Sordo: 'Ik zie Seb als een idool'

Dani Sordo is een discrete jongen, zo gereserveerd dat hij soms defensief overkomt. Vooral bij sollicitatiegesprekken. Toegegeven moet worden dat zijn taak niet eenvoudig is. De vragen waar hij niet aan kan ontsnappen, stelt hij zichzelf waarschijnlijk vaak en te lang. In 2005 was Dani 22 jaar oud toen hij het FIA Junior-kampioenschap won. Sindsdien is hij Citroën-coureur. Drie en een half jaar later wacht hij nog steeds op zijn eerste overwinning. Is het beperkt en gedwongen, of door onmacht, dat hij tevreden lijkt te zijn met een rol die hem beperkt tot het veiligstellen van de titel als prioriteit. Bouwers? Hoop en vragen uitgedrukt door een jongen met een subtiele en verrukkelijke, uitgestreken humor.

Welke beoordeling heeft u gemaakt vanaf uw start tot het seizoen 2009?
Ik ben goed begonnen in Ierland. Ten tweede was ik blij, ook al liet Seb opnieuw zien dat hij een stap boven iedereen stond. In Noorwegen reed ik goed. Moeilijk te verslaan. Aan de andere kant ben ik teleurgesteld over mijn Cypriotische prestaties. Ik was er echter zeker van dat ik vooruitgang had geboekt op de smalle en bochtige parcoursen. In Portugal was het een beetje anders. Ik heb daar een goede tijd gehad rallye…behalve op twee of drie klassementsproeven. Ik raakte verdwaald in mijn aantekeningen. Op één plek volgden de moeilijkheden elkaar zo snel op dat ik niet alles kon verwerken wat Marc (Marti, zijn co-piloot. Noot van de redactie) mij vertelde. Ik raakte uit koers, kon ternauwernood de weg verlaten en verloor al mijn snelheid. Soms is het minder duidelijk waarom ik tijd verspil. In Argentinië heb ik een tijdje voor de eerste plaats gevochten. Vrijdagavond stond ik aan de leiding. Het is altijd goed voor het moreel. De volgende dag zette Seb de boel weer op zijn plaats. Ik opende de weg en kon niets doen. Mikko's pensionering garandeerde mij de tweede plaats. Ik moest gewoon langzamer gaan. Ik kan nauwelijks klagen: ik sta tweede in het kampioenschap... maar ik blijf competitiever op de snelle circuits.

Als je met zeer hoge snelheden kunt rijden, zou het dan niet kinderspel moeten zijn om ook bij lage snelheden efficiënt te zijn?
Ik ben de eerste die erover nadenkt. Op de grond is het minder duidelijk. Misschien heb ik de neiging om mijn remmen te lang uit te stellen. Wanneer een bocht je te binnen schiet? in het gezicht, de tijd die de ?te vroeg? ?te laat? is niet eenvoudig vast te leggen.

Vind het volledige interview in AUTOhebdo N°1701, op 20 mei in de kiosken.