Dus ja, het aantal overwinningen van Carlos Sainz (25) in het Wereldkampioenschap Rally (WRC) kan verbleken in vergelijking met de hoeveelheid succes die is verworven door Sebastien Ogier (48) en Sébastien Loeb (79). Maar we hebben het nog steeds over een tijd waarin de WRC-fabrieksgrid bijna een startgrid zou kunnen vullen Formule 1 !
De tegenslagen waren uitzonderlijk hoog in de jaren negentig. In deze context krijgt de carrière van Carlos Sainz onmiskenbaar prestige.
In 1990 werd de inwoner van Madrid de eerste niet-Scandinavische winnaar Rallye des 1 000 Lacs, futur Rallye de Finlande, en marche vers un premier sacre mondial. Avec sa Toyota Celica GT-4 ST165, il parvient à se défaire de l’armada Lancia :
Altijd vergezeld door zijn trouwe bijrijder Luis Moya, deed Carlos Sainz het in 1992 opnieuw, dit keer met de Celica Turbo 4WD ST185. Hoe genereus we ook zijn, hier is een samenvatting van 52 minuten in het Spaans van dit seizoen om mondeling begrip te (her)leren in je LV1-lessen op de middelbare school:
Carlos Sainz werd in 1994 overgeplaatst naar Subaru en zal de confrontatie aangaan met de vurige Colin McRae. Het bekendste beeld uit deze periode blijft de Catalonia Rally van 1995, waar de twee mannen, strijdend voor de kroning, te maken kregen met de bevelen van baas David Richards. Tenslotte zal Colin McRae, nadat hij bijna tegen twee leden van het Prodrive-team botste die hem in de slotfase probeerden af te remmen, het tempo verlagen om de eerste plaats aan zijn collega over te laten.
En 1996, Carlos Sainz trouve un environnement plus serein en compagnie de Malcolm Wilson chez M Sport. Avec la Ford Escort, il finit encore sur le podium en 1996 et 1997, mais sa régularité ne paye pas. Le style de pilotage, en revanche, reste spectaculaire !
Carlos Sainz keerde in 1998 terug naar het Toyota-huis, met de vaste bedoeling een derde beker naar het Madrid-huis te brengen. Helaas eindigde deze gedenkwaardige campagne dramatisch met het kapotgaan van de Japanse motor op 500 meter van de finish bij de RAC. Een hartenbreker, waarbij Luis Moya verschillende vloeken uitbraakt voordat hij in woede met zijn helm de achterruit laat exploderen:
Het samenwonen met Colin McRae verliep tussen 1999 en 2002 beter bij Ford, maar geen titel in zicht. Carlos Sainz kwam dus in 2003 bij Citroën. Bij de Reds behaalde hij zijn laatste twee overwinningen, in Turkije in 2003 en een jaar later in Argentinië:
Dakar
Carlos Sainz mag dan de zestig naderen, de Spanjaard blijft een kracht achter het stuur. Omgebouwd tot rallyaanvallen won hij drie Dakars aan boord van drie verschillende buggy's: Volkswagen Touareg in 2010, Peugeot 3008 in 2018 en Mini John Cooper Works in 2020.
De afgelopen tien jaar onderscheidde Carlos Sainz zich in de woestijnen met aanvalspiloten die vergelijkbaar waren met die van Nasser Al-Attiyah. De twee mannen kwamen vaak met elkaar in botsing, eerst binnen hetzelfde team in 2011, zelfs als dat betekende dat ze heel dicht bij de Zuid-Amerikaanse liefhebbers kwamen:
Rebelote in 2019, terwijl de Qatari naar Toyota verhuisde. Hoe slagen ze erin om altijd voor hetzelfde stukje zand te vechten als het speelveld immens is?
Opmerkingen
*De ruimte gereserveerd voor ingelogde gebruikers. Alsjeblieft vous connecter om te kunnen reageren of een reactie te plaatsen!
0 Opmerking(en)
Schrijf een recensie
0 Bekijk de reacties)