Patrick Pivato bij Lyon-Charbonnières

Patrick Pivato vond zijn tweede rallyfamilie in Lyon - Charbonnières. Een terugkeer die zijn vele fans in verrukking brengt!

gepubliceerde 16/04/2009 à 18:04

schrift

0 Bekijk de reacties)

Patrick Pivato bij Lyon-Charbonnières

Patrick Pivato werd op 21 maart uit het ziekenhuis ontslagen en herstelde snel van de gevolgen van het verlaten van de weg bij rallye uit Japan in oktober 2008. De bijrijder uit Lyonnais blijft een groot liefhebber van rallyrijden en fijne mechanica.

« Ik ging naar de Rallye Passion-avond in Gap waar ik erg blij was mensen van de rally te ontmoeten. Hier, in Lyon-Charbo, keerde ik voor het eerst sinds mijn ongeval terug naar een race. "

De bemoedigende berichten volgen elkaar op, mensen stoppen om hem te begroeten en vragen om nieuws over zijn gezondheidstoestand: “ Vanaf het begin ben ik verrast door de aandacht van mensen voor mij. In het ziekenhuis bleef de telefoon rinkelen. "

Patrick Pivato was als toeschouwer aanwezig bij de rally Lyon-Charbonnières en gaf een lang interview aan Autohebdo.fr.

Hoe kijk jij naar de rally en het Franse kampioenschap?

« De rally Lyon-Charbonnières is de belangrijkste omdat deze plaatsvindt in de regio waar ik woon, maar markeert ook de start van het seizoen. Het is een van de mooiste evenementen van het kampioenschap met brede en snelle wegen. Het belang van Charbo’ is om nieuwe coureurs en nieuwe auto’s op alle niveaus te ontdekken. Voor sommigen is dit een grote verandering. Het Franse kampioenschap is het mooiste en meest gevarieerde van heel Europa met veel mensen en vooral veel verschillende auto's. Iedereen was gerustgesteld door het aantal deelnemers in Lyon te zien. Er zijn altijd WRC maar steeds meer Super 2000. Het is een soort transitie met de komst van modernere auto’s. Ik geloof dat de S2000-regelgeving aansluit bij de toekomst. "

Laten we het even hebben over het wereldkampioenschap. Je was in 2008 bij het officiële Ford-team. Kan het dit jaar nog reageren tegen Citroën?

« Er ontbreekt niet veel voor de Ford om voorop te rijden. Hirvonen kan het wel, maar hij wordt niet geholpen door zijn teamgenoot. Mikko moet de fabrikantenpunten alleen veiligstellen, anders wordt het een ramp voor zijn team. Hij mag niet in dezelfde gemoedstoestand rijden als Seb Loeb die kan vertrouwen op de aanwezigheid van Dani Sordo. Als we bijvoorbeeld naar de beelden van de rally in Noorwegen kijken, lijkt het mij dat de Ford iets minder efficiënt is dan de C4 omdat hij veel meer slipt. De chauffeurs moeten vertrouwen op de sneeuwmuren om de mate van drift te beperken, terwijl de Citroën midden op de weg blijft. Seb blijft een buitenaards wezen. Hij heeft de woede om te winnen. Als hij tijd verliest, zoals in Ierland bij de start, corrigeert hij de situatie onmiddellijk. Hij is buitengewoon. We hebben het niet langer over een auto, maar over een bemanning die boven de rest uitsteekt. " 

Hoe beoordeelt u het niveau van het WRC en het Franse kampioenschap?

« Het is niet ver weg als het gaat om teams als Bozian of BSA die zich niet hoefden te schamen toen ze van het landskampioenschap naar het wereldkampioenschap gingen. Het niveau in Frankrijk is uitstekend. Bovenal ontbreken de budgetten. De arbeidskosten zijn te hoog in vergelijking met de buurlanden. Wij hebben de knowhow. "  

Je eerste publieke uitje was tijdens de Rallye Passion-avond in Gap. Welke ontvangst heeft u ontvangen?

« Het was fantastisch. Echt, mijn hart werd warmer. Ik vond voormalige coureurs zoals Nicolas Vouilloz, die ik al een hele tijd niet meer had gezien, en vele anderen. Mensen waren blij mij te zien. Bijna tranen in mijn ogen. Het hoogtepunt van de avond was mijn optreden op het podium toen Denis Giraudet mij belde na de vertoning van de films. De hele zaal stond op om te applaudisseren. Het was voor mij heel ontroerend. Elke dag word ik verrast door alles wat er om mij heen gebeurt. Het is onmogelijk te meten als ik dit ongeval niet had gehad. Nicolas vertelt me ​​dat ik oogst wat ik zaai. Hij vertelde me dat als ik een echte idioot was geweest, ik alleen in mijn ziekenhuiskamer zou zijn gebleven!« 
 

Is rallyrijden een soort tweede familie voor jou?

« Zeker. Ik woon in deze omgeving sinds mijn twaalfde, toen ik samen met mijn oom speciale etappes begon te herkennen. Op mijn veertiende ging ik liever naar school. Mijn hele leven draait om de autosport. Mijn goede vrienden bevinden zich in deze omgeving. Er is veel hitte. We hebben het over een sport van egoïstische mensen waarbij veel geld op het spel staat, maar menselijke waarden zijn erg belangrijk. Denis verliet de race in Japan om aan mijn zijde te blijven. Ik zie vaak mensen met een groot hart. François verbleef een week in Japan. Ik wist dat hij erg geraakt was door wat er was gebeurd. We houden contact. Er wordt van mij verwacht dat er in België een groot feest zal zijn. Het gaat bier regenen… Ik was ook erg onder de indruk van alle steunbetuigingen die uit dit land kwamen. Er was een enorme uitstorting van solidariteit. Ook op mijn site ontving ik berichten uit alle hoeken van de wereld. Al in Japan kreeg ik bezoeken aan het ziekenhuis van rallyliefhebbers die ik niet kende. Ik was verrast door al deze reacties. Ik had het natuurlijk liever zonder gedaan, maar je moet ook in moeilijke tijden altijd de positieve kant van de dingen zien.« 

Vind de rest van het exclusieve interview aanstaande woensdag in Auto-Hebdo met het verslag van de openingsronde van het Franse rallykampioenschap 2009.

Erik Briket

0 Bekijk de reacties)