Mercedes C-Klasse 200 AMG Line

Klanten in de lagere segmenten de indruk geven dat ze (of bijna) het vlaggenschip van het merk bezitten: dat is het credo van het merk Etoile, en het werkt! Het eerste goede punt van deze C-Klasse is juist zijn frisse stijl, die bij deze AMG Line-versie wordt verfraaid met sportievere schilden en velgen. Binnenin is het een weelde aan technologie, met twee grote digitale pads die standaard op alle versies worden geleverd: het digitale instrumentenpaneel heeft een diagonaal van 12,3 inch, en het grote centrale scherm, gekanteld, prachtig scherp en voelbaar, is nauwelijks kleiner (11,9 inch) . Dit brengt het onderwerp ter sprake.

Relatief commercieel succes

Voor wie denkt dat de C-Klasse een auto voor gepensioneerden is en niet meer verkoopt, is het de moeite waard om de verkoopcijfers te bekijken om het record recht te zetten. Zeker, het segment is in verval. Het gaat dus om het marktaandeel. Van de verouderde C-Klasse ‘W205’, gelanceerd in 2014 en waarvan de carrière nu voorbij is, werden er wereldwijd iets meer dan 440 exemplaren verkocht in 000, het laatste normale jaar voor de autodistributie. Dat zijn er bijna 2019 meer dan de BMW 30 Serie, die als recenter en dynamischer wordt ervaren, en 000 meer dan de Audi A3, vaak gemeden ten gunste van de vele SUV’s van het merk met de ringen. In Frankrijk is de dominantie vrij duidelijk: met 100 registraties in 000, voornamelijk van bedrijven, verdubbelt de C-Klasse de volumes van zijn twee directe concurrenten. Deze cijfers moeten echter worden vergeleken met een Franse markt van 4 miljoen registraties…

Als je van knopen houdt, wordt je bediend. © Mercedes

De vijfde generatie Mercedes C-Klasse, gecodeerd met W206, zal wellicht een moeilijkere commerciële carrière tegemoet gaan. Enerzijds blijft het sedansegment in West-Europa verzwakken. Aan de andere kant zal de elektrificatie die nodig is om te blijven bestaan ​​de prijzen verder doen stijgen. Voorlopig is de C-Klasse alleen verkrijgbaar met twee viercilindermotoren: 204 pk in benzine, het onderwerp van onze test, en 200 pk in diesel. Beiden krijgen een 48V-microhybridisatie die enkele druppels brandstof bespaart en voldoet aan de Europese goedkeuringsnormen. Later komt er een plug-in hybride versie met interessante cijfers (zie kader) op het gebied van autonomie en oplaadtijd.

Mijn lieve auto

Wanneer je naar de kassa gaat, vraag je je af of je winkelwagen niet iets te vol is. De AMG Line benzine-C-Klasse, die bij de instapversie Avantgarde Line voor een kleine vijftigduizend euro wordt geprijsd, vraagt ​​al bijna 3000 euro meer. Ze zijn gerechtvaardigd, en niet alleen om esthetische redenen, omdat ze ook het rijplezier beïnvloeden (zie hieronder). Door navigatie in augmented reality toe te voegen, essentiële apparatuur om indruk te maken en een goede wederverkoop te garanderen, is het nog steeds bijna 4000 euro meer (het ding wordt in een verpakking verkocht). Met de juiste velgen, volledig leer en glazen panoramisch dak kom je voor een 60 pk sterke 000-cilinder al snel boven de 4 euro uit. Te duur ? Het lijkt erop dat de prijs vergeten is en de kwaliteit blijft... En voor slechts 204 euro kunt u upgraden naar een stationwagen, met een verbeterd draagvermogen.

Scherp als altijd

In de loop van de tijd is Mercedes geëvolueerd van een leuke vadersedan tot formidabele precisiemachines. Met hun BMW-achtige besturing en scherpere chassis hebben de nieuwste generaties op dit gebied een goede naam gemaakt, zonder ooit aan comfort in te boeten. Voor deze nieuwe C-Klasse was de uitdaging om hem altijd comfortabel en nog dynamischer te maken, wat de nieuwste ophangingstechnologieën, zelfs ongecontroleerd, mogelijk maken. De “C” slikt de groeven in, verwerkt de hobbels en speelt gaten die met gemiddelde snelheid worden benaderd. Bij snel rijden houdt hij gemakkelijk gelijke tred, wat bij de versnellingsbak iets minder het geval is. Automatisch en standaard met negen versnellingen, perfect voor soepel rijden, maar een beetje lui als de eisen hoger worden.

De C is een verkleinde kloon van de E en S. © Mercedes

De echte achilleshiel van deze Mercedes is echter het onaangename gevoel dat het rempedaal achterlaat. Deze is min of meer zacht, mist bijten, tot het punt dat je in de verleiding komt om harder te remmen dan nodig is, uit angst dat de auto niet stopt. Uiteindelijk is er geen probleem met de effectiviteit; het is slechts een kwestie van begrip en gewenning.

Merk op dat er echter een groot verschil is tussen de rijsensaties van de AMG Line-versie en de Avantgarde Line-kleurstellingen. Die laatste zijn veel zachter, hebben last van minder scherpe besturing en minder gecontroleerde vering. Het comfortniveau bij lage snelheden verbetert, maar de wegefficiëntie blijft achter. De AMG Line is steviger, maar veel comfortabeler in de reeks bochten. Er is een dynamisch pakket inclusief gecontroleerde demping en achterwielbesturing, wat het nog verrukkelijker zou moeten maken. Ontneem jezelf dit niet.