben ervoor gekozen om na de tweede shutdown op deze strategie over te stappen, gaf de man met 91 successen aan op een persconferentie. We wisten dat het optimistisch was, maar zonder risico's te nemen is er geen plezier! 

Ross en het hele team waren briljant. De haltes waren perfect. Het is ongeloofelijk. Toen ik op de startgrid kwam, was ik niet zo optimistisch. Maar onze banden werkten goed tot het einde van de stints, waar andere teams het moeilijk hadden.”