Alonso: “Een droom die uitkomt”

Fernando, jij krijgt de kans om op jouw te rijden F1 in de straten van je woonplaats...
Het wordt geweldig en voor mij een van de hoogtepunten van het jaar. Met mijn F1 rijden in de straten waar ik ben opgegroeid, voor mijn familie, mijn vrienden en de mensen die mij altijd hebben gesteund, is een droom die uitkomt. Na het moeilijke jaar dat we hebben gehad, zal het goed zijn om iets anders te doen en de magie van de Formule 1 te vieren. Ik vind het altijd leuk om aan roadshows deel te nemen, maar deze is echt speciaal.

Vertel ons iets over Oviedo…
Het is een kleine industriële stad in Noord-Spanje. De omgeving is prachtig en de omgeving is erg groen omdat het vaak regent. De mensen zijn aardig en bijna al mijn familie en vrienden wonen er nog. Het is dan ook een plek die mij nauw aan het hart ligt.

Wat zijn je eerste herinneringen aan je leven in Oviedo?
Ik herinner me de tijd dat ik naar school ging. We woonden ongeveer een kilometer van het etablissement en ik liep er elke ochtend met mijn moeder of mijn grootmoeder naartoe. Mijn vader en moeder werkten allebei. Daarom bracht ik veel tijd door met mijn grootmoeder en mijn zus. Ik heb een heel gelukkige jeugd gehad. Ik herinner me ook mijn schoolvrienden, we speelden voetbal en basketbal.

Je familie woont nog steeds in Oviedo. Kom je vaak terug?
Mijn familie woont inderdaad nog steeds in Oviedo, maar buiten het stadscentrum. Ik kom niet zo vaak naar Oviedo als ik zou willen. Ik woon in Zwitserland en mijn schema, met races en andere verplichtingen tijdens het seizoen, is druk. Ik probeer elke twee maanden vier of vijf dagen terug te komen. Ik geniet altijd van deze momenten.

Je vader was een amateur-kartrijder. Hoe raakte hij geïnteresseerd? karting ?
Hij had met een paar vrienden thuis een kart weten te bouwen. Ze vonden het leuk en begonnen een aantal races te rijden en schreven zich in voor het Oviedo-kampioenschap. Mijn vader bouwde toen een kart voor mijn zus toen ze zeven was, maar ze vond het niet leuk, dus zette hij mij in de kart. Ik was nog maar twee jaar oud. Ik vond het erg leuk, dus het werd mijn kart.

Hoe zag deze eerste kart eruit?
Het was erg klein met veel verlengstukken zodat ik bij de pedalen kon komen. Het was rood en wit en aangezien het 1984/1985 was, geloof ik dat mijn vader geïnspireerd werd door de kleuren van McLaren toen hij de kart bouwde. We brachten hem naar een parkeerplaats waar ik rondjes reed. De kart was zo langzaam dat mijn vader naast me kon lopen.

Is je vader met je meegelopen?
Slechts één keer toen ik tien of elf was en hij mij wist te verslaan! Maar het was de laatste race, want nadat hij mij had verslagen, wilde hij niet meer doen!

Was het moeilijk om de Formule 1 in Spanje te volgen toen je jong was?
Het was heel lastig en ik begon de Formule 1 pas echt te volgen toen ik zestien of zeventien was. Toen ik jong was, werden de races niet live uitgezonden en hadden we nog geen internet zoals vandaag. Dus ik keek naar voetbal op televisie? de Spaanse competitie? het was mijn voornaamste afleiding.