Andy Wallace: “Ik had niet de kwaliteiten om een ​​‘super superster’ te zijn”

Hallo Andy. Ik vroeg me af waar je mij zou verwelkomen voor onze rit en ik ben zeer verrast om je achter het stuur van een elektrische auto te zien. Heeft u een weddenschap verloren?

(Lacht) Nee, ik heb altijd van technologie en uitdagingen gehouden. Een paar jaar geleden nam ik deel aan een vergelijking tussen een Tesla Roadster en een Lotus Exige, en de elektrische prestaties verbaasden me. Destijds was het voorbarig om dagelijks met zo'n auto te rijden, maar zodra er laststructuren begonnen te verschijnen, waagde ik de sprong. Dit is mijn tweede Volkswagen ID.3, ik ben er dol op en ik ga er absoluut overal mee naartoe!

Heeft u ecologische vezels?

Laten we zeggen dat ik, zonder een eindeloos debat aan te gaan, tegen mezelf zeg dat we moeten proberen de loop der dingen te veranderen en dat elektriciteit misschien een oplossing is. Laten we het proberen en we zullen zien!

Laten we de zorgen over het milieu terzijde schuiven en teruggaan in de tijd. Hoe is uw passie voor auto’s begonnen?

Mijn vader was een grote fan en hij nam me regelmatig mee naar veel races. Hij trainde niet, maar liet geen kans voorbijgaan om op een circuit te gaan. Voor mijn 15e verjaardag (in 1976. Noot van de redactie) bood hij mij een rijsessie aan bij de rijschool van Jim Russell, gevestigd in Silverstone. Ik mag een paar rondjes rijden achter het stuur van een Van Diemen Formule Ford uit 1969, voor het equivalent van 20 euro, en het is meteen liefde op het eerste gezicht. Ik heb nu maar één ding aan mijn hoofd: doorgaan met de twee weken durende cursus aangeboden door de school en deelnemen aan de race die aan het einde van het programma voor deelnemers wordt georganiseerd.

Wat is de reactie van je ouders?

Ze zijn absoluut niet tegen mijn project, maar hebben niet de middelen om mij financieel te helpen. Omdat ik nog op school zit, heb ik een aantal klusjes: kranten bezorgen, glazenwasser, etc. Het kost mij twee jaar om het bedrag e bijeen te brengen