Olivier Pernaut: “Ik heb nooit tegen mezelf gezegd dat ik beroepschauffeur zou worden”

Leuke mini Olivier, wat is zijn verhaal?

Het is een Mini 1000 uit 1982. Het is een geweldig autootje dat ik in 1996 van mijn grootmoeder kreeg. Hij ontwikkelt niet veel pk's, maar is wel erg leuk. Ik heb ermee leren rijden op onverharde wegen en velden. Ik heb het zwaar beschadigd. Ik heb veel familieherinneringen aan deze auto, we hebben er samen met mijn vader veel aan gesleuteld. Samen hebben we eventuele domme dingen opgelost die ik tijdens het rijden had gedaan. Zo hebben we diverse onderdelen vervangen, waaronder de uitlaat. Dit deden we in de regio Amiens (som. Noot van de redactie) waar we een landhuis hadden. Ik had het een paar jaar enigszins verwaarloosd achtergelaten en besloot het ongeveer tien jaar geleden te renoveren. Het is net als het origineel.

Je vader, Jean-Pierre Pernaut, heeft ons twee jaar geleden verlaten. Speelde hij een belangrijke rol in jouw passie?

Ik heb autotechniek gestudeerd omdat ik gepassioneerd ben door mechanica. Autosport maakte al deel uit van de familie sinds mijn grootvader van vaderskant voorzitter was van de ASA van Picardië. Mijn oom was piloot rallye op het moment dat Jean Todt co-piloot was. Hij reed Mini Coopers. Of hij kapte de auto van zijn moeder om gymkhana of dorpslaloms te gaan doen. Hij zorgde ook voor het assisteren van zijn broer bij bijeenkomsten. Mijn vader trok altijd rond in deze wereld waar hij bijzonder dol op was.

Was hij bereid je te zien rijden als er studies volgden?

Wat mij betreft hadden de studies voorrang. Dat heb ik dus niet gedaan karting of heel weinig, huur gewoon karts met de TF1 CE! We hebben echt kleine races gereden