Dus dit nieuwe Zandvoort?

Donderdagochtend, ten tijde van de baanwandeling, was de opwinding onder de coureurs groter dan normaal. Iedereen stond te popelen om deze beroemde oevers op deze nieuwe versie van de route te ontdekken. " Dat is heel aardig ", slipt Victor Martins, die bovenaan de eerste van de twee hellende bochten komt te zitten, nummer 3.

Hellingen van ongeveer 18° en 19° creëren een droge helling van 33%, als eerbetoon aan het nummer van de countryster Max Verstappen. We hadden de kans om twee rondjes over het circuit op de fiets af te leggen, en het minste wat we kunnen zeggen is dat je beide handen stevig aan het stuur moet hebben om in balans te blijven.

“Het wordt rock-’n-roll”, riep David Vidales uit, erg opgewonden bij het idee om op deze hellingen te rijden. Ook zagen we de drie MP Motorsport-coureurs erin liggen, alsof ze het fenomeen beter wilden begrijpen.

De eerste runs bevestigden al snel de eerste indrukken. " Het is echt cool, leg het ons uit Oscar Piastri, de FIA-kampioen F3 kwam testen om het circuit te begrijpen met het oog op de volgende seizoenen.

Het bankieren van nr. 3 is verwarrend. Ik heb nog nooit zoiets gezien. De laatste bocht gaat voluit, dus er is niets revolutionairs, maar nr. 3 is echt speciaal, omdat de traditionele snelle lijnen er niet zijn. »

Donderdag namen alle coureurs tijdens collectieve tests deze beroemde bocht naar binnen, zoals bij een normale bocht. Voordat we de volgende dag eindelijk van lijn wisselen. “We realiseerden ons dat hoe verder en hoger we gingen in de bocht, hoe meer grip we hadden en hoe meer snelheid we behielden. Caio Collet heeft het voor ons ontcijferd.

De sleutel is om met je gezicht naar de muur binnen te komen en de hoek om te gaan naar buiten, omdat deze aan de binnenkant veel omhoog gaat en je te veel snelheid zou verliezen. »

“Als je van bovenaf kijkt, is de lijn van bocht 3 best bijzonder”, legt Mathieu Zangarelli, teammanager van ART Grand Prix, uit. In feite moeten we afstand nemen van de theorie van een klassieke wending. Een ander gevolg is dat het management veel strenger wordt als het gaat om de compressie in het bankwezen. » Hierdoor hadden de coureurs de eerste dag fysiek veel moeite om aan het stuur te draaien.

“We moesten de richting een beetje aanpassen om het hen gemakkelijker te maken, specificeert “Zanga”, ook al hebben we het niet alleen voor deze beurt gedaan. Nu de laatste bank vol gas gaat, is alleen bocht 3 een probleem. Maar als we erover nadenken om de auto alleen voor die bocht aan te passen, missen we duidelijk het punt...'

Wind draaien

Meer dan bankieren is het vooral de wind die een probleem vormt voor de ingenieurs in Zandvoort. Het circuit, nauwelijks beschermd door de korte duinen eromheen, kijkt uit op de Noordzee en zijn buien. “De moeilijkheid is dat de wind veel draait en dat de intensiteit en richting ervan veranderen. Dit alles heeft invloed op de besturing en de keuze van de aerodynamische belasting die we op de piloot leggen auto », details Mathieu Zangarelli.

Voeg daarbij de douches die komen en gaan en je hebt een lekkere cocktail. Wat de route als geheel betreft, zullen puristen de zeer relatieve breedte van de baan en de weinige ontsnappingsroutes waarderen.

Hier wordt elke fout betaald door door het grind te gaan. Zandvoort zou moeten vallen in de categorie circuits die indrukwekkend zijn in de kwalificatie, maar misschien een beetje saai in de race. Het is inderdaad heel moeilijk voor te stellen F1 op zo’n smalle route, waar inhalen niet legaal mag zijn.

De Eurocup had niet veel te bieden, ook al is dit kampioenschap, zonder DRS en push-to-pass, een slechte barometer. Concreet is het, afgezien van de eerste bocht, moeilijk te zien hoe je elders een inhaalactie kunt opbouwen. En opnieuw lijkt het rechte stuk in de pits niet lang genoeg om een ​​manoeuvre succesvol uit te voeren. De F1 is gewaarschuwd: presteren in de kwalificatie zal nodig zijn!