Charles Leclerc: “Ik droomde ervan sinds ik klein was”

Een goede kwalificatie, een goed tempo in de race en daarna een contact met de Toro Rosso van Brendon Hartley. Wat is er gebeurd?
We zijn de remmen kwijt! De laatste vier ronden vóór het contact waren erg ingewikkeld omdat het trappen lang was en het remmen erg inconsistent was. Een lastig te handhaven situatie die helaas eindigde in de haven chicane. Ik heb een beetje medelijden met Brendon, maar tegelijkertijd kon ik niet veel doen. Ik probeerde zo ver mogelijk naar rechts te komen, maar het was niet genoeg om hem te ontwijken.

Hoe lang wacht jij al op deze thuis-Grand Prix?
Ik droom er al van sinds ik klein was! Ik moet ongeveer 4 of 5 jaar oud zijn geweest toen ik mijn eerste GP van Monaco bijwoonde. Ik keek naar de race vanaf het terras van een gebouw na de eerste bocht. Het was het ouderlijk appartement van een van mijn beste vrienden en we speelden kleine autootjes terwijl we keken hoe de grote uit Sainte-Dévote kwamen.

Was het emotioneel moeilijk om met de herinneringen aan je vader en Jules Bianchi om te gaan (Charles Leclerc een helm-eerbetoon uitgebracht aan de twee mannen in Monaco)?

Speciale race – speciale helm.
Ik ga het helmontwerp van mijn vader gebruiken met een extra eerbetoon aan de bovenkant en aan de achterkant van Jules en hem. Het was onze droom om ooit in Monaco te racen en ik ben er vrij zeker van dat Jules en hij van bovenaf toekijken. pic.twitter.com/25YdhCZ6Sb

- Charles Leclerc (@Charles_Leclerc) 23 mei 2018

Ze zijn allebei altijd bij mij, niet alleen in Monaco. Zonder mijn vader, zonder Jules, zou ik hier vandaag niet zijn en ik heb de straten van het Prinsdom niet nodig om hem te herdenken. Elke ochtend voordat ik in de auto stap, denk ik aan hen. Daarna, als ik eenmaal ingespannen ben, heb ik een klus te klaren.

Ontdek het volledige interview en analyse van de Grand Prix van Monaco, uitgevoerd door onze speciale correspondent in het Prinsdom, in AUTO uitgave 2167wekelijks, beschikbaar in digitale versie en op kiosken.