Ayrton Senna zou vandaag 64 jaar geworden zijn

Dit item is te vinden in onze Collector Ayrton Senna – The Pole Hunter, verkrijgbaar in onze online winkel in versie papier et numerique.

Sinds zijn dood op 1 mei 1994 is Ayrton Senna de mythologie van de sport binnengegaan. De Braziliaan was tijdens zijn leven een bekwame kampioen en wordt nu door de geesten van deze wereld als een God gezien. De jonge garde van de huidige piloten kent hem alleen via internetschermen en de drievoudig gekroonde winnaar wordt langzamerhand een legende die al zijn menselijkheid verliest om vergoddelijking te verwerven. Rationele geesten zullen antwoorden dat het een kwestie was van het met hoge snelheid besturen van een racewagen of dat Ayrton Senna niet de eerste noch de laatste was die durfde de klok te trotseren. De getuigenissen verzameld tijdens de voorbereiding van deze Special Edition werpen een stralende en afstandelijke blik op het personage Senna, maar was dit al het geval tijdens deze 10 jaar aanwezigheid in Formule 1 ? We doken terug in onze archieven uit deze periode en het resultaat is fascinerend.

Allereerst wachtte de pen van de F1, Patrick Camus, niet op de eerste lauweren van de Paulist om hem te versieren met een lovende bijnaam. “The Little Prodigy” in de ondraaglijke hitte van de tests in Dallas tijdens de zomer van 1984 (nr. 428), voordat deze bijnaam een ​​paar weken later definitief werd aangenomen in Hockenheim met de personificatie: “Le Prodige Senna” (nr. 432) . De rookie werd daarom al een paar maanden na het betreden van de paddock anders waargenomen dan andere collega's. Deze visie is tijdens de Grands Prix alleen maar gegroeid.

Ayrton Senna gezien door AUTOhebdo

Bovendien konden de mannen die hebben bijgedragen aan het succes van Ayrton Senna, in de eerste plaats Gérard Ducarouge bij Lotus, de goochelarij van de tovenaar niet verklaren. “ Om deze tijd neer te zetten met een chassis dat is afgestemd op racen, met 40 liter benzine en banden van 20 ronden oud, is een wonder ", merkte de man op die onze overleden verslaggever "Duca" noemde, nadat een paal in 1987 bij Imola was weggerukt (nr. 572), de eerste van een auto uitgerust met een actief veersysteem, een technologie die nog in de kinderschoenen staat. “ “De druk in het hydraulische circuit is niet regelmatig, op alle vier de wielen gelijk, Ducarouge legt het ons uit. In dit geval moet je op zoek gaan naar de perfecte oplossing, omdat het rijgedrag erg wordt beïnvloed. » De fout zal worden gelokaliseerd maar nog niet gerepareerd wanneer het tijd is om deel te nemen aan de laatste getimede sessie. »

Een paar jaar later zou Ayrton Senna de baas van versteld doen staan McLaren, Ron Dennis, met name in het hart van de Italiaanse ketel van Monza in 1989 (nr. 693). “”Dit is de beste pole uit Ayrtons carrière, Hij legt uit. De omstandigheden waren erg moeilijk, met veel verkeer en een baan die op sommige plaatsen nog nat was (het had 's nachts geregend. Noot van de redactie) en een nog steeds onvolmaakt chassis. Het is echt zijn paal, niet de onze. Hij heeft fantastische vaardigheden, hij combineert alle vereiste kwaliteiten: hij is de beste, dat is alles. » Levendig eerbetoon van de baas aan zijn trouwe coureur die, laten we toegeven, een absoluut schitterende vliegende ronde reed. De woede waard die hem drijft. »

Dit natuurlijke talent achter het stuur bestond ook naast een ongebruikelijk religieus element bij een atleet op hoog niveau. De rationaliteit van fysieke inspanning moet ten koste van alles onder de knie worden, en het element van het toeval – de meest religieuze zal de voorzienigheid zeggen – hoort niet thuis in een sport die zo gespecialiseerd en onvergeeflijk is als de Formule 1. Als de huidige polerecordhouder, Lewis Hamilton, die na een overwinning soms een paar bijbelse woorden op de radio laat horen om zijn troepen te bedanken, was Ayrton Senna de eerste die de weg vrijmaakte. Zonder in verontschuldigingen te vervallen, maar met een krachtig en ongekend geloof in dit koud mechanische universum. Als bewijs kunnen we verwijzen naar zijn beste tijd bij Estoril in 1989 (nr. 694). “Die dag had de Braziliaan op een FerrariEen Williams of een Minardi dat de paal toch van hem was. Hij bestuurt de man niet, hij vliegt! En lacht om alles met duivelse precisie, een adembenemende vaardigheid. Ja, het is God. Talent is niets vergeleken met geloof, tenminste in Brazilië. »God volgt mij, God staat mij bij in al mijn keuzes, in al mijn beurten, bekende hij aan zijn Braziliaanse vrienden van TV Globo toen hij uit de auto stapte. Dankzij hem heb ik geen ongelukken, dankzij hem heb ik de hoogste concentratie waardoor ik de snelste kan zijn. » »

Heethoofd, Ayrton Senna? Nee. Religie weerhield hem er niet van om bij verschillende gelegenheden intern te twijfelen. De episode van de dood van Roland Ratzenberger op 31 april 1994 en de zoektocht naar antwoorden door instinctief naar de plaats van de tragedie te gaan, is bekend, maar vier jaar eerder bracht een ander verschrikkelijk ongeluk de man Senna oog in oog met de onzekere balans. leven en dood. Tijdens de eerste kwalificatietrainingen in Jerez, op vrijdag 28 september 1990, werd de Ier Martin Donnelly "klinisch dood" verklaard nadat zijn Lotus in tweeën was gesneden en zijn stoel naar de baan werd gegooid na een botsing tegen de rail (nr. 747) . Een scène vastgelegd door televisiecamera's en uitgezonden op de McLaren-stand. Ook hier stapte Ayrton Senna uit zijn box en ging zich bij de reddingswerkers voegen. “ Donnelly's ongeluk heeft zijn sporen nagelaten, zoveel is zeker. Vrijdag kan ik niet uitdrukken wat ik voelde, het was zo intens. In deze paar seconden van diepe verwarring, toen ik dit besmeurde spoor onder ogen zag, begreep ik hoe het leven in korte tijd in een hel kan veranderen. Je moet van dit leven genieten... Zaterdag probeerde ik dat uit mijn gedachten te zetten, wetende dat Martins leven buiten gevaar was. Ik moest van dit onuitsprekelijke gevoel, dit onaangename gevoel afkomen. Op deze momenten beseffen we hoe kwetsbaar we zijn. Risico’s nemen is inherent aan de uitoefening van ons beroep, maar deze risico’s zijn ingecalculeerd. Vergeleken met mijn eerste stokken werd ik me hiervan bewust. Ik probeer uit de hand gelopen situaties zoveel mogelijk te vermijden, binnen bepaalde grenzen te blijven… »

Zelfbeheersing is namelijk een bondgenoot in de krappe cockpit als de spanning op zijn hoogtepunt is. Een ander voorbeeld, verzameld op de pagina's van nr. 742 tijdens de Belgische Grand Prix van 1990, weerspiegelt het belang van instinct tijdens de kwalificatie, ook al betekent dit dat je een paar honderdsten moet verliezen. “ De Raidillon is een curve die een zeldzame psychologische toewijding vereist, Hij zegt. Je moet heel gefocust zijn op je onderwerp en heel gemotiveerd zijn om het aan te vallen. In 1989 was vol gas rijden een intens genot. Deze keer is het mij niet gelukt. Met mijn tweede set kwalificatiebanden op zaterdagmiddag was ik vastbesloten om te gaan. Bij mijn eerste poging had ik het gas losgelaten toen ik het toppunt bereikte. Direct daarna zei ik tegen mezelf dat dit grondig moest gebeuren. Ook bij mijn tweede poging naderde ik de afdaling met de vaste bedoeling mijn voet niet af te zetten. Maar de wending gebeurde zo snel dat ik onbewust van gedachten veranderde... Ik kan niet zeggen wanneer of waarom, maar mijn hersenen gaven opdracht tot de juiste enkelbeweging! Ik blijf ervan overtuigd dat er genoeg moet zijn geweest om voluit te blijven, maar dat betekende ongetwijfeld een enorm risico, bij bijna 280 km/u. Bij deze snelheid hebben we de machine niet langer onder controle als we ook maar de geringste ontwijking voelen. Dan tillen we ongemerkt op. »

Was Ayrton Senna werkelijk dit wezen met een bovennatuurlijke uitstraling, op de rand van een superheld? Het zou moeilijk zijn een oordeel uit te spreken over de mystieke dimensie van de man. Laten we in plaats daarvan een stem geven aan het hoofdonderwerp van dit werk, verzameld in een van zijn maandelijkse columns eind 1989. Aan het begin van het seizoen zijn we in topvorm, ontspannen. Hierdoor kunnen we sneller herstellen van de vermoeidheid en stress die we het afgelopen seizoen hebben opgebouwd en, belangrijker nog, ons voorbereiden op het komende seizoen. Vanaf de eerste races is dit alles vergeten. Het F1-kampioenschap vindt plaats over 16 evenementen die hier en daar over de hele wereld worden betwist. We kunnen onze fijne regels voor gezond leven niet respecteren. Net als iedereen moeten wij het ‘doen’. Verre hotels, files, lokale keuken… Hierbij komen de kosten die ons beroep met zich meebrengt. Races, herhaalde testsessies, professionele verplichtingen, enz., die onze fysieke en morele gezondheid ondermijnen. Waarom deze opmerkingen? Om je te vertellen dat we uiteindelijk mannen zijn zoals de anderen. F1-coureurs zijn geen machines maar mensen die, in hun verlangen om de dingen zo goed mogelijk te doen, zonder hun grenzen te overschrijden, grote trucs en fouten kunnen maken. Ze kunnen goede en slechte tijden hebben. Iedereen die deze veeleisende discipline bijwoont, zal begrijpen wat ik bedoel. Helaas komt het veel vaker voor dat je mensen tegenkomt die de goede tijden niet van de slechte kunnen onderscheiden. Bijvoorbeeld om een ​​handtekening te vragen, een foto te maken of een paar woorden te wisselen voorafgaand aan een technisch gesprek met de engineers. Buiten de race ben ik het daar volledig mee eens, maar tijdens een Grand Prix is ​​de druk zo groot dat mijn geest zich niet kan losmaken van de pit, de camper, het circuit, mijn auto. »

Totale toewijding, van lichaam en geest, is een van de belangrijkste facetten van Ayrton Senna die de geest heeft gemarkeerd van iedereen die hem kende en zijn heldendaden bewonderde.