Top 8 meest ongelooflijke auto's van het decennium

8. Toyota Yaris WRC

We hadden alle WRC's uit de vintage 2017 in deze sectie kunnen groeperen. Dankzij een gekke zet van de FIA-reglementen gaan de WK-auto’s van een platte look naar een eigentijdse evocatie van Groep B. 

Vleugels zo breed als de eetlust van een Gargantua op oudejaarsavond, vinnen die spelen met de grenzen van de illegaliteit: de WRC's zijn meer dan bedreigend. De prijs gaat naar de Yaris en zijn bergen vinnen aan de achterkant! 

Het brein van het team onder leiding van Tommi Mäkinen ben ook een beetje te ondernemend geweest. De achtervleugel wordt als illegaal beschouwd… ruim twee jaar na introductie. 

7. Lexus LFA 

Wist je dat de Lexus LFC tussen 24 en 2010 deelnam aan de 2015 uur van de Nürburgring? De Japanse supercar voldeed niet aan de gebruikelijke Grand Touring-reglementen (GT1, GT2 of GT3), maar werd in een VLN-specifieke klasse toegelaten tot de Groene Hel.

De sublieme Lexus eindigde in 2010 en 2012 als eerste in zijn klasse, voordat de ingenieurs in 2014 een evolutie verfijnden. Dit voorbeeld, genoemd naar een geheim verdedigingsprogramma (Code-X), is opvallend, zowel visueel als onder de motorkap:

Het 10 pk sterke 4,8 liter atmo V562-blok afkomstig uit de (kleine) serie voelde inderdaad een beetje flagada in de bossen van de Eifel. Daarom werd besloten hem een ​​vitaminekuur te geven. De motor is vergroot naar 5,3 liter en de rupsbanden zijn verbreed! De bezuinigingstrend? 'Weet niet.

De LFA Code-X zal opnieuw zijn categorie winnen plaatsmakend voor de Lexus LC, ‘slechts’ voorzien van een V8.

6. Corvette C7.R

De toeschouwers van 24 Uren van Le Mans herken de passage van een Corvette C7.R zonder je ogen te sluiten. Het typisch Amerikaanse gerommel van de 8 liter V5.5 helpt daarbij, maar het zijn ook de trillingen, zowel op de erkers van de tribunes als op de grond, die onmiskenbaar zijn.

Het passeren van een Corvette C7.R, in volle acceleratie na Arnage, is een opwindende zintuiglijke ervaring. “Is”, of beter gezegd “was”, omdatde nieuwe iteratie (C8.R) die in 2020 in Sarthe arriveert, lijkt dezelfde V8 te hebben maar met een soepeler geluid.

5. Lamborghini Murciélago R-SV GT1

Als Rugrats had besloten een auto te maken, zou deze zo laag zijn geweest als deze GT1. De Lamborghini Murciélago R-SV, ontworpen door Reiter Engineering voor het FIA GT1-wereldkampioenschap in 2010, is een auto met meer dan gedrongen vormen.

De piloot zit feitelijk op grondniveau: Maximale hoogte 1,1 m voor de Italiaan! Sommige buigoefeningen zijn nodig voor de moedige piloten, die serieus moeten blijven terwijl ze een uitzonderlijke motor zijn 12 pk atmosferische V600 schreeuwen uit hun longen achter hun rug! 

We zouden een ode moeten schrijven aan de korte periode van FIA GT1, een kampioenschap met de meest begeerlijke supercars van die tijd. Onder hen kende de Lamborghini een timide seizoen 2010, voordat hij het jaar daarop een bepaald potentieel onthulde. Het Münnich Motorsport-team boekt vier successen. 

Helaas wordt de GT1-regeling om economische redenen in de prullenbak gegooid. Het runnen van dergelijke juwelen is duur, vooral als de chauffeurs niet aarzelen om een ​​paar stukjes koolstof te laten ontploffen...

4. Audi R-18 

Als de DeltaWing een Orni was, de laatste door Audi ontwikkelde LM P1 Uithoudingsvermogen leek op een UFO. Hoewel daterend uit 2016, blijft het uiterlijk van de R-18 duivels relevant nu we 2020 ingaan. 

De voorkant wemelt van indrukwekkende hoeken, in een vaardigere herinterpretatie dan de neuzen van F1. De randen van de achtervleugel zijn diagonaal, terwijl de spiegels, in de Le Mans-kitversie, in de carrosserie zijn geïntegreerd. 

Nog steeds in de Le Mans-versie is het ontwerp van de koplampen afgeschuind voor een betere aerodynamische efficiëntie. Daarnaast lijkt de R15, die in 2009 verscheen, erg onhandig, ook al vertegenwoordigde hij destijds een revolutie! De 6 liter V4-dieselmotor wordt aangevuld met een energieopslagsysteem van 350 kW. De R18 valt in de categorie van 6 megajoule (MJ) vermogen dat wordt geleverd tijdens een ronde op het Sarthe-circuit. 

Op verschillende plaatsen, het totale vermogen bedraagt ​​meer dan 1 pk. Dit is de meest spectaculaire periode uit het hybridetijdperk in het World Endurance Championship (WEC). Kort, maar intens.

3. Porsche 911 RSR 

Niemand kan het luider maken dan een Corvette tussen de pijnboomsteegjes van Le Mans. Persoon ? Neen ! Een Duitse fabrikant maakt muziekliefhebbers (en verkopers van gehoorbescherming) blij met de introductie een radicale uitlaat op de diffuser van de 911 RSR in 2017. 

Het resultaat is... *onhoorbaar*. Ja, vergeet niet om het volume op uw telefoon lager te zetten! Ik zei dus dat de 911 RSR kiest voor een flat-6 middenachter, om de Ford GT tegen te gaan die meer een proto is dan een strenge GTE. 

Het blok levert officieel 510 pk (afhankelijk van de BoP), maar volgens onze oren hadden we liever ingezet op 2 extreem boze zeuren. Het schreeuwt zodra je rondloopt, maar dan schreeuwt het eindeloos!

Als je ook de woedekreet van dit beest wilt horen, schiet dan op: alleen de GTE Am-crews nemen deel aan deze versie van 2017 in het WEC tot de 24 uur van Le Mans 2020. Daarna zal iedereen kiezen voor de versie van 2019. tot flat-6, iets minder roeren.

2. Peugeot 208 T16 Pikes Peak

Je moet jezelf knijpen om het te geloven. Een auto met daarop de Leeuw valt de beroemdste aan heuvel racen in Colorado, met de grootste WRC-kampioen? Het project is watertandend. Maar wanneer de technische fiche en de foto's op internet verschijnen, is de opwinding meteen groot.

De cijfers zijn gemakkelijk te onthouden: 875 kg voor 875 pk dankzij een twin-turbo V6-motor. Ja, vanwege de ijle lucht (de aankomst ligt op een hoogte van 4 m), moeten we het rotsblok goed opvullen. 

0 tot 100 km/u wordt in slechts enkele seconden bereikt 1''8 en 200 km/u bereikt in amper 7''. Het is eens wat anders dan de 208 HDI's die we op de rijksweg tegenkomen! Op het buizenchassis zijn twee gigantische aerodynamische appendages geplaatst: een voorspoiler en een twee meter brede achtervleugel, gestikt in 908 HDI-stijl.

Met een knipoog van ontwerper Adrien Paviot wordt het logo van het Peugeot Talbot Sport-avontuur uit de jaren 1980 gebruikt op het decor van de 208. De geschiedenis van het record van Ari Vatanen met de 405 zal zich herhalen. 

Door de klim van 19,9 km te slikken aan een gemiddelde van 145 km/u en in 8'13''878, Sébastien Loeb stelt een nieuwe tijd in om te verslaan. Oké, het parcours is minder indrukwekkend dan in de tijd van de Finse kampioen omdat het vuil verdwenen is, maar ga ervoor afgronden van 600 meter diep vereist altijd een enorme inzet.

Achteraf gezien maakt deze plaat niet echt meer indruk, omdat Romain Dumas en zijn Volkswagen IDR het in juni 2018 met bijna 17” verpulverden. Maar de snelheid van elektrisch heeft (nog) niet de auditieve sensaties van thermisch geëvenaard. 

1. Porsche 919 Hybride Evo

Het is zeker niet de meest melodieuze auto van het decennium, maar het delirium van de ingenieurs en de prestaties van de coureurs maken dit goed. Om een ​​afscheidstournee te organiseren, verwijderde Porsche in 2018 de wettelijke ketenen van het WEC op zijn 919 LM P1 Hybrid. 

De gegevens grenzen aan een (goede) grap. De kleine 4 liter V2.0-benzinemotor is aan een hybridesysteem gekoppeld een waanzinnig totaal van 1 pk. Het gewicht is belachelijk laag, 160 kg (chauffeur inbegrepen). 

Vergeleken met de eerste versie heeft de Evo een herwerkte voor- en achtervleugel (met DRS) en een imposantere diffuser. Michelin wordt zelfs gevraagd een specifiek rubber te maken.

Twee pogingen zullen de mond doen openvallen. Allereerst zal Neel Jani een aantal maanden het ronderecord voor een voertuig op Spa-Francorchamps vasthouden. « De 919 Evo is erg brutaal. Het is absoluut de snelste auto waarin ik ooit heb gereden. vertrouwde de Zwitser toe, die een tijd neerzette van 1'41''770.

Voor mij betreden we een andere dimensie met het bereikte gripniveau. Ik had dit voorheen niet voor mogelijk gehouden. In de 919 Evo gebeuren dingen zo snel dat de reacties heel anders moeten zijn dan ik gewend was in het WEC. We hebben niet alleen de pole van het F2017-seizoen 1 verslagen, we wonnen ook 12 seconden vergeleken met de gemiddelde tijd van onze pole in het WEC afgelopen jaar ! »

Een paar maanden later privatiseerde Porsche in het grootste geheim de noordelijke lus van de Nürburgring. Deze keer is het Timo Bernhard die aan de grootste rit uit zijn carrière begint. De 20,6 terminals vallen onder 5'19''55!

>>>Timo Bernhard’s “Weg met de helmen” naar aanleiding van zijn record<<

Wij dagen je uit om onberoerd te blijven door deze video. Het hoofd van Timo Bernhard dat tegen de hoofdsteunen botst, de snelheidsmeter die bliksemsnel opstijgt dankzij de boost van de elektromotor, de piff-paf slikt zonder dat de Duitser zijn voet optilt, alles is indrukwekkend.

Bonusinfo: de winnaar van de 24 uur van Le Mans 2014 heeft wijlen Stefan Bellof als zijn idool. De vorige recordhouder in de Groene Hel had deze prestatie geleverd midden in de kwalificatiesessie voor de 1 km van de Nürburgring met een Porsche 000. 

Sommigen zeggen dat het record van Timo Bernhard de omstandigheden van het record uit 1983 niet respecteert. De 919 was een auto die zich aan geen enkel sportief reglement hield en 's morgens vroeg, toen de temperatuur op het asfalt het laagst was, een vrij parcours had.