Al eind 2005 sloeg Alonso de deur voor Renault dicht door naar McLaren te vertrekken

(AUTOhebdo nr. 1527 van 4 januari 2006)

“De wereldtitel veranderde niets voor mij. Mijn filosofie blijft hetzelfde: versla de andere coureurs. Ik wil de beste zijn in 2006, 2007, 2008 en daarna. Het beste in alles wat ik doe, morgen zelfs tennissen! Ik zal dezelfde vastberadenheid hebben die ik heb voor alles in mijn leven... Veel mensen hebben mij gevraagd naar het geschenk dat ik mezelf heb gegeven om mijn wereldtitel te vieren. Niets ! Ik kom uit een bescheiden gezin en ik ben niet jaloers op het leven van rijke mensen. Ik zou dus nooit iets duurs kopen, ik zou niet weten hoe ik het moest gebruiken! ».

In een paar zinnen, terwijl Carlos Ghosn, president van Renault, gaf hem de R25 waarmee hij zojuist glorie had behaald, Alonso sloeg een spijker die iedereen kent. Niet geïnteresseerd in geld, zoon van een bescheiden gezin, opgeleid met respect voor tradities, met beide benen op de grond dankzij de steun van zijn naaste familie... "Het grote hoofd? Mij ​​? Nooit ". Het is waar dat je soms dingen gewoon moet herhalen om ervan overtuigd te worden dat ze waar zijn. Terwijl zijn professionele entourage nooit een kans heeft gemist om ons te verzekeren dat we met een “tiener die behouden moest worden, tegen alles beschermd”. Voor hem was niets te goed. Grillig? Jij bent aan het dromen! Opgesloten in zijn bubbel, geconcentreerd. Professioneel onberispelijk, op enkele stemmingswisselingen na, die we aan grote verlegenheid wijten