Gaat Racing Point kapot in Canada?

Lawrence Wandeling is hij een pionier?

Het komt zelden voor dat Canadese ondernemers hierin geïnteresseerd zijn F1. Sinds de oprichting van het wereldkampioenschap in 1950 waren er slechts twee die het risico hadden genomen voordat Lawrence Stroll en het door hem geïnitieerde consortium besloten zich bij Force India aan te sluiten. De firma Stebro, gespecialiseerd in auto-accessoires en fabrikant van Formula Junior-chassis, was de eerste in 1963 voor de Grand Prix van de Verenigde Staten. Peter Broeker, die tevens de eigenaar van de firma was, verscheen alleen aan het stuur van een vreemd team: een F. Ford-chassis waaraan werd gesleuteld om plaats te bieden aan een 1500 cc Ford-motor met een vermogen van 3 pk!

In de kwalificatie verloor hij iets meer dan 15 seconden van polehouder Graham Hill. Ondanks dat alles mocht starten, eindigde hij na 7 ronden als 22e! De reis die Walter Wolf en zijn Walter Wolf Racing-team in de loop van hun driejarig bestaan ​​hebben afgelegd, was zeer overtuigend. Gepassioneerd door de autosport, lanceerde de man die zijn fortuin verdiende met de olie-exploitatie van de Noordzee in 1 het avontuur van de F1975 door het bescheiden team te financieren Williams. De vereniging duurde slechts één jaar, aangezien de Canadees eind 1976 het hele gebouw kocht, zich scheidde van de Brit en de naam “Walter Wolf Racing” aannam.

In 1977, voor zijn eerste seizoen in de discipline als volwaardig team, gaf Walter Wolf zichzelf de middelen om zijn ambities te verwezenlijken door Harvey Postlethwaite aan de tekentafel te plaatsen en Jody Scheckter achter het stuur. Vanaf de eerste Grand Prix van het seizoen, in Argentinië, won de Zuid-Afrikaan. Er zouden nog twee overwinningen volgen in Monaco en Canada waardoor hij de eretitel van vice-kampioen kon behalen. Helaas waren de volgende twee seizoenen niet van dezelfde orde, en Wolf gooide de handdoek in de ring aan het einde van het boekjaar 1979. Qua team ging Canada toen een lange winter in, maar op de baan eerst Gilles Villeneuve en daarna zijn zoon Jacques zou gaan lente. We zouden moeten wachten tot 2018 en de overname van Force India voordat we de esdoornbladvlag weer in de paddock zouden zien wapperen.

Wat zijn de ambities van Stroll voor het team?

Op 7 augustus 2018 accepteerden de curatoren die verantwoordelijk waren voor de liquidatie van Force India het overnamebod van het consortium onder leiding van de multimiljardair wiens zoon Lance voor Williams speelt. De ondernemer wordt beschuldigd van het te hulp schieten van de zoon wiens carrière maar moeilijk van de grond komt en verdedigt zichzelf door het commerciële argument naar voren te brengen. “Ik zag de liquidatie van Force India als een zakelijke kans, nu de F1 praat over de introductie van een beperkt budget en een betere verdeling van de inkomsten tussen de teams. Hij zegt. Het is daarom een ​​levensvatbaar economisch model voor een bedrijf van dit type. Ik zit al 30 jaar in de sport. Er zijn slechts tien teams en als je kijkt naar de franchisewaarde in de NFL, rugby of het Britse voetbal, neemt een troef als deze, mits correct behandeld, in de loop der jaren aanzienlijk toe.

Het team heeft een uitstekend management dat in eerste instantie moet worden ondersteund, voordat er een goede financiële stabiliteit ontstaat om vooruitgang te boeken in de hiërarchie. Op de korte termijn willen we blijven vechten waar we nu zijn. Op de middellange termijn willen we proberen te vechten voor de derde plaats en op de langere termijn, wanneer alle regels in 2021 zijn veranderd, hopen we dat we dan een van de beste teams in de paddock zullen zijn. » Volgens de baas zou de overname dus niet het werk zijn van een vader die bij volmacht zijn passie beleeft, maar van een holle-neusinvesteerder. Wat veel waarnemers betwijfelen...

Is er een Racing Point-effect in Canada?

Louis Butcher van het Journal de Montréal is een van degenen die denken dat de voornaamste motivatie van Lawrence Stroll in de eerste plaats is om een ​​toekomst voor zijn zoon Lance in de Formule 1 veilig te stellen. Vandaar ook zijn onwil om Racing Point als een Canadees team te beschouwen. “Je moet eerlijk genoeg zijn om te zeggen dat het Racing Point-team slechts 60% Canadees is, maar het wordt over het algemeen als zodanig beschouwd door de lokale media, omdat het wordt beheerd door een Canadees en andere leden van het consortium dat ook zijn. Dit zorgt voor een kleine heropleving van de belangstelling voor het vakgebied in Canada, maar we blijven ver verwijderd van de impact van Jacques Villeneuve. »

Enthousiast is uiteraard François Dumontier, de promotor van de Canadese Grand Prix. “Alle organisatoren willen vertrouwen op een coureur of een nationaal team”, merkt hij op. Lance Stroll is niet alleen Canadees, hij is Montrealer. Hij woont hier. Dat heeft invloed op de ticketing, net als het feit dat de ploeg deels Canadees is. Ik heb met Lawrence samengewerkt toen hij besloot zijn auto in Toronto te lanceren. Een geniale inslag die mensen deed beseffen dat hij niet de enige was, dat er ook andere Canadese ondernemers bij betrokken waren, zoals André Desmarais. Voor de Grand Prix is ​​dit een aanwinst. Toen we de garages openden, bracht Lance een auto van Groot-Brittannië. Het is belangrijk. »

Wel valt te vrezen dat er nog veel water tussen de oevers van de St. Lawrence zal stromen voordat Racing Point volwaardig wordt beschouwd als erfgenaam van Wolf Racing. Ze zal ook moeten worden nagesynchroniseerd door Jacques Villeneuve, en die is nog lang niet gewonnen. “Ze is gevestigd in Engeland, bevestigt de man wiens naam alleen al synoniem is met de F1 van Quebec tot British Columbia. Voor mij is er niets Canadees aan, behalve de identiteit van de eigenaar. Racing Point heeft een Canadese coureur, maar fans zullen haar nooit als Canadees beschouwen. Ze is niet meer Canadees dan Red Bull Racing is Oostenrijks! »

Zal “poutine” “fish & chips” vervangen?

Het zal ongetwijfeld nog meer tijd vergen voordat de banden die het team in Silverstone in Canada verenigen, uiteindelijk voelbaar worden in de provincie Northampton. Dit jaar waren voor de mannen van technisch directeur Andy Green het enige nieuwe op Ile Notre-Dame de nieuwe garages, en niet het esdoornbladvaandel boven hun hoofden. Het is waar dat het team veel heeft gereisd sinds oprichter Eddie Jordan het in 2005 aan Alexander Shnaider verkocht. Van Brits werd het officieel Russisch in 2006 toen het de naam Midland aannam, en het jaar daarop Nederlands toen Spyker Cars het overnam. en werd uiteindelijk Indiaas toen het in 2008 in handen viel van de pittoreske Vijay Mallya.

Dat het vandaag onder een Canadees protectoraat valt, ontroert Otmar Szafnauer, die sinds 2009 door de wandelgangen van de Engelse structuur loopt, nauwelijks. Voor hem ligt de prioriteit niet bij het vervangen van ‘fish & chips’ door ‘poutine’ in de kantine. fabriek, maar om te voorkomen dat deze stikt nu er een behoorlijk budget beschikbaar is. Vroeger, in de magere tijden nog niet zo lang geleden, deed het team alles met niets, soms klom het op het podium en vocht het voor de vierde plaats in het constructeurskampioenschap. Het verliezen van deze commandogeest, nu het budget comfortabeler is en het team nieuwe leden verwelkomt, is de grote angst van Szafnauer.

“De afgelopen maanden hebben zich ruim twintig mensen bij ons aangesloten, merkt de algemeen directeur op. Qua expansie moet je oppassen dat je de juiste mensen op de juiste afdelingen rekruteert. We mogen niet verliezen waar we goed in waren. Voordat u middelen toevoegt, moet u goed nadenken en niet overhaasten. Je moet de tijd nemen om de behoeften goed te begrijpen. Weet wat u moet aanraken en wat u niet moet aanraken. » Gisteren wist Vijay Mallya een beetje van dit ‘ongelooflijke India’ in de muren van Silverstone te ademen zonder de geest van de plek te raken. Tegenwoordig is het aan Lawrence Stroll om ervoor te zorgen dat het transplantaat stand houdt. Met hulp van de zoon.

Foto's © DPPI / A. Vincent