De dag waarop Juan Pablo Montoya het bewind van Schumacher uitdaagde

Monaco 1984, waar de jonge Senna de storm leidt om zichzelf op het internationale toneel te openbaren; Francorchamps 1991 waar de paddock voor het eerst de naam leerde uitspreken Michael Schumacher ... Het is als die van de Grands Prix die voor altijd in de herinneringen gegrift blijven, van de scharnierende Grands Prix die een cyclus beginnen die de deur naar een nieuwe wereld opent.

Misschien is het nog te vroeg om te zeggen dat Interlagos 2001 dezelfde onsterfelijkheid zal hebben, maar het is niettemin duidelijk dat Juan Pablo Montoya sprak tot de verbeelding. Het is iedereen F1 langs de journalisten en de fans die zondag, net als Michael Schumacher, koud werden door de visie en de vastberadenheid van degene die ongetwijfeld de grote van morgen zal zijn.

Voor velen is de staatsgreep van de Colombiaan meer een symbool dan een eenvoudig flamboyant race-evenement. Symbool van een wereld die voorbestemd is om in de komende jaren langzaam uit te sterven en van een andere wereld die zijn hegemonie begint. De confrontatie tussen deze twee werelden belooft aanleiding te geven tot bijzondere confrontaties, waar we ons nu al over kunnen verheugen.

LEES OOK > Juan Pablo Montoya verdedigt Mattia Binotto

De grote overdracht tussen Senna en Schumacher, waarvan we op 1 mei 1994 allemaal wees waren, staat weer voor de deur. De drievoudig Duitse wereldkampioen heeft nog een paar hele goede seizoenen voor de boeg, die de ongeduldige en onbeschaamde Montoya zal willen inkorten. Hij zal niet de enige zijn, want ook de generatie van Ralf Schumacher, Giancarlo Fisichella, Jenson Button en andere Nick Heidfeld zal graag hun verdiende loon opeisen.

Deze grote herschikking begon afgelopen zondag tijdens een overschrijding die leek op een misdaad van majesteitsschennis. Een opstand die 36 beurten duurde voordat Jos Verstappen op zo’n brutale en domme manier een einde aan maken. Door tegen de achterkant van de Williams van Montoya die hem net voor de gek had gehouden, deed de “Hollandse Duivel” zijn bijnaam eer aan.

“Ik ben uiteraard teleurgesteld, hij leverde snelt, maar het was toch een goede race waarin ik veel heb kunnen laten zien. Overwinning was des te beter mogelijk omdat ik een one-stop-strategie volgde. Toen Schumacher de eerste keer stopte, voerde ik het tempo een beetje op om, met een snelheid van 3/10 per ronde, wat meer ruimte tussen Coulthard en mij te creëren.

Toen kwam ik Verstappen tegen die grote ruzie had met Fisichella. Op het rechte stuk schoof hij naar rechts en ik passeerde hem aan de linkerkant. Bij het remmen kreeg ik een flinke klap van achteren. Hij trapte gewoon te laat op de rem. Ik hoop dat hij na zoiets als dit gewoon langskomt en zich verontschuldigt...'

De dag ervoor, tijdens de kwalificatiesessie, had het lot hem al opnieuw een zware slag toegebracht toen hij zijn auto op een hobbel verloor. Toen hij terugkeerde naar de baan met de muilezel van Ralf Schumacher (volgens hem “vreemd” aangepast!), zette hij uiteindelijk de 4e tijd neer, maar trompetteerde: “Ik had deze paal moeten maken. Ik was 's ochtends 3/10 sneller dan Ralf en 's middags slaagde hij er niet in om 3/10 van de pole te bereiken... de berekening is snel! »

Uit berekening deed Patrick Head er nog een “Dit is de derde keer dit jaar dat we van achteren worden aangevallen, en het begint echt saai te worden! Het ergste is dat de daders mensen altijd willen laten geloven dat het aan de voorligger ligt die te vroeg remt. Ik heb het over Barrichello die een beetje snel was om Ralf Schumacher de schuld te geven... Misschien moet hij gewoon naar de beelden van het incident kijken! Wat Juan-Pablo betreft, hij had de race in handen. Het was één stop met behoorlijk wat brandstof aan boord en alles was uiteraard mogelijk. Als iemand zich zojuist tegen je heeft gekeerd, moet je uit hun pad blijven! »

“Dit alles is des te ongelukkiger, onderstreepte Pierre Dupasquier van Michelin verder: dat onze regenbanden in de mix zaten, aangezien Ralf de snelste was in de zware regen. Wat dat betreft zou Montoya ook geen probleem hebben gehad..."

Artikel uit AUTO nr. 1284wekelijks gepubliceerd op 4 april 2001.