Een eerste punt dat goud waard is en een nieuw record voor Kubica

Het komt zelden voor dat een 10e plaats verworven aan het einde van een Grand Prix veroorzaakt zoveel opwinding voor een team. Toch was er vreugde aan de kant Williams bij het inpakken van de spullen in Hockenheim (Duitsland), in de nacht van zondag op maandag. 

Robert Kubica werd sinds het begin van het seizoen mishandeld door zijn teamgenoot George Russell (tweemaal voor de Engelsman in elf races, altijd achter de rookie in de kwalificatie) en wist in de Duitse regen een klein puntje te pakken. Hiervoor rekende de Pool mede op de uitsluiting van de twee Alfa Romeo's, aanvankelijk als zevende en achtste geklasseerd. 

Eerste punt van het seizoen

Straffen na de race bevorderen #RK88 naar P10. Een mooie beloning voor het constante harde werk van het hele team tijdens een uitdagend seizoen.

Verder naar Hongarije #GermanGP pic.twitter.com/bYRMT4IcyL

- ROKiT WILLIAMS RACING (@WilliamsRacing) 28 juli 2019

Maar dat zou een belediging zijn voor de voormalige BMW-Sauber-coureur en Renault dan zijn verdiensten te vergeten. In tegenstelling tot verschillende tegenstanders was de kampioen van 2013 WRC 2 hield zijn paard op de baan en maakte geen fouten. Een geweldige prestatie voor de overlevende van een ernstig rally-ongeluk in februari 2011 (rechterhand, rechterarm en rechterbeen ernstig aangedaan).

“Het was een gekke race en de omstandigheden waren erg lastig, legde Robert Kubica uit. Ik slaagde erin de finish te bereiken zonder een fout te maken. Hoewel hardlopen in de regen niets nieuws voor mij is, is het toch negen jaar geleden dat ik voor het laatst in dergelijke omstandigheden heb gereden.. Het heeft mijn geheugen opgefrist! »

Sterker nog, de 34-jarige veteraan vestigde een nieuw record F1 : de langste wachttijd tussen twee aankomsten op de punten. Sinds de Grand Prix van Abu Dhabi in 2010, waar hij op de vijfde plaats eindigde, Acht jaar, acht maanden en veertien dagen zijn verstreken!

De vorige houder van dit record, de Belg Lucien Bianchi, moest zeven jaar, elf maanden en zeven dagen wachten tussen de Grands Prix van België 1960 (zesde in een Cooper-Climax) en Monaco 1968 (derde in een Cooper-BRM).