Vanina Ickx: “Autosport was mijn levensvonk”

Vanina, ik vroeg me af met welke auto je ons zou meenemen en je kwam aan op een motor…

Sensaties die ik een paar jaar geleden herontdekte. Voor mijn 8e verjaardag gaf papa me een Yamaha met 80 versnellingen en 3 cc zonder koppeling. Vanaf dat moment heb ik een beetje balans gekregen. Toen ik 16 was, bracht een scooter me overal naartoe. Ik ben me bewust van de kwetsbaarheid, dus ik heb verkeerservaring, maar niet veel techniek. Bijna vijfentwintig jaar lang bleef de motorfiets in een hoekje van mijn geheugen. Toen kreeg ik de kans om met een BMW R 90 op het circuit van Mettet te rijden. Wat een voet! Het is oubollig om dat te zeggen, maar het gevoel van vrijheid dat je op de fiets hebt, vind je nergens anders. Misschien op ski's... Op een motorfiets, of je nu snel rijdt of niet, je bevindt je in een andere dimensie. Verplicht oplettend te zijn. Sinds deze herontdekking heb ik stage gelopen in Beaujolais bij Vintage Rides op Royal Enfields, ik heb Supermoto-lessen gevolgd bij Fred Fiorentino (Frans kampioen van de discipline in 2006. Noot van de redactie). Ik had de tijd van mijn leven op de oeps. Een paar maanden geleden heb ik ook deelgenomen aan een prachtige reis naar Türkiye. We reisden door Anatolië, bezochten Romeinse vindplaatsen en tempels. Schitterende wegen, veel mooie plekken en zwaar beboste gebieden. Vandaag vermaak ik me met een Ducati Scrambler op de wegen van Waals-Brabant.

Over tweewielers gesproken, nog steeds dol op fietsen?

Wat een ontdekking! Uithoudingsvermogen met een hoofdletter E, weerstand tegen inspanning, lijden, mentale kracht. Fietsen is alleen maar slecht