1988 Italiaanse Grand Prix: afscheid van de Commendatore

Enzo Ferrari stierf drie weken eerder, op 14 augustus, in zijn huis, toen de tempel van de snelheid zich vulde om de dood van de grote man te vieren en te communiceren met de team. De Commendatore stierf zoals hij leefde, in de cultus van geheimhouding en totale controle. Zo werd zijn overlijden, in overeenstemming met zijn laatste wensen, pas twee dagen later, na zijn begrafenis, aangekondigd. Geen nationale begrafenis voor de man die de kleuren van Italië zo hoog uitdroeg, en geen gelegenheid voor fans om hun respect te betuigen.

Het is prachtig weer op deze zondag 11 september op het autodrome en iedereen droomt van een overwinning ter ere van de grondlegger. Dat weet iedereen ook McLaren blijft op een perfecte score van 11 overwinningen in 11 races! Bovendien wordt aan het einde van de warming-up de hiërarchie van kwalificaties gerespecteerd, waarbij Ayrton Senna auteur is van de beste tijd die voor ons ligt Alain Prost. Bij de start kende de Fransman de beste start en nam de leiding. Niet voor lang echter, want de Braziliaan, genesteld in zijn vleugel, ontkoppelt en gaat bij de eerste chicane naar binnen. Aan het einde van de eerste ronde leidt Senna daardoor voor Prost, Berger, Alboreto, Cheever, Boutsen, Patrese, Piquet en Capelli.

Aan de leiding gaat alles goed met de twee McLarens. Tussen Senna en Prost is het gevecht schitterend, maar al snel duiken er problemen op voor de Fransman, in de vorm van een Honda-motor met een steeds zorgwekkender geluid, tot het moment waarop hij moet besluiten de tribunes terug te winnen. Dit is de eerste ernstige mechanische schade aan een McLaren sinds de start van het seizoen, en de eerste stopzetting van de race. In de 43e ronde van een race van 52 reed Senna aan de leiding met 25 seconden voorsprong op Berger, maar zijn verbruik was hoger dan verwacht. Daarachter spaarden de Oostenrijker en zijn teamgenoot Alboreto genoeg brandstof om de bevrijde geest tot aan de geblokte vlag aan te vallen. Op de tribunes stijgt de spanning.

In de 50e ronde, twee ronden van de finish, had Berger slechts 5 seconden achterstand op de overlevende McLaren. Het is niet veel, maar het is te veel om in zo'n korte tijd te kunnen invullen. Dat is het moment waarop Jean-Louis Schlesser ten tonele verschijnt. Om op korte termijn Nigel Mansell te vervangen die waterpokken opliep, Franck Williams deed een beroep op de Fransman, de enige coureur op de markt die over de superlicentie kan beschikken die essentieel is om aan de start te komen. In deze voorlaatste ronde nadert Senna het remmen van de eerste chicane achter Schlesser van wie hij nog een ronde pakt. Hij bespringt letterlijk de Williams en Schlesser, verrast door de manoeuvre van de Braziliaan, mist bijna zijn remming en gaat zo ver mogelijk aan de buitenkant van de bocht staan ​​om hem te laten passeren. In de haast vallen de achterwielen van hem weg auto vastzitten. Hij klimt in de vibrator en zet twee wielen in het gras.

Senna denkt dat hij een boulevard moet passeren en let niet op de arme Jean-Louis die terugkeert naar de baan en zich zo klein mogelijk maakt en toch het pad van de McLaren afsnijdt en erop botst. Senna draait en stopt. Het is verlatenheid. Gerhard Berger gaat aan de leiding, voor Alboreto! Er ontstond rumoer toen de twee rode auto's de Parabolica verlieten en rechtdoor de pitstraat in reden. De oude autodrome huilt evenveel van vreugde als van verdriet. Enzo houdt zijn begrafenisrede en de fans hebben hun hoogmis! Op deze dag, 11 september 1988, is het een herrezen Scuderia die uit de Milanese ketel tevoorschijn komt.

LEES OOK > Bestel nu de Ferrari Collector