Moeten we ons zorgen maken over Fabio Quartararo?

De feiten: Een wreed gebrek aan topsnelheid, slechts een 11e plaats in de kwalificatie tijdens de eerste Grand Prix van het seizoen in Qatar, een 9e eindpositie in de race... de regerend wereldkampioen is niet op zijn best aan het begin van jaar 2022. Daar moeten we ons dus zorgen over maken fabio quartararo ? 

JA, door Thomas Morsellino 

Op basis van cijfers als topsnelheid zijn we geneigd om ja te zeggen. Maar naar mijn bescheiden mening is het Yamaha die zou moeten trillen. Er waren positieve punten in Qatar, zoals het racetempo van de Fransman. Topsnelheid is een onderwerp waarover al vele jaren wordt gedebatteerd bij het bedrijf Iwata. In het verleden, Valentino Rossi, Jorge Lorenzo of Maverick Viñales klaagden over het stroomtekort, maar dat weerhield hen er niet van om te winnen. En dan is het in Lusail, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, de Japanse fabrikant die de meeste overwinningen boekt, met tien successen op de klok, waaronder twee vorig jaar.

De Yamaha heeft de gewoonte (gehad?) om in bochten met zijn inhaalsnelheid te spelen om de vertraging op de rechte stukken goed te maken. Bij het uitkomen van de laatste bocht, die de meer dan een kilometer lange rechte lijn conditioneert, maakte het het verschil. Wat is er dit jaar veranderd? Ten eerste hebben de andere fabrikanten volgens Quartararo vooruitgang geboekt, te beginnen met Suzuki, dat zijn twee vertegenwoordigers dit weekend aan de top van het topsnelheidsklassement plaatst. Dit zijn dus nog twee tegenstanders op de baan die worden toegevoegd aan de Ducati, de Honda en de KTM…

Zondag gebeurde dit met Alex Rins en Joan Mir die voor Quartararo finishten. Toen was er dit probleem met de voorbandspanning, een fenomeen waar hij eerder last van had (Aragón 2020). Bij het aanzuigen warmt de band zeer snel op en neemt de druk toe. Toch reed hij vorig jaar ook in een peloton, moest ellebogenwerk doen, maar hij won... en dat Quartararo zondagavond geen verklaring kon geven. Hij zet zichzelf in het rood om zijn tegenstanders bij te houden, maar in Qatar was dat niet genoeg. Moeten we ons zorgen maken over Quartararo? Laten we naar mijn mening wachten tot de paddock terugkeert naar Europa om de omvang van de situatie te beoordelen. Moet Yamaha zich echter zorgen maken? Ja. Als de fabriek geen oplossing kan vinden zodat haar beste coureur voor de overwinning kan spelen, zal het vooruitzicht op een contractverlenging niets meer dan een utopie worden: “Mijn prioriteit is om te winnen, meer niet. Ja, mijn prioriteit is om ervoor te zorgen dat ik de beste fiets heb en dat is natuurlijk heel belangrijk voor de toekomst”, zei hij zondag.

NEE, door Medhi Casaurang-Vergez 

Er is geen reden tot paniek. Voor het seizoen 2022 staan ​​eenentwintig meetings op het programma en ze willen ons graag laten geloven dat het kampioenschap voor Yamaha en Fabio Quartararo al vanaf de eerste meeting voorbij is? Het is ook geen kwestie van in de Coué-methode vervallen. De zaken zullen niet vanzelf weer normaal worden.

De ranglijst van de eerste ronde van het seizoen weerspiegelt zelden de stand van het Wereldkampioenschap aan het einde van het jaar. In 19 edities van de Grand Prix van Qatar zijn er alleen Valentino Rossi (Yamaha) in 2005, Casey Stoner (Ducati) in 2007 dankzij een 800 cm3-regeling waarover goed is onderhandeld door het Italiaanse bedrijf, en vervolgens Marc Marquez (Honda), boven de rest in 2014, om datzelfde jaar zowel in de woestijn van het Midden-Oosten als in het eindklassement te hebben gezegevierd.

In 2021 eindigde Fabio Quartararo als 5e in de GP van Qatar, voordat hij tijdens de volgende evenementen de lat hoger legde en het seizoen beleefde dat we kennen. Een jaar later is het duidelijk dat Yamaha niet alle podiumplaatsen in de vier uithoeken van de wereld zal monopoliseren. Maar dat was in 2021 al het geval!

In slechte tijden klemde de Fransman zijn tanden op elkaar zonder in paniek te raken (13e in Jerez, 6e in Barcelona, ​​7e in Red Bull Ring, vooral 8e in Aragon), terwijl hij waardevolle punten scoorde met het oog op de titel. Zijn grootste kracht blijft dat hij niet toegeeft aan zijn emoties als concurrenten hem overweldigen, iets dat Marc Marquez tijdens zijn carrière ook op de harde manier heeft geleerd.

De dichtheid van het sportieve niveau van de MotoGP is zo compact dat een val of ongeluk vaak resulteert in een nulscore. De lijst met verschillende winnaars per jaar is sinds het midden van de jaren 2010 steeds langer geworden, dankzij de toenemende macht van teams als Suzuki, Ducati of KTM, waardoor de opeenvolging van overwinningen de facto riskanter werd, of op zijn minst de zoektocht naar het podium. Het is dan ook in moeilijke tijden dat we de kwaliteit van een coureur en zijn team kunnen beoordelen. We kunnen er zeker van zijn dat de mentaliteit en race-intelligentie van Fabio Quartararo de tekortkomingen van zijn machine dit jaar zullen goedmaken, terwijl hij wacht op de voordelen van betere uitrusting.

LEES OOK > Drukprobleem voor Fabio Quartararo bij Losail