Anne Baverey: “Fangio feliciteerde mij en stelde voor om Formule 1 te gaan doen”

Hallo Anne! Welke emotie geeft deze terugkeer naar een ronde van het Franse bergkampioenschap jou?

Het is lang geleden dat ik een heuvelklim heb meegemaakt. Het is een genoegen en veel emotie om terug te keren naar deze wereld waar ik zoveel van hield, om deze motoren te horen brullen. En die van dit Alpine A110! Ik ben erg blij om deze auto te proberen. Ik herinner me dat deze route behoorlijk technisch is, ik hoop mijn weg te vinden!

Laten we hier meteen naar kijken en van de gelegenheid gebruik maken om terug te blikken op je kindertijd. Geboren in 1946, was je niet bepaald toegewijd aan een carrière in de autosport...

Dat klopt, ook al was mijn vader er bescheiden in geïnteresseerd. Hij had in zijn carrière slechts aan één evenement deelgenomen, de Rallye Rhône-Charbonnières, dat ik zojuist met mijn zoon in een historische versie heb voltooid, aan het stuur van een Jaguar E-Type. Ik woon nog maar heel kort bij mijn vader, dus het had geen invloed op mijn wens om te doen motorsport. Ik denk dat ik het in mijn bloed had. Ik zou niet zo ver willen gaan om te zeggen dat ik een gave had, maar eerder een heel sterk verlangen om mijn geluk te beproeven.

Je ervaart je eerste kennismaking met sportief rijden op ijs, en in vrij atypische omstandigheden...

Ja, het was halverwege de jaren zeventig. Mijn man en ik gingen heel vaak om met Bob Neyret, destijds het hoofd van Aseptogyl, een 1970% vrouwelijk team. Het idee om competitief te rijden kwam bij me op, ik vertrouwde mijn project toe aan Bob. Tot mijn grote verbazing bood hij aan een test op sneeuw te doen, wat in zijn ogen zeer succesvol bleek. Hij bood mij daarom de mogelijkheid om e