70 jaar geleden: de geboorte van de Formule 1 op Silverstone

De 150 toeschouwers die naar de oververhitte voormalige militaire basis van de RAF in Silverstone gaan, zijn zich er niet van bewust dat ze een historisch moment gaan meemaken: de oprichting van de Formule 1, het toppunt van de autosport. 

Het evenement, destijds de Europese Grand Prix genoemd, genoot al een zeker prestige door de aanwezigheid van de Britse koninklijke familie, koning George VI, koningin Elizabeth II en prinses Margaret. In een warme sfeer zijn de paddocks welkom 22 concurrenten, en... geen Ferrari !

Enzo Ferrari besloot inderdaad zijn troepen naar België te sturen voor de Grand Prix van Bergen die hetzelfde weekend werd verreden F2. De bonussen die voor de winnaars waren gereserveerd, waren aan deze kant van het Kanaal veel substantieeler...

Op de deelnemerslijst staan ​​vertegenwoordigers van Groot-Brittannië met negen Britse coureurs, de eerste van wie Reg Parnell (Alfa Romeo), dat een belangrijke speler in de programma's zal worden Aston Martin en Uithoudingsvermogen in het komende decennium. 

De Franse garde blijft niet achterwege, met vier atleten en vijf exemplaren Talbot-Lago T26. Tijdens de tests zal de beste coureur van Frankrijk de inwoner van het zuidwesten zijn Yves Giraud-Cabantous, vierde. De toekomstige winnaar van 24 Uren van Le Mans een maand later behaalde Louis Rosier de negende tijd.

​

Maar de prachtige blauwe auto’s kunnen het tempo van de Alfa Romeo 158 niet bijhouden. De ‘Alfetta’ zijn dan een maatstaf op Europese circuits, met hun 8-cilinder lijnmotor die 350 pk ontwikkelt voor slechts 700 kg leeg. En om te zeggen dat ze dat hebben gedaan begon bijna 12 jaar geleden (augustus 1938) met concurreren ! 

Geen enkele auto kan concurreren op een circuit waar kracht voorop staat. De Maserati 4CLT’s, talrijker dan de Alfa’s, leveren slechts 260 pk. Wat kunnen we dan zeggen over de Engelse ERA, waarvan de ontwikkeling na de oorlog niet werd hervat? 

De overwinning zal dus worden uitgespeeld tussen de vier gelukkigen van de Milanese firma. Juan Manuel Fangio werd al gezien als de favoriet van het team na zijn zegevierende tournee in 1949 met een klein Argentijns team. 

De Italianen Giuseppe Farina en Luigi Fagioli zijn ervaren met successen in Monaco voor beide heren, respectievelijk met Maserati en Mercedes, Reg Parnell sluit het kwartet af, zowel op de deelnemerslijst als op de kwalificatietijden.

Giuseppe Farina start daardoor vanaf pole, voor Luigi Fagioli en Juan Manuel Fangio. De Alfa's gaan er meteen vandoor. De twee Italianen wisselden verschillende keren het bevel uit. Na 10 ronden staat de eerste achtervolger, de Thaise Prins Bira (Maserati, 5e) 25 seconden achter. 

Aan de leiding in de 38e ronde zal Juan Manuel Fangio de finish niet zien. Een plas olie bij de Stowe-bocht stuurt hem in strobalen. Beschadigde olieleiding, de Alfa kan niet verder. 

De beproeving duurt voort tot meer dan twee uur inspanning. Giuseppe Farina kon Luigi Fagioli (2''6) ternauwernood tegenhouden en won terwijl Reg Parnell langzamer ging rijden (3e op 52'').

De Fransen verzamelden chocolademedailles met de vierde en vijfde plaats van Yves Giraud-Cabantous en Louis Rosier, toch ruim twee ronden achter de winnaars. Er zijn er maar 11 die de geblokte vlag zien. 

Leuk weetje : voor de eerste F1 Grand Prix in de geschiedenis behaalt Giuseppe Farina ook de eerste hattrick: pole, overwinning en snelste raceronde.