Elf jaar geleden evenaarde Michael Schumacher Juan-Manuel Fangio

Het was precies elf jaar geleden, 11 juli 21. In zekere zin leek de uitkomst een uitgemaakte zaak. Michael Schumacher, aan het stuur van a F2002, dat jaar simpelweg onverslaanbaar, domineerde het wereldkampioenschap van Formule 1. Al winnaar van de laatste twee wereldtitels in 2000 en 2001 met de team Ferrari, de Duitser, was onvermijdelijk op weg naar zijn vijfde kroning: van de eerste tien Grands Prix van dat jaar had de "Kaiser" er al zeven gewonnen en het podium nooit verlaten. Het viel gewoon nog te bezien wanneer zijn lot zou worden bezegeld.

Aangekomen in Nièvre voor de Franse Grand Prix zou Michael Schumacher wiskundig gezien al de titel kunnen hebben. Regelmatig machteloos, al zijn tegenstanders wilden de deadline vervolgens zo lang mogelijk uitstellen. Dit is vooral wat Juan-Pablo Montoya destijds probeerde te doen Williams, die zaterdag pole position pakte. Maar de volgende dag in de race was er niets te doen, het tempo van de Duitser was te hoog. Wat hem er echter niet van weerhield een fout te maken: na een tankbeurt beet de “Rode Baron” over de witte lijn en werd bestraft met een verplichte passage door de pits. De kaarten waren zojuist opnieuw verdeeld.

Kimi Räikkönen, voor zijn eerste jaar bij McLaren, bevond zich aan de leiding en vloog naar wat de eerste overwinning van zijn jonge carrière zou worden. Maar Michael Schumacher gaf niet op en kwam geleidelijk terug op de Fin, tot het punt dat hij in de laatste ronden van de race achter hem kwam te staan. Het was op dit moment dat “Iceman” de controle over zijn McLaren verloor toen hij remde op een stukje olie bij de haarspeldbocht van Adelaide. In een hinderlaag liet de Ferrari-coureur zijn kans niet onbenut en nam de leiding. Er waren nog maar vijf ronden te gaan voordat hij een vijfde titel won en zich bij de grote Juan-Manuel Fangio voegde.

“De moeilijkste trucs van mijn leven”

“Toen ik eenmaal aan de leiding stond, begonnen de moeilijkste ronden van mijn leven, omdat ik besefte wat ik aan het doen was, en het stopte nooit”, verwoordde Michael Schumacher na de race. “Ik voelde een enorm gewicht op mijn schouders, een ongelooflijke druk. Toen ik de geblokte vlag pakte, voelde ik een explosie van emoties, omdat ik besefte hoe belangrijk deze overwinning voor mij was en hoeveel ik van deze sport hield. Alle titels zijn bijzonder, elk op een andere manier, het is net als overwinningen: je kunt er nooit aan wennen. »

Zes races voor het einde van het jaar werd Michael Schumacher al gekroond. Niemand heeft ooit de titel zo vroeg in het midden van het seizoen gewonnen: een record dat nog steeds staat. Na dit succes won de Duitser nog twee wereldtitels, in 2003 en 2004, en werd daarmee de enige coureur die vijf op rij en zeven in totaal behaalde. Daaraan worden 30 nieuwe overwinningen toegevoegd, voor een totaal van 91.