Piero Ferrari: “Het is tijd om de titel terug te brengen naar Maranello! »

Bedankt meneer. Ferrari om ons te ontvangen in deze Purosangue. Is dit uw persoonlijke auto?

Absoluut ! Ik rijd elke dag in een Purosangue, omdat dit voor mij de beste interpretatie is van een Gran Turismo die perfect bij deze tijd past: comfortabel, veilig, prettig om te rijden en tot grote prestaties in staat. Hij is niet rood zoals je zou verwachten, of misschien wel zou hopen, maar groen zoals de 250 GT California Spyder van mijn vader. Een model uit het jaar 1962 dat hem bijzonder beviel en waarvan hij de kleur specifiek had gekozen. Ik heb hem op mijn beurt overgenomen voor deze Purosangue die deel uitmaakt van de geschiedenis van het merk als het allereerste vierdeursmodel. Ferrari heeft zich altijd sterk gericht op ‘2+2’ coupés, maar nog nooit op echte vierzitters.

Herinnert u zich uw eerste auto-gerelateerde herinnering?

Nog steeds de 250 GT, maar een ouder model dan degene die we zojuist noemden. Mijn vader haalde mij als kind op van huis om mij naar de heuvels rond Modena te brengen. Het moet begin jaren vijftig zijn geweest, misschien 1950. Deze wandelingen waren een soort ritueel zodra er een nieuw model was.

Was het tijdens deze wandelingen dat uw verlangen om ooit met uw vader te werken werd gesmeed?

Ik weet niet wanneer het gebeurde, maar ik was altijd geïnteresseerd in mechanica. Als tiener zorgde ik zelf voor het onderhoud van mijn kleine 50 cc. Ik was gefascineerd door motoren, techniek… Het zat waarschijnlijk in mijn genen.

Het was dus niet meer dan normaal dat u zich even later tot een ingenieursstudie wendde?

Ja, tegen het advies van mijn vader in die andere ambities voor mij had. Hij stelde zich mij voor als bisschop met het oog op prestige en aanzien, of als boer aan het hoofd van een groot landbouwbedrijf. Maar toen hij zag dat ik vastbesloten was om techniek te gaan studeren, bood hij weinig weerstand.

Heeft hij het geprobeerd?