ESTACA, talentenfabriek

Na zijn aanwezigheid op de Autosalon van Parijs (17-23 oktober 2022) heeft deESTACA (Hogere School voor Luchtvaarttechnieken en Automobielbouw) nodigde ons uit om de voertuigen van morgen te komen ontdekken, ontworpen door de studenten en studentenverenigingen van de school. Een evenement georganiseerd in het hart van de historische snelheidsring van het UTAC-complex in Linas-Montlhéry (Essonne).

Sinds de oprichting in 1925 heeft ESTACA ernaar gestreefd de passie van zijn studenten om te zetten in beroepen, door de praktijk centraal te stellen in de theoretische lesmethoden op de twee campussen Montigny-le-Bretonneux (Yvelines) en Laval (Mayenne). Daartoe bevordert de school al jaren de oprichting van verenigingen waardoor 20 tot 30 leden naast hun studie aan verschillende projecten kunnen werken. Tekenen, materiaalkeuze, montage: dit harde werk levert essentiële extra ervaring op voordat je de realiteit onder ogen ziet. De zoektocht naar partners en sponsors die nodig zijn om hun dromen waar te maken, is bovendien een les die geen enkele professor, hoe getalenteerd ook, ooit zal kunnen bieden. 

Emulatie van studenten

Ga naar het gebouw '1924' waar de projecten van de studenten worden gepresenteerd om een ​​idee te krijgen van hun niveau van inventiviteit. Na de evolutie te hebben gevolgd van een verrassende 2CV-retrofit (ombouw naar een elektrische motor van een thermische auto), ontwikkeld door de RACE-vereniging, is het eerste voertuig dat in het oog springt onvermijdelijk de Formula Student EC-03 van het EFT (Estaca Formula Team) met zijn hypertrofische aerodynamische aanhangsels. Dit auto deelgenomen aan het laatste Formula Student Championship. Een wedstrijd waarbij de meest prestigieuze autotechniekscholen ter wereld elke zomer strijden en waarvan de studenten efficiënte, zuinige en milieuvriendelijke voertuigen moeten ontwerpen. Met 85 pk voor 230 kilo maakt de vermogen-gewichtsverhouding van de EC-03 hem tot een echte raceauto. Alex Salomon, de technisch directeur van het project, coördineert alle drijvende krachten rond vijf gebieden: aandrijflijn, massaverbindingen, aerodynamica, elektrische kabelbomen en chassis. “Ik werd lid van de vereniging met de wens om een ​​racewagen te bouwen, om te concurreren, en geleidelijk realiseerde ik me dat het meest interessante ding de ontwikkeling van onderdelen was met het oog op het optimaliseren van de autoprestaties », vertrouwt Salomon, leerling in 4^e jaar op school.

De nieuwe generatie EC-04 is al een jaar in ontwikkeling en zal dankzij de samenwerking met Hexcel voor de romp, carrosserie en vinnen sterk leunen op koolstofvezel. “Ze laten ons achter met rollen koolstofvezel waar ze niets aan hebben, Salomon legt het uit. We verzamelen ze en draperen ze in onze lokalen volgens de mallen die zijn gedefinieerd in de simulatie tussen ons centrum en dat van Laval. » De 5^e De opwekking wordt al bestudeerd en zal niet langer thermisch zijn. Dit zal het werk zijn van de volgende promoties. 

In de voetsporen van Laurent Mekies

Niet ver daarvandaan, op een andere stand, staat Thomas Senegas (3^e jaar), presenteert EMOS-Estaca Motorsport. Communicatiemanager nam hij over van Laurent Mekies, de sportdirecteur van Ferrari en Formule 1, dat aan de oorsprong ligt van deze technische, sport- en evenementenvereniging. Opgericht in 1997, uit karting – zijn basisactiviteit – hij heeft zijn activiteiten gediversifieerd met het ontwerp van een simulator, een elektrisch kartproject en in 2021 de introductie van een auto in de Rallye van Val d'Orain (Jura). Met 70 leden en een grote aanwezigheid op sociale netwerken is het een van de meest actieve en verenigende verenigingen van de school.

Waterstof…

Een van de meest opmerkelijke projecten is dat van IDrogen. Met waterstof als energiebron en een brandstofcel als elektrische energiegenerator is hun prototype een rollend laboratorium voor deze technologie, vooral te zien in het H24-project dat is ontwikkeld voor 24 Uren van Le Mans.

Sebastien Prost (3^e jaar), vertelt de voorzitter van de vereniging ons meer over hun oprichting. “Dit prototype gaat meedoen aan de Shell Eco-Marathon (wedstrijd open voor studenten die de meest efficiënte voertuigen willen ontwerpen, bouwen en besturen die mogelijk zijn op het gebied van energie-efficiëntie. Noot van de redactie) in de categorie waterstofbrandstofcellen, legt hij ons uit. Dit voertuig stoot alleen waterdamp uit en tijdens onze testfases richten wij ons op het gebruik van groene waterstof, wat vandaag de dag helaas nog niet vanzelfsprekend is. Alle bedieningselementen zijn gegroepeerd op het stuur, met uitzondering van de remmen die voor de voeten van de bestuurder zijn geplaatst. Het doel is om de grootste afstand af te leggen met het energie-equivalent van een liter benzine, in ons geval ongeveer 0,4 liter waterstof bij een druk van 200 bar. De koolstofomhulling is in 2019 afgerond door onze voorgangers binnen de vereniging. De belangrijkste ontwikkeling dit jaar was de aanschaf van een brandstofcel die vijf keer lichter en vier keer kleiner is dan de vorige. We zitten nu bijna op de kilo voor een formaat dat vergelijkbaar is met dat van een scooteraccu. »

…en vindingrijkheid

Op de aangrenzende stand trekt een ander blauw prototype uit Frankrijk de aandacht, een soort mini-autootje gemonteerd op fietswielen. De vereniging PV3e, geboren in 1984, lanceerde in 2020 de bouw van het hybride prototype Gemini om deel te nemen aan de categorie ‘Urban’ in de Shell Eco-Marathon.

Pierre Harzouz (3^e jaar), legt de voorzitter van PV3e het ons voor: “ Wij zijn het eerste team ter wereld dat voor dit evenement een hybride thermische Urban heeft ontwikkeld.. Deze categorie kent zeer strikte regels om zo dicht mogelijk bij een productievoertuig te komen, met opgelegde afmetingen, ophangingen, verlichting en zelfs een ruitenwisser. De elektromotor wordt gebruikt om de thermische motor op lage snelheid opnieuw te starten en zo het verbruik in deze kritieke fasen te beperken. Het hele voertuig is in eigen huis ontworpen door studenten variërend van 1^re de 5^e jaar. Gelukkig kunnen we nog steeds profiteren van de steun van oud-studenten. De monocoque en velgen zijn gemaakt van koolstofvezel. De motor is een uniek onderdeel dat op maat is ontworpen voor het project door ESTACA-studenten. Het is een eencilinder van 42 cc die 1,7 pk ontwikkelt, wat voldoende is om het voertuig naar de door de organisatoren opgelegde maximumsnelheid van 40 km/u te stuwen. Ons doel is het wereldrecord van 711 km op 1 liter benzine, oftewel een verbruik van 0,0014 liter/100 km. Tegelijkertijd werken we eraan om een ​​oud prototype, Calypso, om te bouwen naar 100% elektrisch om in de toekomst twee voertuigen te kunnen presenteren. '

Kijkend naar de toekomst

Terwijl we weg zijn van het feest, begrenst de vreemde machine met buizenchassis en IVR-S-motorfietsmotor van de ITD-vereniging luidruchtig het vlakke gebied voor een paar groupies, verlaten we de historische plek van Montlhéry met de zekerheid dat de toekomst van de De auto zit niet langer in deze voertuigen uit een andere tijd, maar eerder in de meer discrete en veel innovatievere voertuigen die hun ontwerpers en ontwikkelaars met zoveel hart in de presentatie hebben gestopt. ESTACA heeft de polsslag van de auto van morgen bepaald. Als de meeste van deze studenten aan het einde van hun studie bij ontwerpbureaus komen werken, zijn we gerustgesteld door het feit dat we in de toekomst nog lang een of twee alumni van het huis op de circuits van de wereld zullen tegenkomen.

Antoine Verrier: “Overdracht is het DNA van de school”

ESTACA Automotive Sector Manager – 1994 Alumni

Wat betekent deze ontdekkingsdag van studentenprojecten voor jou?

Het is een bron van trots om te zien hoe deze studenten, die het hele jaar door hard werken in hun verenigingen, hun projecten bespreken en laten zien waartoe ze in staat zijn, en hun vaardigheden rond hun projecten bewijzen. Hun passie schuilt in deze voertuigen die een voorbode zijn van de auto van morgen.

Op welk niveau ondersteunt ESTACA hen?

Al deze projecten worden uitgevoerd in totale autonomie, zoals in een micro-onderneming, omdat ze verenigingen zijn onder de wet van 1901. Ze hebben hun eigen regels, hun eigen schema's en hun eigen budgetten, maar ESTACA ondersteunt hen uiteraard bij het ter beschikking stellen van gebouwen gegroepeerd in een crèche vlakbij de school. Ze kunnen in hun vrije tijd, tijdens hun vakanties, zoveel werken als ze willen. Ik weet dat hun passie hen tot vele slapeloze nachten leidt. We voorzien ze ook van een klein budget op basis van een gestructureerd project dat ze twee keer per jaar moeten komen verdedigen tijdens een verdediging voor de schoolleiders. Dit is een kans om de relevantie en ernst van hun project te controleren voordat we hen het budget toekennen dat wij passend achten. Ook de oudervereniging participeert in de financiering.

Maar deze toewijzingen dekken niet het gehele budget?

Absoluut niet. Het grootste deel van hun financiering komt uit het vinden van partners en sponsors. Deze laatste kunnen hen, naast geld, voorzien van apparatuur, hulpmiddelen of simulatie- en trainingstijd. De koolstofonderdelen voor PV3e zijn bijvoorbeeld gemaakt door een partner en anderen hebben aanvullende training gegeven aan studenten in beroepen die niet binnen de reikwijdte van hun cursussen bij ESTACA vallen.

Deze activiteiten zijn niet verplicht als onderdeel van deze cursus.

Nee, dit zijn vrijwillige en geheel vrijwillige initiatieven, maar er is wel een hele sterke vraag van studenten. Sommigen zullen tijdens hun 5-jarige opleiding zelfs lid worden van meerdere verenigingen. We moedigen 1e en 2e jaars studenten liever aan om prioriteit te geven aan hun studie, en het 5e jaar in specialisatie is academisch gezien erg kort omdat de laatste 6 maanden in een bedrijf worden doorgebracht. Het zijn dan ook vooral 3e en 4e jaars studenten die de verenigingen besturen. Aan de andere kant zien we oud-leerlingen vaak terugkeren naar de crèche om degenen die hen zijn opgevolgd te ondersteunen, om hen te helpen en te ondersteunen bij het uitvoeren van hun projecten. Dankzij deze geest van uitwisseling, wederzijdse hulp en vernieuwing bestaan ​​sommige verenigingen al meer dan 40 jaar. Overdracht is het DNA van de school.