Vijf opmerkelijke momenten uit de Turkse Grand Prix

Beurt 8:

Het eerste opmerkelijke moment op deze lijst is geen race-evenement, aangezien het alleen om een ​​bepaalde bocht gaat... en niet zomaar een bocht. Toen het circuit in 2005 werd ingehuldigd, was de indeling een echte (leuke) verrassing, vooral als we weten dat de Duitser Hermann Tilke achter het ontwerp zat. Vaak auteur van saaie en zielloze circuits zoals die van Sochi (Rusland) of Abu Dhabi, om er maar een paar te noemen, had de architect deze keer zichzelf overtroffen.

Snel, technisch, heuvelachtig zoals je wilt, het 5,338 km lange circuit werd door vrijwel alle coureurs geprezen. Maar het was bocht nummer 8 die ieders aandacht trok: een triple left die met meer dan 250 km/u werd onderhandeld. De piloot ontving meer dan 4G enkele seconden achter in de nek. Sinds de F1 moderne auto's zijn sneller dan de modellen van vijftien jaar geleden, de passage door deze bocht zal alleen maar spectaculairder zijn, alhoewel enigszins gefaciliteerd door de betere neerwaartse kracht gegenereerd door de huidige eenzitters.

De race van Juan Pablo Montoya in 2005:

In dit jaar 2005 woedt de strijd om de titel tussen Fernando Alonso (Renault) en Kimi Raikkonen (McLaren). Kimi kende een trage start vanaf pole position, maar wist voor het einde van de eerste ronde definitief van de twee Losange-auto's af te komen en behaalde zijn enige overwinning op Turkse bodem, zijn vijfde dat seizoen. Maar de race van zijn teamgenoot, Juan Pablo Montoya, is de echte attractie van het evenement. Ondanks de start op de vierde plaats en een ingewikkelde tweede stop lijkt de tweede plaats verzekerd voor de vurige Colombiaan.

In de 55e ronde pakte de McLaren-coureur echter een tweede ronde van de Jordan van Tiago Monteiro en viel onder zijn neus in de remzone. De Portugees komt in botsing met Montoya die draait.

Juan Pablo keert voor Alonso terug op de baan, maar krijgt te maken met een auto veranderd door een beschadigde diffuser. In de voorlaatste ronde ging hij in bocht 8 wijd en werd gepasseerd door de coureur van de Renault. Juan Pablo eindigde uiteindelijk op de laatste trede van het podium.

De editie van 2008:

De Turkse Grand Prix van 2008 was zeker een van de meest competitieve races op dit circuit. Het duel beloofde intens te worden tussen de Ferrari (Felipe Massa op pole en Kimi Räikkönen 4e) en de McLarens (Heikki Kovalainen 2e en Lewis Hamilton 3e). Bij de start ging Massa perfect van start terwijl Kovalainen ingeklemd zat tussen zijn teamgenoot en Robert Kubica (BMW).

Tot overmaat van ramp raakte zijn landgenoot Kimi Räikkönen het linker achterwiel van de McLaren. Het contact is licht maar genoeg om Heikki te dwingen terug te keren naar de pits, met een lekke band. Hij zal op een verre 12e plaats eindigen. Het vertrek wordt gemarkeerd door nog een botsing, veel spectaculairder, aangezien Giancarlo Fisichella (Force India) over de Williams de Kazuki Nakajima. Een ongeval gelukkig zonder gevolgen behalve het achterlaten van de twee chauffeurs.

Toen de safety car in de derde ronde vervaagde, pakte Räikkönen de 4e plaats van Fernando Alonso (Renault). Massa leidt het proces, maar in ronde 24 haalt Hamilton hem op gezaghebbende wijze in bocht 12 in en neemt de leiding. Helaas voor hem is de driestopstrategie van zijn team verre van optimaal Lewis kan niet voorkomen dat Massa zijn derde overwinning op rij boekt op dit spoor. De jonge Brit van McLaren moest aan het einde van het evenement zelfs weerstand bieden aan Räikkönen, die het podium compleet maakte.

Deze race was sindsdien ook het toneel van een belangrijk feest Rubens Barrichello (Honda) nam hier deel aan zijn 257e Grand Prix en werd zo de meest ervaren Formule 1-coureur in de geschiedenis, waarmee hij het record versloeg dat voorheen op naam stond van Riccardo Patrese. Barrichello heeft nu 323 starts op zijn naam staan, een ongelooflijk aantal dat normaal gesproken aan het einde van het seizoen 2020 zal worden verslagen door Kimi Räikkönen.

De première van Felipe Massa:

De Ferrari's van Massa en Michael Schumacher (in die volgorde) vertrok vanaf de eerste rij tijdens de tweede editie van de Turkse Grand Prix in 2006. Bij de start stormde Schumacher de Renault van zijn titelrivaal Fernando Alonso binnen om te voorkomen dat hij zou passeren. Achter hen draait Giancarlo Fisichella (Renault) en zaait verdeeldheid in het peloton. Veel coureurs blijven achter of moeten terugkeren naar de pits om schade aan hun auto te herstellen.

Kimi Räikkönen (McLaren) is het meest opvallende slachtoffer van dit bloedbad. Na het verwisselen van een lekke band raakte de Fin kort nadat hij terugkeerde op de baan de muur, waarbij zijn auto geen grip meer had. Vooraan is de dominantie van Massa onbetwist Die dag behaalde de Braziliaan de eerste van zijn elf overwinningen in de F1. Felipe zal ook ongeslagen blijven, zowel in de kwalificatie als in de race op Istanbul Park van 2006 tot 2008.

Het andere hoogtepunt van deze Grand Prix was het duel om de tweede plaats tussen Alonso en Schumacher, dat duurde tot de laatste paar honderd meter van deze race. De Renault-Spanjaard komt pas over de streep met een tiende voorsprong op de zevenvoudig Duitse wereldkampioen!

De ophanging Vettel-Webber:

Het duel tussen de Red Bulls, tijdens de editie van 2010, is de belangrijkste gebeurtenis die tot nu toe tijdens een Turkse Grand Prix heeft plaatsgevonden. Alles begon echter goed voor het energiedrankteam. Kampioenschapsleider Mark Webber start vanaf pole position terwijl Sebastian Vettel als derde start.

In de 18e ronde reden de eenzitters van het team naar binnen Leeds leidde de race, maar stond onder druk van de McLarens van Lewis Hamilton en Jenson Button. In de 39e ronde probeerde Vettel een agressieve inhaalactie uit te voeren, op het rechte stuk tegenover de pitlijn, op zijn teamgenoot die zo min mogelijk ruimte binnenin liet. Maar bij het remmen voor bocht 12 schoof Vettel met zeer hoge snelheid iets richting de Australiër.

De rechterachterband van de Duitser explodeert en hij stopte onmiddellijk terwijl Webber de voorvleugel moest wisselen en als derde eindigde. Enorme desillusie binnen de Red Bull-clan toen de dubbel praktisch verworven leek. Dit evenement markeert de begin van een zeer stormachtige relatie tussen de twee piloten. Terwijl de oorlog uitbreekt in de RBR-put, gaat er weer een gevecht door.

Bevrijd van hun belangrijkste rivalen strijden de McLarens aan het einde van de race om de overwinning en bewijzen dat twee teamgenoten hevig om de lauweren kunnen vechten zonder elkaar ooit te raken. Hamilton slaagt er uiteindelijk in zijn landgenoot en teamgenoot Button (die, ironisch genoeg, de zusterauto sindsdien niet meer zou aanvallen) op afstand te houden. beide chauffeurs moesten brandstof besparen). Ferrari had niets beters te bieden dan een 7e en 8e plaats (Massa-Alonso in die volgorde) om de 800e Grand Prix in zijn roemruchte geschiedenis te vieren.