Nyck de Vries krijgt de smaak te pakken van uithoudingsvermogen

In Nederland is Jan Lammers een legende. Winnaar van 24 Uren van Le Mans in 1988 met Jaguar, geboren uit Zandvoort, dit kan niet worden uitgevonden, bleef lange tijd een van de leidende figuren van de Bataafse autosport, vóór de komst van Jos Verstappen en nu zijn zoon Max, een echte drijvende kracht achter de wedergeboorte van de Nederlandse autosport de afgelopen seizoenen.

Jan Lammers maakte tot 2018 deel uit van de crew van de Dallara P217 van Racing Team Nederland, opgebouwd uit de as van Racing for Holland, met de onvoorwaardelijke steun van Frits van Eerds winkelketen Jumbo. Maar op de avond van de 24 uur van 2018 maakte de veteraan plaats voor de nieuwe generatie, belichaamd door Nyck de Vries.

Nationale hoop vlak voor de opkomst van Max Verstappen kende de 24-jarige coureur niet de snelle opkomst van zijn jongere broer, maar blijft een van de leidende coureurs in F2 dit seizoen. Naast dit hoofdprogramma deed zich de mogelijkheid voor om in LM P2 te evolueren binnen een 100% Nederlands trio met van Eerd en Giedo van der Garde en zo een ervaring te bieden die grotendeels anders was dan zijn ervaring in de autosport.

“Ik had duidelijk niet gedacht dat ik zo vroeg in mijn carrière op Le Mans zou racen. de Vries vertelde het ons. Het kwam onverwacht en biedt mij vooral de kans om een ​​betere, completere chauffeur te worden. De discipline is anders, maar de basis van racen en autorijden blijft in alle auto’s hetzelfde. De filosofie om een ​​auto tot het uiterste te drijven is dezelfde.

Natuurlijk kan de techniek iets verschillen, de benadering van het uithoudingsvermogen is anders, met het delen van de auto, de instellingen, het vinden van het juiste compromis voor de drie coureurs. Ik vind deze combinatie erg leuk.

De omgeving is ook ‘cooler’ dan ik weet, en het is een echte teamprestatie. In auto, het is iets individueler. Wat je ook doet op de baan, mensen zien alleen jou. »

Samen met van Eerd en Giedo van der Garde bood De Vries zichzelf daarom een ​​eerste duik aan in de zeer bijzondere sfeer van de dubbele klokkentoren in Sarthe, en de specifieke kenmerken van het grote 13,626 km lange circuit.

“Deelnemen aan de 24 uur van Le Mans is een droom voor iedereen, vervolgt de Nederlander. Er is zo’n prestige, zo’n geschiedenis, het is zo’n bijzondere gebeurtenis, die de zondag ervoor begint. Deze ervaring is moeilijk in woorden te beschrijven, vooral de Weigh-In, waar je zoveel mensen en fans ziet.

Er hangt zo’n sfeer die je in geen enkele andere race kunt vinden. Natuurlijk, Indy 500, Daytona… Deze speciale evenementen hebben allemaal iets anders. Maar voor mijn eerste keer hier kan ik zeggen dat het zo waardevol is. Toen ik jonger was, keek ik elk jaar naar Le Mans.

Vorig jaar was de eerste keer dat ik kwam, al met het team, omdat ik wist dat ik in 2018-2019 zou starten. Ik moet toegeven dat ik het uithoudingsvermogen niet zo nauwgezet volgde. Natuurlijk, als Le Mans op tv is en je bent een fan, kijk je ernaar, maar dat was niet mijn eerste pad. Ik ben nu wat meer vertrouwd met deze omgeving.

Ik had al met de Bugatti gereden, maar ik had geen bijzondere aantrekkingskracht op dit circuit, maar het grote circuit... ik kan zeggen dat het ongelooflijk is. De combinatie van rechte stukken en snelle bochten… we rijden met heel weinig downforce.

Tout le monde parle des virages Porsche, mais maintenant je comprends pourquoi. Le dernier secteur est cool, mais Indianapolis l’est aussi. » Denk aan de Indianapolis-bocht, die cruciaal zal zijn in de loop van de race voor de nr. 217 Dallara P29.

Nooit laten gaan

Na de kwalificatie op een knappe 8e plaats in LM P2, voor een aantal snellere Oreca 07's, zegt Nyck de Vries met vertrouwen aan de start te staan. “We moeten eerlijk zijn, de auto heeft zijn limieten, maar als we het juiste venster vinden… analyseert de jonge bestuurder.

We zijn behoorlijk competitief, maar ons pakket heeft een zeker nadeel ten opzichte van de Oreca. We zijn niet de snelste, maar we moeten ons ritme vinden. »

De race zal helaas niet gemakkelijk worden voor de nr. 29. Na de gele Dallara een tijdje terug op de topposities te hebben gezet in LM P2, slachtoffer van diverse lekke banden, een koppelingsprobleem, maar vooral een zwaar tijdverlies in de pits na de afslag van De Vries in Indianapolis, na een kapot onderdeel rechtsvoor.

Passagier in zijn Dallara, de ART Grand Prix-resident van FIA F2, kon ernstig contact met de muur van banden niet vermijden, beschreven als de grootste crash uit zijn carrière. Maar hoewel we denken dat de race van de nr. 29 voorbij is, slaagt De Vries er toch in om weer op pad te gaan achter het stuur van een prototype zonder motorkap, en op drie en een half wiel, waarbij het linker voorwiel bijna loodrecht op de voorwiel staat. onderstel. .

De P217 keerde met zeer lage snelheid terug naar de pits en kwam vervolgens in handen van de monteurs van Racing Team Nederland, die erin slaagden de auto te repareren om uiteindelijk als 27e overall over de finish te komen, op de 15e plaats in LM P2.

‘Je mag nooit opgeven, geeft de Vries na aankomst aan. Wat een achtbaan was deze rit. » Als de rest van het seizoen dit weekend bij Paul Ricard voor het eerst de F2 passeert, zou Nyck de Vries snel moeten terugkeren naar de wereld van het uithoudingsvermogen, met de Proloog van de WEC 2019-2020 in Barcelona, ​​daarna de seizoensopener op Silverstone in juli.

Een tweede campagne completeert deze campagne, die zal worden uitgevoerd aan het stuur van een nieuw voertuig, met een Oreca 07, dit keer bestuurd door TDS Racing, die het stokje zal overnemen van Dayvtec, die de afgelopen jaren verantwoordelijk was voor het besturen van de Dallara.