Jules Gounon: “Het winnen van de 24 uur van Le Mans is mijn ultieme droom”

Jules Gounon, wat is je eerste herinnering aan de autosport?

Het is niet de eerste, maar wel de belangrijkste: 2005 met het Oreca-team, Hugues de Chaunac, mijn vader (Jean-Marc Gounon, 9 GP F1 gespeeld in 1993/94. Noot van de redactie), Stéphane Ortelli, Franck Montagny en de R8 Playstation. Het was om 24 Uren van Le Mans, Ik zat in de Algeco van mijn vader. Ik kon het geluid horen van de Judd V10 van Pescarolo. Het was die avond dat ik tegen mezelf zei dat ik er alles aan zou doen om op een dag op zijn plaats te liggen wachten op de volgende estafette. Ik was tien jaar oud.

Ben je gaan karten?

Mijn vader wilde het niet. Hij vertelde me dat het onmogelijk was, dat de budgetten te hoog waren, dat we uit een gezin kwamen dat de middelen niet had. Hij had de F1 gekend, maar het had hem nooit tot leven gebracht. Mijn grootvader had een garage in Aubenas (Ardèche. Noot van de redactie) die hij had overgenomen en wij waren gewoon normale mensen. Hij weigerde al mijn verzoeken tot ik vijftien was. Ik deed niets op school, dus uiteindelijk vertelde hij me dat als ik echt wilde karts aanvallen, ik in het eerste kwart een gemiddelde van 16 moest terugbrengen.

Wat is er gebeurd?

Ik ging aan het werk en hij hield zich aan zijn woord. We zijn allebei zo begonnen. We vertrokken met de kart in de Fiat Scudo die tevens dienst deed als ons hotel. Wij waren echte Romanos. We kwamen vrijdagmiddag aan op de piste terwijl de anderen al sinds donderdagochtend aan het rijden waren! Bovendien was mijn vader een heel slechte monteur. Eén keer slaagde hij er niet in om het op gang te krijgen en uiteindelijk kreeg hij advies van Dominique Chech, manager van