Nieuw-Zeelandse coureurs in het World Rally Championship

Het World Brands Championship werd in 1973 opgericht. Nieuw-Zeeland werd pas in 1977 op de kalender opgenomen. De Europeanen hadden de top van de ranglijst gemonopoliseerd en Rod Millen eindigde als beste lokale vertegenwoordiger (5^e) op zijn originele Mazda RX-3. Twee jaar later, met de introductie van een rijderstitel, begonnen de eerste Nieuw-Zeelanders meteen in het kampioenschap te verschijnen, maar dit was vooral te danken aan hun deelname aan hun ronde. Met heel weinig officiële teams aan de start in 1979, was de rallye had gezien hoe de Kiwi's 8 van de eerste 10 plaatsen monopoliseerden, waarbij Blair Robson tussen Hannu Mikkola en Ari Vatanen het belangrijkste resultaat uit zijn carrière behaalde. Het zou dan nodig zijn om tot 1987 te wachten voordat een local terugkeerde naar het podium. Nadat hij vrijwel altijd Subarus had gereden, begon Peter Bourne te verschijnen WRC in het midden van de jaren tachtig en de man die de bijnaam "Possum" kreeg nadat hij de auto van zijn moeder vernielde terwijl hij probeerde een buidelrat te ontwijken, behaalde 80 races op dit niveau. Nadat hij de eerste Nieuw-Zeelander was die een fabrieksstuur kreeg (bij Prodrive), genoot de Pukekoke-coureur een meer internationale carrière (VS, Safari, Argentinië, Australië, Zweden, enz.). Hij overleed in 42 op tragische wijze bij een verkeersongeval.

Possum Bourne had in 2003 een enkele ervaring in Zweden (FRANCOIS FLAMAND / DPPI)

Minder actief was Rod Millen echter een van de pioniers door zich in 1977 (21^e). Het besturen van verschillende versies van Mazda (RX-7, Familia 4WD, 323 4WD) op de Olympus in de VS, op de Rac (1985 in officiële kleuren), in Australië en natuurlijk de thuisbijeenkomst. Daar heeft hij de 2 meegenomen^e plaats in 1989. De nu 71-jarige man met 19 deelnames aan het WRC viel toen op op Pikes Peak, net als zijn zoon Rhys, die nog nooit ter wereld heeft geracet. Andere concurrenten zoals Neal Allport zijn meerdere keren naar de elite gekomen (15 keer in Nieuw-Zeeland) zonder hetzelfde succes te ervaren als Bourne of Millen.

Emma Gilmour nam deel aan 12 WRC-evenementen (FRANCOIS BAUDIN / DPPI)

Als Emma Gilmour (12 rally’s), Richard Mason (11) of Malcolm Stewart (27 inclusief een 3^e plaats in 1988) de aanwezigheid van de zilvervaren op dit niveau behield, was Hayden Paddon degene die zijn beste resultaten aan Nieuw-Zeeland gaf. Met 83 deelnames, 8 podia inclusief een overwinning (Argentinië 2016) zal de coureur van Geraldine opnieuw in het middelpunt van de belangstelling staan ​​en de beste kans maken voor een Kiwi om te verschijnen in de terugkeer van het land naar het WRC.

Hayden Paddon vertegenwoordigt de beste kans op resultaat voor lokale coureurs