Scott Dixon: “Denk nooit dat je alles weet”

Hoe was jouw buitenseizoen?

Tussen het formaat van deIndyCar Momenteel komen de lengte van het laagseizoen, het gebrek aan testen, alles samen om ons te popelen om allemaal opnieuw te beginnen. Zoals bij iedereen was het de bedoeling om je zo goed mogelijk voor te bereiden, vooruitgang te boeken en de zwakke punten van vorig seizoen te corrigeren.

vraagpunt de komst van het Aeroscreen Verandert het de situatie?

Ik heb alleen ovaaltesten gedaan voordat we naar COTA gingen (Austin. Noot van de redactie) en Sebring. We hebben veel nadruk gelegd op het ventilatiesysteem. Diverse mensen hebben op dit punt hun zorgen geuit. Zelfs tijdens het testen op de korte ovaal van Richmond was koeling een probleem. Bij COTA was het extreem koud en het was duidelijk dat dit geen probleem zou zijn. In Sebring, waar het over het algemeen warm is, is er geen plek om te rusten. Er werden aanpassingen gedaan en dit leek ons ​​voldoende.

En qua gedrag?

Het zwaartepunt ligt iets hoger dan voorheen, de auto zwaardere punten waar we naar moeten kijken, omdat we doorgaan met het toevoegen van gewicht aan de auto, wat vooral bij ongelukken geen goede zaak is. Maar gedragsproblemen zijn voor iedereen hetzelfde. Op ovalen, in het verkeer, kan het interessant zijn. Zeker in Indianapolis, waar je doorgaans veel last hebt van de auto voor je. Het lijkt nu het tegenovergestelde te zijn. We zullen zien of dit waar is of niet als we als roedel rijden.

Er staan ​​zes coureurs op de grid die nog geen 23 jaar oud zijn. Herinner jij je begin nog? Waar moeten ze op letten?

Toen ik aankwam, was ik 19 of 20 jaar oud. Dan ben je eerlijk gezegd gewoon heel enthousiast. Je probeert je best te doen. Ik kwam terecht in een klein team (PacWest Racing, in 2001. Noot van de redactie) en werd vervolgens snel ingeschreven door een team met aanzienlijk meer middelen (Chip Ganassi Racing, uit 2002, dat hij nooit heeft verlaten. Noot van de redactie).

Wat wel veranderd is, is de grootte van de teams. Tegenwoordig hebben velen meer dan twee auto's. Dit was niet het geval toen ik begon. Hierdoor kun je meer informatie, gegevens en video's opslaan. Video is ook veel veranderd. Wat de gegevens betreft, kun je nu over die van bijna iedereen beschikken, wat best interessant is. Sommige mensen zijn goed in het analyseren en reproduceren ervan (die van anderen, red.), ik denk dat dat het leerproces versnelt.

Maar je had meer pogingen...

Misschien 50 of 60 (dagen. Noot van de redactie) tijdens mijn eerste seizoen, terwijl je er vandaag zes of zeven hebt.

Wat is de fout die je niet moet maken?

Je moet nooit geloven dat je alles weet. Dit is de slechtste positie. Je leert altijd, alles verandert voortdurend. Deze sport is, zelfs in mijn 19- of 20-jarige carrière, enorm geëvolueerd en is van seizoen tot seizoen op indrukwekkende wijze veranderd. Het is fantastisch om al deze jonge mensen te zien aankomen. Vijf of zes jaar geleden was er ook een grote aankomst. Je kunt hun prestaties zien, de manier waarop ze zich hebben aangepast, hoe snel ze zijn. Dit is van groot belang voor het welzijn van onze sport.

Hoeveel denk je dat je kunt profiteren van de komst van Marcus Ericsson bij Chip Ganassi Racing?

We gingen van twee auto's naar vier, terug naar twee en voegden dit jaar een derde toe. Wat ik zie is dat we daardoor meer mensen konden werven. Onze groep was al een tijdje vrij klein, vooral op de engineeringafdeling. Er kwamen dus nieuwe mensen bij, met name vier of vijf in de techniek. En het einde van het GT-programma (Ford binnen IMSA en 24 Uren van Le Mans. Noot van de redactie) heeft ons in deze zin ook geholpen op het niveau van management- en operationele teams.