René Arnoux: “Ik heb nooit mijn geduld verloren”

René Arnoux, Renault-coureur van 1979 tot 1982, maakte het moeilijke begin van het Losange-epos in de F1 mee voordat hij zijn eerste successen in de discipline beleefde.

gepubliceerde 17/08/2017 à 14:12

Pierre Tassel

0 Bekijk de reacties)

René Arnoux: “Ik heb nooit mijn geduld verloren”

Onder welke omstandigheden kom je terecht Renault anno 1979?

Gérard Larrousse en François Guiter wilden absoluut een Franse piloot. Didier Pironi, vorig jaar winnaar van Le Mans met Renault? Onmogelijk, Ken Tyrrell weigert hem van zijn contract te ontslaan. Larrousse deed mij toen een voorstel, zonder mij de tijd te geven om na te denken.

Hoe dan ook, het was vanaf het begin een ja! Hier val ik het kampioenschap aan F1 1979 aan het stuur van een auto dat ik maar tijd had om een ​​dertigtal ronden te testen. Drie kapotte motoren en niet gekwalificeerd. Toegegeven bij de start door de terugtrekking van Patrese, maar vervolgens in de race verlaten met een kapotte motor.

Voor een ingewikkelde start was het er één! Ik ontdekte een groot team, met de steun van een grote fabrikant, met wat als een groot budget kon worden beschouwd. Maar bovenal ontdekte ik een compleet nieuwe technologie, die zich in de Sport maar nooit in de F1 had bewezen tegen de grote V8 en V12.

Voor mij, coureur maar ook liefhebber van monteurs, die wist wat het voorbereiden van een wedstrijdmotor betekende, was het een beetje een gekke wereld. Ik vond het moeilijk te geloven dat zo'n kleine motor de andere zou overwinnen.

Je moet het echter geloven als je aan een Grand Prix begint…

Ik twijfelde elke keer als er een motor in mijn handen ontplofte, maar ik geloofde het elke keer als ik erheen ging virussen-Chatillon. Daar, tegenover Bernard Dudot en Jean-Pierre Boudy, sprakeloos en de oren wijd open, kreeg ik mijn moreel terug. “ Je zult René zien, op een dag zullen ze allemaal komen huilen om deze motor! » Ze hadden zo'n geloof, zo'n overtuiging, dat ik met een energiek gevoel naar buiten ging.

Ten slotte worden de zorgen zeldzamer, is de vooruitgang opmerkelijk en verbeteren de resultaten…

Ik heb nooit mijn geduld verloren, zoals soms gebeurde met Jean-Pierre Jabouille, omdat ik deze technologie niet helemaal opnieuw hoefde te ontwikkelen. Ik arriveerde toen het project al duidelijk was, ook al was de auto nog ingewikkeld om te besturen.

Het verbeterde met de komst van de nieuwe RS10 tijdens de Franse Grand Prix in Dijon in 1979, die Jabouille iets eerder dan mij had ontvangen. Het adopteren van sideskirts met grondeffect en dubbele turbo's heeft mijn leven getransformeerd.

Vermogen, rijcomfort met meer flexibiliteit en ondersteuning... Meer ondersteuning betekent meer grip, dus korter remmen, dus minder drukverlies en effectievere re-snelheden.

Bekijk het volledige interview met René Arnoux en onze flashback over de geschiedenis van Renault Sport, in nummer 2127 van AUTOhebdo, nu verkrijgbaar in digitale versie en in de kiosk.

0 Bekijk de reacties)

Om ook te lezen

Opmerkingen

*De ruimte gereserveerd voor ingelogde gebruikers. Alsjeblieft vous connecter om te kunnen reageren of een reactie te plaatsen!

0 Opmerking(en)

Schrijf een recensie