Bourdais komt in het spel

Een GP van Monaco starten vanaf de veertiende plaats op de grid is nooit een goed voorteken. Het veroordeelt jezelf tot een wachtende race. Wat de Fransen Bourdais geweigerd.

Eerst uit de kombuis om weer in het peloton te komen. Geweldige oefening aan het stuur van een superzware benzinemachine met nog maar één stop in het verschiet. “De auto bewoog behoorlijk, ik had een paar wielblokkeringen? maar ik moest contact houden. Op sommige plaatsen was de baan zo vuil buiten de griplijn dat als ik een paar centimeter afdwaalde, het voelde alsof ik op het strand reed. De banden hielden het niet langer vol en het duurde lang voordat ze herstelden. Dit overkwam mij twee keer bij de Porter en ik dacht dat ik er niet doorheen zou komen. Er is maar één recept voor vuile banden: raak ze om ze zo snel mogelijk weer tot leven te brengen. Maar ook niet aan te raden vanwege de versnelde afbraak ervan. Op een gegeven moment was ik bang dat ik te veel van hen had gevraagd. Het was absoluut noodzakelijk om op de lijn te blijven, er was alleen maar te rijden op de baan die een beetje met rubber bedekt was en dus grip had. »

Lange tijd geblokkeerd door Nakajima en Fisichella, tegen wie hij zich sneller voelde, anticipeerde Bourdais vervolgens aanzienlijk op zijn stop op advies van zijn team. Goed gezien. “Vanaf het moment dat ik voor hen uitkwam, zat de punt in de pocket en was er niemand om op te halen voor mij, het lukte me. Pas op voor de rails, de banden, de remmen! Een punt pakken in deze omstandigheden zonder een ronde van de leiders te hebben gereden, wat hier heel gemakkelijk is, is uiteraard bevredigend, maar als 14e beginnen en als 8e eindigen is dat nog meer. Het was echt verre van een uitgemaakte zaak. »

Vind het volledige interview in AUTOhebdo N°1702, op 27 mei in de kiosken