Igor Fraga: “Ik heb leren autorijden zonder het recht te hebben de auto te laten crashen”

Je hebt zojuist de gewonnen Toyota Racing Series, toen je voor de laatste ontmoeting 8 punten achter leider Liam Lawson stond. Hoe heb jij dit afgelopen raceweekend ervaren?

Voor mij was het al heel goed om in de strijd om het kampioenschap te zijn met Liam, de vertrekkende kampioen en die alle circuits kende. Dat ik hem zowel in de race als in de kwalificatie kon verslaan was al een groot positief punt. Ik wilde het afgelopen weekend gewoon mijn best doen en er geen spijt van hebben. Ik wist dat het moeilijk zou worden, maar ik was vastbesloten om niet op te geven.

Vertel ons over deze laatste beslissende race op Manfield…

Na een goede kwalificatie startte ik op pole. Lawson startte als derde en ik moest voor hem eindigen om het kampioenschap te winnen. Ik slaagde erin een goede start te maken en een beetje te ontsnappen om mijn tempo te kunnen beheersen.

Dat was vóór alle Safety Cars...

Ja precies. Er waren – (denkt hij) – drie, denk ik? Drie Safety Cars (lacht)! Toen de tweede tussenbeide kwam, zei ik tegen mezelf: “Nee, dat is niet mogelijk, waarom ook alweer? ". Hierdoor kwam ik weer in het vizier van mijn tegenstanders. Het was een heel spannend moment. Ik wist dat Liam een ​​agressieve coureur was en alles zou doen om mij in te halen. Ik probeerde alleen maar mijn positie te verdedigen en gelukkig werkte het.

Dit jaar zien we je in de FIA F3 bij Charouz. Stress?

Ja, het zal een grote uitdaging zijn. Het is mijn eerste jaar in deze competitie, dus ik ga proberen zoveel mogelijk te leren en met mijn team het maximale uit de auto te halen. Als ik daarna een of twee races kan winnen, zal ik mezelf dat niet ontnemen.

Heb je jezelf een specifiek doel gesteld voor het kampioenschap?

Ik heb nog 5 laatste punten nodig om mijn FIA Super Licentie te behalen, wat de 6e plaats in het kampioenschap vertegenwoordigt. Het zou echt geweldig zijn om deze dit jaar te kunnen valideren.

Kunt u zich uw begin in de autosport nog herinneren?

In Japan, waar ik ben opgegroeid, is er een categorie genaamd Kids Kart, voor kinderen van 3 of 4 jaar. Mijn vader had me aangemeld, maar ik was echt bang (lacht). Vervolgens kocht hij voor mij de PlayStation 2, Gran Turismo III, een stuur en pedalen. Hierdoor kon ik de basisbeginselen van het piloten onder de knie krijgen. Toen ik me steeds meer op mijn gemak voelde, bracht hij me er snel weer naar toe karting.

Je bent in Japan geboren uit Braziliaanse ouders. Hoe definieer jij jezelf in termen van identiteit?

Ik heb tot mijn twaalfde in Japan gewoond. Ik heb daar gestudeerd, dus ik spreek, lees en schrijf de taal. Ik ben voornamelijk opgegroeid in de stad Kanazawa, in de prefectuur Ishikawa. In 12 was er de financiële crisis, en zoals u waarschijnlijk weet werd Japan zwaar getroffen. Het bedrijf waar mijn vader werkte ging failliet en de sponsors die ik had in de karting trokken zich terug omdat ook zij getroffen werden. Daarna zijn we teruggekeerd naar Brazilië.

Voelt u zich cultureel meer Braziliaans of Japans?

Ik voel me net zo Japans als Braziliaans. Misschien is mijn persoonlijkheid en het grootste deel van mijn leven Japans. Maar het is echt een mix. Ik probeer het beste van beide culturen te benutten om een ​​beter mens en een betere chauffeur te worden.

Dat wil zeggen ?

Over het algemeen zijn de Japanners erg gedisciplineerd. Ze zijn gefocust en serieus in alles wat ze doen. Ze werken hard. De Braziliaanse cultuur is anders. Het leven is niet altijd gemakkelijk. Brazilianen proberen het beste te maken van soms ingewikkelde situaties. Dan is er in Brazilië een echte creatieve kant. Ik probeer daar gewoon inspiratie uit te halen.

Ook jouw persoonlijke verhaal is gekoppeld aan Simracing. In 2018 was je FIA ​​Gran Turismo Nations Cup-kampioen. Wat heeft virtueel rijden je gebracht in het echte rijden?

Ten eerste gaf het mij de mogelijkheid om te trainen. Ik had helemaal niet het budget om in het echt te trainen, dus deed ik het vrijwel uitsluitend op console. Vervolgens heeft het me veel geleerd op het gebied van autorijden, nauwkeurigheid en de constante zoektocht naar verbetering. Het heeft mij ook veel zichtbaarheid gebracht.

Tijdens de finale van de FIA ​​Gran Turismo Nations Cup startte je als tiende op de grid en maakte je een ongelooflijke comeback. Is het nog steeds een mooie herinnering?

Het is duidelijk ! Deze race is waarschijnlijk de beste die ik in mijn leven heb gedaan, echt en virtueel gecombineerd. Voor de race stond ik 2e in het kampioenschap, het verschil tussen de coureurs was erg klein. Ik moest mijn best doen om geen spijt te krijgen. Ik besloot om tijdens de eerste stint hard te pushen. Het was op het circuit van Sarthe, thuis in Frankrijk, met al zijn grote, mooie rechte stukken. In het begin zat iedereen bij elkaar, er werd veel gevochten. Na de eerste stint maakten enkele coureurs fouten, ik lag 6e. Tijdens de laatste run was ik de enige op zachte banden, mijn twee belangrijkste tegenstanders reden op harde banden. De 5 seconden dat ik achter hen zat, heb ik goedgemaakt. Toen slaagde ik erin ze te passeren. Het was een ongelooflijk gevoel.

Wat is het moeilijkste? Win een wereldtitel in Gran Turismo of win de Toyota Racing Series in het echt auto ?

Eerlijk gezegd waren beide titels erg moeilijk te verkrijgen. Op GT zijn de instellingen tussen de coureurs vrij gelijkaardig. We waren dus heel close met elkaar. Bij de start zijn het ongeveer 100 coureurs voor 000 plaatsen in de finale. Het is echt ingewikkeld. Het andere probleem met Gran Turismo is dat je tussen evenementen door van auto en circuit wisselt, waardoor je je voortdurend moet aanpassen. In de Toyota Racing Series hebben we ingenieurs, daarna hebben we dezelfde auto, maar iedereen krijgt steeds meer vertrouwen in zijn auto, race na race, dus je moet je niveau voortdurend verhogen en dat is ook erg moeilijk.

Je hebt deze twee titels behaald op grote momenten van spanning. Je lijkt een enorm vermogen te hebben om op cruciale momenten kalmte te tonen. Waar komt dit vandaan?

Ik probeer het in ieder geval (Glimlach). Ik zou zeggen dat het voortkomt uit mijn gecombineerde ervaring van het virtuele en het echte. Maar vooral in mijn leven. Het was heel moeilijk, bijna onmogelijk, om te komen waar ik nu ben. Toen we in de Verenigde Staten reden, hadden we geen budget. We sliepen in de auto, we hadden nauwelijks genoeg om eten te kopen. Meestal moest ik de maaltijden delen met mijn vader. Hij was de monteur van mijn auto en ik was zijn assistent. Ik leerde autorijden zonder dat ik de auto mocht laten crashen. Omdat alles wat we kapot maakten, moesten we betalen om het te repareren. Het was niet gemakkelijk omdat ik in USF2000 racete, in een deelnemersveld van 25 auto's, met een schema dat twee stratencircuits en een ovaal omvatte, dus het was een grote verantwoordelijkheid om de auto elke keer naar huis te brengen. Dit alles heeft ervoor gezorgd dat ik mentaal beter ben geworden. En vandaag proberen we ervan te profiteren, door te blijven rijden alsof we ons nog steeds in deze omstandigheden bevinden.

Simracen heeft jou vast ook veel geholpen?

Zeker ! Je moet heel gefocust zijn, omdat iedereen vaak heel dichtbij is. Concentratie is soms moeilijk te vinden, omdat er camera's om je heen staan ​​en soms een luidruchtig publiek waarvan je de woorden kunt horen.

La Formule 1Is dit op de lange termijn een doel?

Het is zelfs mijn droom! Al sinds ik klein was, wilde ik in de Formule 1 rijden. Het is deze droom die mij hier heeft gebracht, ondanks alle moeilijkheden die ik tegenkwam. Als ik hier ben, is dat omdat het ondanks alles mogelijk is. Ik zal ervoor blijven vechten.

Tot slot: heb jij een rolmodel, een coureur die impact op je heeft gehad?

Ayrton Senna. Toen ik klein was, lieten mijn grootouders me veel videodocumentaires over hem zien. Zo heb ik hem leren kennen. Toen ik opgroeide, ontdekte ik zijn persoonlijkheid en ik vond het geweldig. Ik vond het geweldig wat hij deed op de baan. Ik wilde altijd net als hij zijn. Bij de huidige generatie vind ik het echt leuk Lewis Hamilton. Hij heeft een ongelooflijke mentale kracht en zijn concentratieniveau is waanzinnig. Hij heeft veel gewonnen en blijft rijden alsof hij twintig jaar oud was. Het is heel inspirerend.