Deze auto's die nog nooit in het WRC hebben geracet

Puma Rally1, i20 Rally1 et Yaris Rally1. Ces trois voitures seront à l’honneur pour M Sport, Hyundai et Toyota dès 2022, avec l’avénement du nouveau règlement technique hybride mis en avant par la FIA et WRC Promotor.

De komst van een tijdperk waarin fabrikanten hard werken aan de ontwikkeling van prototypes die klaar moeten zijn vóór de eerste ronde van de WRC volgend jaar op Rallye Monte Carlo.

Hoewel er weinig twijfel over bestaat dat dit proces tot een einde zal komen, is het in de geschiedenis van het Wereldkampioenschap Rally niet hetzelfde geweest, waarbij veel auto's nog nooit een weg of een circuit in competitie hebben gezien.

Zonder deze veelvoudige projecten uitputtend te beschrijven, volgen hier vijf grote en historische projecten die voor sommigen het aanzien van de mondiale rally hadden kunnen veranderen.

1) Ford Escort RS1700T

Toen we de wereldrally domineerden met de Escort MK1 en MK2, inclusief de coureurs- en constructeurstitels in 1979 met Björn Waldegård en de coureurskroon voor Ari Vatanen in 1981, blijft het logisch om door te gaan met zijn vlaggenschipmodel. In zijn verlangen om voorop te blijven lopen in het WRC, werkt Ford aan het vervangen van de legendarische Escort RS1800 Group 4, door een basis die is gecreëerd op de MK3 uit het begin van de jaren tachtig.

Zo komt uit de werkplaatsen een prototype tevoorschijn dat soms vergeten is in de geschiedenis van de Blue Oval: de Escort RS1700T. De belangrijkste technische nieuwigheid komt uit de toevoeging van een turbo, maar aan de andere kant nog steeds geen vierwielaandrijving op het programma. De rest van de ontwikkeling zal een lange lijdensweg voor het project blijken te zijn, aangezien de 4x4-auto's hun dominantie in het WRC beginnen onder leiding van de Audi Quattro.

Het is onmogelijk om door te gaan met de RS1700T die al verouderd is voordat hij zelfs maar racet. Ford zal dus al zijn krachten in de RS200 gooien, die eveneens is goedgekeurd in Groep B, maar waarvan zijn carrière op brute wijze zal worden onderbroken door het einde van de reglementen in de nasleep van de dramatische ongelukken van 1986 (Santos in Portugal en vooral de tragische dood van Henri Toivonen en Sergio Cresto op Corsica).

2) Porsche 959 Groupe B

Laten we de zaken vanaf het begin duidelijk maken: we kunnen niet spreken van een prototype dat niet heeft geracet, wetende dat de auto dit stadium voorbij is gegaan, zowel op de weg als in de competitie, maar in het WRC zal de 959 dat niet hebben kunnen doen. zijn kwaliteiten tonen.

In de jaren tachtig verpletterde Porsche de 24 Uren van Le Mans. Het Duitse bedrijf heeft een reeks successen geboekt met zijn prototypes, maar de komst van Groep B zet het merk ertoe aan belangstelling te tonen voor deze technische voorschriften. Daar kwam de 959 uit, die simpelweg ‘Gruppe B’ heette toen hij in 1983 als prototype werd gepresenteerd.

Met een 6 liter 2,8-cilindermotor met meer dan 440 pk en vierwielaandrijving is de 959 een ‘supercar’ die voldoet aan de Groep B-voorschriften, waarbij deze laatste echter meer op de rallysport is gericht dan op het circuit, destijds het favoriete domein van Porsche. Maar het is vooral de intrekking van de reglementen eind 1986 die ervoor zorgt dat de auto zich niet meer kan uiten in het WRC.

Aan de andere kant zag de auto halverwege de jaren tachtig in de rij staan ​​voor Parijs-Dakar, Porsche dus vóór Peugeot in de “reconversie” van zijn creatie. Resultaat ? Een dubbelslag met René Metge en Dominique Lemoyne voor Jacky Ickx en Claude Brasseur in 1986. Deze fantastische auto zal dan een korte carrière op het circuit hebben, met zijn evolutie 961 7^e tijdens de 24 uur van Le Mans in 1986 met Metge en Claude Ballot-Léna.

© Porsche

3) Audi Groep S

Als eerste merk dat in 1981 met zijn Quattro het concept van vierwielaandrijving in het WRC oplegde, bleef Audi halverwege de jaren 80 een van de speerpunten van de discipline. Zeker, de in 1982 uitgeoefende dominantie werd het jaar daarop gedwarsboomd door de Lancia 037, maar in 1984 voerden Stig Blomqvist en Audi een inval uit. Alleen doemt de dreiging vanuit Sochaux, onder de naam Peugeot 205 T16, aan de horizon op.

De versies Quattro Sport en Quattro Sport S1 zullen tot 1985 arriveren, maar de auto met de ringen begint te boeten voor zijn relatieve anciënniteit vergeleken met de nieuwe concepten onthuld door de Lion, maar ook Lancia met de Delta S4, of zelfs Ford met de RS200 . Als de S1 in 1986 in de game bleef, plaatste het vooruitzicht van Group S, gereserveerd voor de rallysport, Audi in een nieuwe ontwikkelingsfase, met een Quattro Sport RS 002 die er heel anders uitzag dan zijn grote zus.

©Audi

De voorste motor, die lange tijd ontbrak in de Quattro, wordt dus naar de centrale achterste positie verplaatst, om de architectuur over te nemen die door Peugeot, Lancia en zelfs Ford is gekozen. Voor de 700-cilinder turbo wordt 5 pk aangekondigd. De carrosserie, die een echt circuit-prototype-uiterlijk biedt, is verstoken van aerodynamische kenmerken, maar een enorme achtervleugel hangt over de achtersteven van de auto, net als bij de S1. Een project dat volledig op de plank zal liggen, waarbij Audi zich zal concentreren op het circuit, met het succes dat we kennen.

4) Lancia Delta ECV

Kan hij monsterlijker zijn dan de Lancia Delta S4? Op papier is het moeilijk om verder te gaan dan de mechanische ontketening die de motor biedt, bedacht door ingenieur Claudio Lombardi. De 1,7-liter motor van de Italiaan krijgt een dubbele supercharger, zowel door de Volumex volumetrische compressor uit de 037, als door een enorme KKK-turbo.

De 450 pk werd vervolgens ruimschoots overschreden en de auto won in 1985 de RAC en vervolgens de Rally van Monte-Carlo in 1986, telkens met Henri Toivonen. Deze laatste, en zijn co-piloot Sergio Cresto, kwamen in mei van datzelfde jaar, 1986, om het leven bij een verschrikkelijk ongeval op Corsica.

Als Groep B eind dit jaar wordt stopgezet, verbiedt FISA al vóór de lancering de beroemde Groep S, ontworpen voor de afstammelingen van de fantastische Groep B. Een reglement waar Lancia al aan had gewerkt, met een nog gekkere versie van de Delta S4: de ECV.

© Stellantis

De afkorting voor Experimental Composite Vehicle, deze auto die vaak wordt gezien in de rode Martini Racing-kleurstelling, geeft een prominente plaats aan Kevlar en composietmaterialen, met een zoektocht naar lichtheid die de auto op iets meer dan 930 kg brengt. Aan de mechanische kant blijven de verdringercompressor en de turbo-alliantie behouden, maar het Tri-Flux-systeem verschijnt, met vier kleppen per cilinder gekruist geïnstalleerd (één inlaat en één uitlaat aan elke kant van de cilinder), en met twee uitlaatspruitstukken. Allemaal gevoed door een inlaatspruitstuk, wat de beroemde Tri-Flux oplevert. Er komt dus 600 pk uit het beest, dat de race echter nooit zal meemaken.

5) Volkswagen Polo R “2017”

Het was de opvolger van de Polo R WRC die het WK tussen 2013 en 2016 grotendeels domineerde, maar bleef slechts in de testfase. Vóór de duistere affaire van Dieselgate liep Volkswagen Motorsport op het water in de rallysport met zijn creatie, die met name werd toevertrouwd aan Sebastien Ogier.

Het logische vervolg was dat het bedrijf samen met het kleine zusje verder zou gaan in het WRC, waarbij het zou voldoen aan de specificaties van de nieuwe technische reglementen die in 2017 tijdens het Wereldkampioenschap werden geïntroduceerd en waaruit de huidige Ford Fiesta, Hyundai i20 en Toyota Yaris en Citroën voortkwamen. C3.

Meer aerodynamica, meer motor, minder totale massa, de Polo bevatte alle nieuwe kenmerken van zijn rivalen, en is al lang te zien in tests, zoals bij Marcus Grönholm. Waar ooit op werd gehoopt in de competitie met privéteams, zal de auto onaangetast blijven door welke WK-start dan ook.