Guilvert: “Allen machteloos tegenover deze brutale situatie”

Laten we eerst beginnen met de economische activiteit. Hoe gaat het bij jou thuis?

Ik ga de opmerking maken die veel bedrijfsleiders zullen maken: het is in tijden van oorlog dat je ziet wat je als baan wel of niet moet doen! Ik zit in de agrofoodsector, wat betekent dat wij erdoor worden getroffen, maar minder dan degenen die hun bedrijf helemaal niet meer kunnen runnen. En aan de andere kant van de keten is er de “vrijetijds”-activiteit die volledig tot stilstand is gekomen. 

Hoe gaat het momenteel concreet met u?
Vanaf de eerste aankondigingen van de regering heb ik stappen ondernomen om de volgende drie clausules te handhaven: telewerken, gedeeltelijke werkloosheid of werkonderbreking voor de zorg voor kinderen onder de 16 jaar, met behoud van een minimale ‘fysieke’ dienstverlening binnen het bedrijf omdat we verplicht zijn om grote hoeveelheden te leveren. -distributie op grote schaal en de fabrikanten die grootschalige distributie verzorgen. Van de 22 medewerkers had ik één persoon de leiding, één persoon de facturering, mijn vader en ikzelf.

De activiteit neemt daarom af...
Alle bestellingen die stroomopwaarts zijn geplaatst en die in zeecontainers drijven, kun je niet tegenhouden en er is dus sprake van een verzadigingseffect op magazijnniveau. We dachten dat we de eerste week iets meer zouden verliezen, maar toch verloren we 60% van onze omzet. In deze context moet u snel beslissingen nemen en begrijpen wat de staat voorstelt, ook al moet u bang zijn dat dit nog een stukje terug zal gaan. 

Tijdens deze periode komt jouw activiteit als autocoureur op de tweede plaats…
O ja, helemaal. Dit is de observatie van alle betrokkenen bij de autosport. Ik denk dat Covid-19 voor sommigen als excuus zal dienen om te stoppen. Het zal verdrietig zijn, maar begrijpelijk. In een crisis als deze maakt u zich in de eerste plaats zorgen over uw gezondheid, die van uw gezin en vervolgens over uw bedrijf, dat uw tweede baby is en u onderhoudt, en over de mensen die u vergezellen. Je hebt een plicht tegenover de mensen die je in dienst hebt. We staan ​​allemaal machteloos tegenover deze wrede situatie.

De autosporteconomie wordt grotendeels gefinancierd door wat wij ‘gentlemen drivers’ noemen en kan alleen maar lijden onder deze situatie…
Ik denk van wel. In de presidentiële toespraak hoorde iedereen wat hij wilde horen: dat we in staat van oorlog verkeerden en dat geen enkel bedrijf achter zou blijven. Behalve dat de realiteit ter plaatse heel anders is. Er waren al ernstig zieke bedrijven, vooral in de horeca, na de gele hesjescrisis en herhaalde stakingen, en die krijgen nu de klap te verwerken. Sommige zullen niet heropenen.

Ik geef toe dat de autosport in deze moeilijke eerste week niet mijn grootste zorg was. Nu ga ik wat nieuws krijgen van mijn werkgever Saintéloc Racing. Ik bid dat alles goed voor hem afloopt, maar ik denk dat ze dezelfde afspraken hebben gemaakt als ik. Hoe meer we gemobiliseerd zijn, hoe eerder de zaken weer zullen beginnen.