Oliver Gavin neemt afscheid van Corvette: “De kans om in een gouden tijdperk te leven”

Op 48-jarige leeftijd heeft de Brit zojuist zijn laatste fulltime seizoen bij IMSA achter de rug. Een terugblik op een zeer Amerikaanse carrière gekenmerkt door het zegel van Corvette Racing.

gepubliceerde 22/12/2020 à 14:57

Medhi Casaurang

0 Bekijk de reacties)

Oliver Gavin neemt afscheid van Corvette: “De kans om in een gouden tijdperk te leven”

Hoe voel je je ?

Het is het einde van een hoofdstuk en het begin van een nieuw hoofdstuk. Ik heb 19 jaar bij Corvette Racing doorgebracht, het is enorm. Het is mijn hele carrière in de Verenigde Staten en aan de 24 uur van Le Mans, sinds ik, afgezien van mijn eerste deelname (in 2001 in een Saleen S7-R. Noot van de redactie), aan al mijn Le Mans deelnam met Corvette Racing. En sinds 2003 ben ik het altijd geweest die aan de eerste race van het seizoen begon. Eerlijk gezegd, wie kan vandaag de dag zeggen dat ze 19 jaar met dezelfde jongens hebben doorgebracht, met hetzelfde autonummer? Ik voel me heel gelukkig. Dat is alles, het is klaar. Het is tijd om verder te gaan en het staat vast dat ik wat tijd nodig zal hebben om aan mijn nieuwe leven te wennen.

 

Bent u tijdens de laatste ronden overmand door emoties?

Ik heb het hele weekend tegen mezelf gezegd dat dit mijn laatste weekend als starter bij Corvette Racing was. Ik heb met iedereen gesproken die mij heeft geholpen en het was heel prettig. Deze laatste ronden waren uiteindelijk prettig en ik ben het team dankbaar dat ze erin geslaagd zijn om de race uit te rijden, ondanks de problemen die we tegenkwamen. Ben Johnson (teammanager van Corvette Racing. Noot van de redactie) stond me zelfs toe een paar donuts te maken. Ik denk dat hij er nu een beetje spijt van heeft, want de koppeling had er last van, net als de platte bodem en de trekker sinds de banden lek waren. Maar ik hoop dat iedereen ervan heeft genoten.

Je bent zeker 48 jaar oud, maar waarom ben je gestopt?

Verschillende dingen. Ik heb het uiteraard uitvoerig met het team besproken. Covid-19 heeft op veel niveaus impact gehad. En vooral op mijn schema. Ik ben dit jaar niet zo vaak naar huis kunnen komen (naar Engeland. Noot van de redactie) als ik had gewild. En dan moet je de energie zien die deze races op zeer hoog niveau vereisen. In GTLM race ik tegen jongens die tien jaar jonger zijn dan ik, zelfs vijftien.

Elk weekend vergt het opofferen om het vereiste niveau te bereiken. Antonio García, Nick Tandy, Connor de Philippi, enz., we hebben het over de beste GT-coureurs ter wereld. Het is moeilijk. Dus op een gegeven moment vraag je je af of je er klaar voor bent om weer een volledig seizoen aan te pakken. En denk eens aan wat ook goed is voor het team zelf, nu deze getalenteerde coureurs op de markt komen (volgens onze informatie wordt hij vervangen door Nick Tandy, die zou worden vrijgelaten door Porsche. Opmerking van de uitgever). In onderling overleg waren we het erover eens dat dit voor alle betrokken partijen de beste strategie was.

Wat heeft hij jou verteld Doug Fehan, directeur van Corvette Racing ?

Hij was de eerste persoon die mij ontmoette toen ik aan het einde van de race uit de auto stapte. Hij omhelsde me en ik zag tranen in zijn ogen. Doug is de hoeksteen van dit project, de man die mij heeft aangemeld, die mij 19 jaar heeft laten blijven, die mij heeft begeleid. Hij is een unieke kerel, met een geweldig karakter, maar ook een geweldige kerel, een geweldige professional die alle facetten van het vak kent en als geen ander beheerst.

 

Hij stelde zijn groep altijd boven zichzelf, ook al was hij de onbetwiste leider ervan. Ik zal ongetwijfeld de gesprekken missen die we hadden met Gary Pratt (baas van Pratt&Miller, dat GM-racewagens ontwerpt. Red.) Ze hadden altijd de juiste woorden, ongeacht de situatie. En ze hielden niets voor je verborgen. Als je braaf was, wisten ze hoe ze het je moesten vertellen. Als je dat niet was, wisten ze je dat ook te vertellen.

Herinner jij je dit eerste contact nog?

Dat is geen leuke vraag, het is lang geleden (lacht). Aan het einde van mijn eerste race met de Saleen, op Sebring in 2001, tijdens mijn laatste stop, zag ik twee mensen op de muur naar mij zitten kijken: Doug en Gary. Ik denk dat ze hoopten dat de auto niet opnieuw zou starten... Ze hadden niet verwacht dat we ze zouden verslaan. Maar we hebben het gedaan. Dat is waar ik op hun radar kwam, waar het allemaal begon. Later in het seizoen kwam Ron Fellows me ophalen van een race en vertelde me dat ik met Doug moest gaan praten. Wat ik deed bij Laguna Seca in oktober 2001. Hij nodigde me uit voor een test die in november in Sebring gepland stond.

Hoe verliep deze proef?

Geloof het of niet, ik herkende meteen de passie voor Corvette. Die enorme V8 vooraan, de trillingen, het vermogen, het koppel, het geluid... Het is een ervaring op zich. Het is heel bijzonder. Aan het einde van de dag maakten ze mij duidelijk dat ze mij graag zouden verwelkomen. Voor mij was het een fantastische kans. Had ik kunnen vermoeden dat dit 19 jaar zou duren? Onmogelijk. Een sportprogramma, als het drie jaar duurt, is dat goed. Als het vijf jaar duurt, is dat uitzonderlijk. Maar 22 jaar (volgend jaar, noot van de redactie) is absoluut buitengewoon. Ik had het geluk in een gouden tijdperk te leven. Dit doet me denken aan een zin die Ron Fellows me in 2004 toefluisterde: 'Oli', je bent precies op het juiste moment gekomen. Je hebt de juiste leeftijd, ervaring... Als je slim bent en hetzelfde prestatieniveau behoudt, kun je hier heel lang blijven. »Hij had de toekomst voorspeld.

Wat is je leukste herinnering?

Die vraag krijg ik vaak. En elke keer moet ik nadenken (lacht). Ik heb zoveel goede herinneringen... Ik zal de 24 uur van Le Mans 2015 beantwoorden en 24 uur van Daytona 2016.

Waarvoor ?

Laten we beginnen met Daytona 2016. Voordat ik achter het stuur stapte voor mijn laatste stint, kwam ik General Motors-president Mark Reuss tegen in de pitlane. Daar heb je de druk, je weet dat de ‘grote grote baas’ er is. En 30 minuten voor het doel krijg je op de radio te horen dat de twee auto's kunnen vechten, maar dat er geen contact zal zijn toegestaan. Het was misschien wel het hevigste duel waarmee ik vocht, tegenover Antonio. Maar in termen van pure concurrentie waren het misschien wel de meest intense 30 minuten uit mijn carrière. Het was fair play, zonder enige lage slagen en uiteindelijk, als het in mijn voordeel ging, was het heel dichtbij.

 

 

En Le Mans 2015?

Het heeft te maken met de verhaallijn, de manier waarop de week verliep. Jan (Magnussen. Noot van de redactie) kreeg een ongeluk tijdens het testen op de zusterauto, die moest verbeuren. Het team wist een negatieve situatie om te buigen naar een positieve. Alle krachten verzamelden zich rond één auto: de onze. De teams van ingenieurs en monteurs wisselden vooral 's nachts af om te voorkomen dat ze door vermoeidheid werden overweldigd. Het was een groepsoverwinning. We zijn van ver begonnen, maar zijn erin geslaagd terug te komen.

La Ferrari was supersnel, en ik dacht dat we haar op 25 inch afstand niet zouden kunnen vangen, maar ze had te maken met een kieskeurige versnellingsbak en ik gaf haar door aan Mulsanne. Toen ik over de finish kwam, zag ik alle jongens op de muur met vlaggen zwaaien... Ik kreeg een brandwond toen ik ze passeerde om hun werk te groeten. Ik zal het nooit vergeten… en niet voor niets heb ik de foto aan mijn muur (lacht). Le Mans is echt bijzonder. Dit evenement heeft een unieke uitstraling. De gevoelens worden altijd versterkt, vooral de druk.

 

 

Heeft u aanbiedingen ontvangen van concurrenten?

Ja, maar ik was me er altijd van bewust hoeveel geluk ik had om met Corvette te mogen rijden en hoe bijzondere relatie ik had met elk lid van het team. Ik wilde gewoon nooit meer weg omdat ik van de omgeving hield. Ik was daar gelukkig en had altijd uitdagingen om aan te gaan, nieuwe auto's om te rijden en bovenal de zekerheid dat ik deel zou uitmaken van een solide programma dat lang meegaat. Naar elders gaan betekende ook het risico nemen dat alles na twee jaar zou stoppen. Het gras is nog nooit zo groen geweest aan de andere kant van het hek.

Wat is je favoriete auto?

De C8.R is veruit de meest talentvolle auto die Pratt&Miller heeft ontworpen. Het is een ongelooflijke auto. Maar ik heb een zwak voor de nieuwste GT1-versie van de C6.R. Ze was gewoon fantastisch in elk opzicht. Het geluid, de kracht, het geluid, de carbonremmen, de Michelin-banden... De alchemie tussen alle componenten was perfect. Op Le Mans in 2008 was het adembenemend. We hebben de LM P2's overschreden.

 

 

 

Medhi Casaurang

Gepassioneerd door de geschiedenis van de autosport in alle disciplines, heb ik dankzij AUTOhebdo leren lezen. Dat zeggen mijn ouders tenminste tegen iedereen als ze mijn naam erin zien!

0 Bekijk de reacties)

Om ook te lezen

Opmerkingen

*De ruimte gereserveerd voor ingelogde gebruikers. Alsjeblieft vous connecter om te kunnen reageren of een reactie te plaatsen!

0 Opmerking(en)

Schrijf een recensie