In quarantaine met AUTOhebdo – Groep 4 in WRC

Vraag het aan elke fan rallye wat is de beste periode van het Wereldkampioenschap: velen zullen je Groep B vertellen, en de fantastische Audi Quattro, Peugeot 205 T16, Lancia 037 en Delta S4, Ford RS200…

Het zou echter zonde zijn om niet een paar jaar geleden, vlak voor de introductie van Groep B, terug te kijken de vlaggenschipperiode van Groep 4.

Een van de eersten die werd goedgekeurd in de categorie, waar 500 auto's (toen 400) per jaar zouden worden geproduceerd, was de beroemde Berlinette A110 uitAlpine bleek al snel een van de snelste en scoorde een klinkende hattrick tijdens de Monte-Carlo Rally van 1973, het eerste evenement van de WRC in zijn moderne vorm, onder leiding van Jean-Claude Andruet. Het merk zou dat jaar de fabrikantentitel winnen.

© DPPI

Als Ford trouw bleef aan zijn Escort RS1600 en vervolgens aan de RS1800, goedgekeurd in Groep 2, moest Boreham wachten voordat hij in 4 Groep 1977 zag arriveren. De niche was toen perfect voor Lancia, die in 1974 zijn Stratos lanceerde, een echt prototype voor de rallysport.

Na drie successen in 1974 was 1975 het begin van een echte aanval op Italiaanse auto's, met name toevertrouwd aan Sandro Munari en Björn Waldegård, drie keer achter elkaar tijdens de Monte Carlo Rally, maar ook in Portugal, in Sanremo...

In 1977 lanceerde Ford eindelijk zijn Escort RS1800 Group 4. Het eerste optreden van de auto in de Wereldbeker resulteerde in een indrukwekkende overwinning in de Safari Rally, met Björn Waldegård. Laatstgenoemde won aan het einde van het seizoen ook bij de RAC, een evenement dat de Escort tussen 1972 en 1979 in zijn verschillende varianten zou domineren, waaronder drie successen voor Groep 4.

Björn Waldegård won de eerste WRC-coureurstitel in 1979 met de Escort, en in 1981 geïmiteerd door Ari Vatanen, waarbij de Ford "Rothmans" werd ingezet door de structuur van David Sutton.

De FIAT-groep had duidelijk het gevoel dat de concurrentie sterker werd en verliet uiteindelijk zijn fantastische Stratos (die echter tot het begin van de jaren 80 bleef winnen, met name met Bernard Darniche en Markku Alen) voor de minder sexy 131 Abarth.

Op deze auto zullen Alen, maar ook Walter Röhrl, Michèle Mouton, Jean-Claude Andruet en Bernard Darniche zich openbaren of hun carrière zegevierend voortzetten. Het resultaat was een wereldtitel voor Röhrl in 1980.

Als deUithoudingsvermogen demeure le leitmotiv de Porsche, le rallye n’est jamais bien loin des préoccupations allemandes en cette période. En 1978, avec une 911 SC, Jean-Pierre Nicolas empoche le Monte-Carlo, quand Jean-Luc Thérier s’impose en Corse deux ans plus tard.

© DPPI

In het kielzog Renault, met een kleine bom genaamd R5 Turbo, volgde Opel, met een Ascona 400 die Röhrl in 1982 naar een tweede kroning bracht, het voorbeeld. De Franse auto behaalde met name een prestigieuze overwinning tijdens de Monte-Carlo Rally van 1981, met ‘Jeannot’ Ragnotti aan het stuur.

Een overwinning behaald toen een Duitse ‘tank’ uitgerust met gloednieuwe technologie, vierwielaandrijving, zijn grootse debuut had gemaakt op de wegen van de Ardèche en het zuidoosten van Frankrijk.

Audi Sport had zojuist zijn monsterlijke Quattro uitgebracht, voor het eerst goedgekeurd in deze Groep 4-versie, waarmee Michèle Mouton in 1982 niet ver van de wereldkroon kwam.

Zonder ook de BMW M1 te vergeten, de Ferrari 308 GTB, en vele anderen, voordat Groep B het overnam in 1983.