Quartararo: “Ik maak mijn droom waar en het is nog niet gelukt”

In 1999, het geboortejaar van fabio quartararo, Alex Criville bood Spanje zijn eerste wereldkampioenstitel in de koningscategorie aan. 22 jaar later maakten de Niçois een einde aan een serie van negen Spaanse titels op rij MotoGP door de allereerste Fransman te worden die een dergelijke prestatie volbracht. 

We moesten echter wachten tot bijna het einde van het 73e seizoen sinds de oprichting van het wereldkampioenschap om dit te ervaren… “Eerlijk gezegd verloor ik vlak daarna mijn stem”, vertrouwde Quartararo toe, nog steeds totaal verbijsterd door emoties. Ik huilde en schreeuwde veel. Het is ongeloofelijk. Toen ik over de streep kwam, dacht ik aan de ingewikkelde momenten die ik heb meegemaakt om wereldkampioen te worden. Ik had dit niet verwacht, omdat ik een paar jaar geleden een aantal moeilijke tijden heb meegemaakt. Ik maak mijn droom waar en ik heb hem nog niet gerealiseerd. »

A life-long dream achieved 🏆#ELD1ABLO ???? pic.twitter.com/MyiijEQya6

- MotoGP @ 🏁 (@MotoGP) 24 oktober 2021

Quartararo leek deze zondag echter niet voorbestemd voor de titel, maar na twee dagen getroffen door regen en de slechtste kwalificatie uit zijn jonge MotoGP-carrière kwamen de sterren eindelijk op één lijn. Na een goede klim naar de vijfde plaats beging Francesco Bagnaia het onherstelbare door vijf ronden van de geblokte vlag een fout te maken. “Ik was in de MotoGP nooit verder dan een elfde plek gestart”, benadrukte hij. Ik stond 11e bij de start van een van de belangrijkste races uit mijn carrière. Wij hebben gekozen voor de beste banden voor ons. Het zware parcours zou veel beter zijn geweest en ik had op het podium kunnen mikken. Ik had geen stabiliteit toen ik achter de groep stond. Ik kon niet inhalen. Ik ben blij met deze race, ook al heb ik de titel niet gewonnen. Het winnen ervan is natuurlijk iets extra's. »

Maar hoe zorg je er als 22-jarige voor dat je niet onder de druk bezwijkt? Volgens de Yamaha-rijder was het de ervaring van vorig seizoen die een cruciale rol speelde. “Voordat ik vertrok, was ik met Tom (Thomas Maubat, zijn persoonlijke assistent, noot van de redacteur) op kantoor. Ik was zenuwachtig en gestresseerd, maar hij zei tegen mij: “Denk eens aan de laatste drie races van vorig jaar”. Het was een ramp en ik wilde het kampioenschap afmaken, ongeacht mijn positie. Vandaag ben ik begonnen aan de race die mij wereldkampioen heeft gemaakt. De ervaring van vorig jaar heeft mij enorm geholpen om de titel te winnen. Ik wil al deze mensen bedanken voor hun steun in deze moeilijke tijden. Ik heb veel geleerd tijdens deze twee jaar in de MotoGP en ik moet nog steeds leren. »

Met nog twee wedstrijden te gaan voor het einde van het seizoen kan “El Diablo” even op adem komen en genieten van deze welverdiende titel.