In Zweden eerste hapering voor het nieuwe puntensysteem

Je moet er nu aan wennen en je rekenmachine bij de hand houden. Met zijn drievoudige toewijzing per weekend, de nieuwe WRC-schaal blijft felle debatten uitlokken tussen voor- en tegenstanders en degenen die van gedachten veranderen op basis van hun standpunt van zaterdag en zondag. Zoals alle regels die lukraak worden geïntroduceerd zonder dat alle gevolgen zorgvuldig zijn gemeten, zijn er bijwerkingen die voor puristen en veel piloten moeilijk te slikken zijn. Het grote gevaar was dat de winnaar van een evenement niet degene zou zijn die de meeste punten scoorde. In Monte-Carlo, Thierry Neuville wilde niets aan zijn rivalen overlaten en verliet de Place du Casino met een voorraad (30 = 18+7+5). Er was geen debat of controverse. In het noorden van Zweden was het anders…

Twee strategieën botsten zondag aan de kop van de race. Hoewel leider, probeerde Esapekka Lappi in deze laatste etappe niet op punten te mikken. De Fin wilde juist dit tweede succes pakken waar al te lang op gewacht werd. Tegelijkertijd had Elfyn Evans andere ambities en behaalde bijna een perfecte score. Hij liet zien dat hij de snelste was aan het einde van de drie geplande specials en verloor met 2 in de Power Stage. Hij noteerde 0 punten, wat hem optrok bij die van zijn 1e plaats op zaterdag, waardoor hij opnieuw vanuit Umeå kon starten met het grootste nestei van Rally11-coureurs . Het is best grappig, want de Welshman aarzelt niet om te zeggen hoe oneerlijk en vernederend hij dit systeem vindt tegenover degene die wint. Aan het einde van deze 2e ontmoeting scoorde Lappi 1 punten (2 op zaterdag en 19 met zijn 18e plaats op zondag), terwijl Evans er 1 pakte (7 op zaterdag, 24 op zondag en 13 in de Power Stage). Moet volgen... EP speelt misschien niet het kampioenschap, maar deze conclusie biedt meer aan de tweede messen. Met de oude schaal zou Evans er maar 7 hebben geregistreerd. Dit verstoort de titelrace en beloont zwier.

dubbelzinnigheid

Nadat de Monte-Carlo was verhoogd, maar zonder noemenswaardige onderprestaties, bood het verloop van de laatste etappe tussen Gap en de top van Turini geen enkele verrassing of reden tot klagen. In Zweden was het anders. Kalle Rovanperä, Ott Tanak en Takamoto Katsuta niet meer in de zaterdagavondcast te zien was, stond het zeker dat ze de laatste dag zouden komen opschudden, want voor hen was het de enige oplossing om niet met lege handen te vertrekken. Dit is precies wat er gebeurde. Hoewel ze respectievelijk op de 39e, 41e en 45e plaats eindigden, bespaarden ze enkele subsidies die aan het eind van het jaar misschien belangrijk zullen zijn, vooral voor de Esten. Om dit te bereiken moesten ze snel rijden. Net als Evans, Neuville of Viermaux. Dit zorgde voor een levendige en interessante zondag, ver weg van de processies van enkele jaren. Een paar uur eerder versterkte dit ook de bedoelingen van Evans of Fourmaux die de mogelijkheid zagen om goede operaties uit te voeren. Voor de overtreders had dit vanaf de eerste dag niets veranderd, maar het oude systeem zou hen niet veel méér gemotiveerd hebben. Het vooruitzicht van de “Gouden Zondag” had daarentegen een nefast effect op Kalle en Ott, die absoluut hun banden en hun Rally1 niet mochten raken om te hopen competitief te zijn tijdens de laatste etappe.

Na twee races is het erg lastig om op deze schaal een positie in te nemen. Het is duidelijk dat het te ingewikkeld en zeer oneerlijk is voor de winnaars. Het is ook vrijwel zeker dat het niet deze kunstgreep is die de oorzaak zal zijn WRC uit de sleur. Dit systeem genereert evenveel beleid als het verwijdert. Hoe te beoordelen of het positief of negatief is? Alleen de uitlijning van de mouwen maakt een objectievere beoordeling mogelijk.

LEES OOK > Een kalender voor 2025 met 14 ronden, Ierland en Saoedi-Arabië?