Monte-Carlo Rally 2024 – Vincent Landais: “De moeilijkste rally van het jaar voor een bijrijder”

Als je twaalf maanden teruggaat, welke herinneringen heb je dan aan je overwinning in 12?

Een jaar geleden speelde ik alleen mijn 2^e rallye met Sébastien. Ik had dus niet veel ervaring naast hem en het voelde alsof ik zojuist naar een dimensie was voortgestuwd die ik niet onder controle had. Hoewel ik het goed had gedaan en het werd erkend, was ik diep van binnen ver buiten mijn comfortzone. Een paar races later zijn de zaken veel en in positieve zin veranderd. We kennen elkaar beter, vorig jaar konden we goed met elkaar overweg. Het is waar dat ik wat relaxter aan deze koers toekom. Ik bagatelliseer echter niet wat dit voor Sébastien betekent. Ik ken de eisen die hij aan zichzelf en onvermijdelijk aan anderen zal stellen. Het is er weer, het wordt een hele drukke week. Ik ben mij er terdege van bewust dat we daar niet anders naartoe gaan dan om te winnen. 

Was de voorbereiding op je Monte-Carlo moeilijk?

Ingewikkeld nee, maar kijkend naar het parcours was ik erg blij om terug te keren naar de Gap-kant. In de eerste plaats voor Seb en daarna omdat mijn allereerste deelname aan dit evenement in 2015 (met Jonathan Hirschi, noot van de redactie) een beetje leek op deze editie. Toen ik de namen van de etappes las, begreep ik al snel dat er veel te ontdekken viel. Toen ik alle passen zag die moesten worden overgestoken, zei ik ook tegen mezelf dat we winterse omstandigheden zouden aantreffen en dat het een solide Monte Carlo zou worden… en toen kwam het weer opnieuw alles op zijn kop zetten. Wat ik ook leuk vind aan dit parcours is dat er nogal wat nachtproeven zijn. Ik vind het geweldig, ook al voegt het wat moeilijkheden toe.

Zal, gezien de te verwachten omstandigheden, het werk van de openers nog steeds een van de sleutels zijn?

Dit blijft een van de bijzonderheden. Het feit dat je deelneemt aan klassementsproeven die behoorlijk droog moeten zijn, vereenvoudigt niet alles, integendeel. Tussen zonsopgang en zonsondergang kunnen er grote temperatuurschommelingen optreden. Er kan vorst verschijnen na het passeren van onze openers. We probeerden een plan op te stellen waardoor ze zo laat mogelijk konden passeren. Ik beschouw het als de moeilijkste test voor een bijrijder vanwege de specificiteit, de route, de timing en omdat het de eerste van het jaar is. Bovendien vertegenwoordigt het rijden met Sébastien ook iets belangrijks. Het is zijn bijeenkomst.

Welke fasen kunnen volgens u hiaten veroorzaken?

Ik denk dat die van Saint-Léger (SS3/6) hiervoor geschikt is. Hier zullen we ongetwijfeld ijs tegenkomen en dan gaat de afdaling echt heel snel. Als iemand zich ertoe verbindt, kan hij het een tijdje doen. De tijdrit van Bréole (SS5/8/15) is wederom een ​​geweldig stuk. Het uiteinde heeft veel verticaal met behoorlijk wat hobbels. Het is een traject met tempowisselingen en in de ochtend kunnen er ook veel variaties in grip zijn. Ten slotte liet de Corobin (SS16) mij een herinnering achter aan een ingewikkelde speciale etappe. Het was in 2015, ik liep mijn eerste Monte-Carlo, dus misschien had ik de verkeerde indruk. Voordat we dit allemaal deden, moesten we Sisteron onder ogen zien, waarschijnlijk op gladde banden en 's nachts. We zullen meteen met de 'Monte-Carl' zijn geconfronteerd!

Met moderne middelen blijkt dat je over een enorme hoeveelheid informatie beschikt. Hoe sorteer je?

Het klopt dat we het geluk hebben dat we in de klassementsproeven nogal wat weermannen hebben. Onze openers kunnen ons ook een grote hoeveelheid gegevens bezorgen en ons zelfs foto's sturen. Het is bijna mogelijk om van elke beurt op de hoogte te worden gehouden. Dit vertegenwoordigt een hele grote massa die ik uiteindelijk filter om me te concentreren op mijn roadbook, mijn timing... Sébastien kijkt naar veel foto's, maar op een gegeven moment stopt hij, omdat je begint na te denken. Soms is het te veel, je raakt verzadigd.

LEES OOK > Monte-Carlo Rally – Wie kan voorkomen dat Sébastien Ogier een 10e overwinning boekt?