Roland Ratzenberger verdween 30 jaar geleden: portret van een avonturier

Veertien uur en vijftien minuten, deze zaterdag 30 april. Na vijftig minuten strijd op leven en dood gaf Roland Ratzenberger het voor het eerst in zijn leven op; het Maggiore Ziekenhuis in Bologna verklaarde hem klinisch dood. De extreme hevigheid van de schok had hem ongetwijfeld geen enkele kans gelaten, en het was een veilige gok dat het lichaam dat het verscheurde karkas van de Simtek had afgeleverd nadat het zijn waanzinnige race bij Tosa had voltooid, al levenloos was. Bovendien had iedereen vanaf de eerste seconden al vaag begrepen dat de volharding van de artsen tevergeefs zou zijn. Iedereen had plotseling, zonder een woord te zeggen, opnieuw contact gemaakt met een realiteit die we uiteindelijk waren vergeten; namelijk die sport