IndyCar – Het doel lijkt te zijn bereikt voor de nieuwe aerokit

2018 markeert het einde van het tijdperk van gedifferentieerde aerokits tussen Chevrolet en Honda IndyCar. De serie zal profiteren van een enkele kit voor alle teams uit de openingsronde in St Petersburg, Florida op 11 maart.

Een nieuwe functie die de teams buiten het seizoen konden testen en die momenteel de technische managers van de serie volledige voldoening lijkt te geven. « In het algemeen we hebben onze doelen in alle opzichten bereikt, legt Bill Pappas uit, vice-president racetechniek voor IndyCar.

Vanuit een prestatieperspectief is we geven belang terug aan de piloot in de cockpit. Er was de afgelopen jaren zoveel downforce met aerokits van fabrikanten. Le piloottalent werd niet benut.

Er wordt weer gewerkt aan techniek om de maximale snelheid te behouden. Als ze weer gas geven, gaat het niet alleen om het intrappen van het pedaal. Er is sprake van slippen en de auto glijdt. Als de chauffeurs deze zweefvlucht onder controle kunnen houden, zullen ze echt slagen.

Ze denken dat het veel leuker zal zijn om te rijden, en ze zijn er erg enthousiast over. Vanaf het begin, de twee piloten (Oriol Servia en Juan Pablo Montoya, die de tests begonnen) vonden dat de auto minder turbulentie had en ze dachten dat het vacuüm beter zou zijn. Ze waren erg opgewonden om in Indianapolis te racen. »

Aanpassingswerk

Bill Pappas erkent dat de overgang van een specifieke kit voor elk Chevrolet- of Honda-motorblok naar een enkel element (één voor weg-/stedelijke evenementen en korte ovalen, de andere voor supersnelwegen) vereiste de herziening van verschillende elementen op de eenzitters, inclusief de elektronische bedrading.

« Het configuratieverschil tussen Honda en Chevrolet was een uitdaging, maar beide fabrikanten vonden goede oplossingen, legt Pappas uit. Toen we de radiateur verplaatsten en de veiligheidsstructuur aan de zijkant van de auto creëerden, moesten we plotseling alle elektronica verplaatsen. Het was een enorme uitdaging, eerlijk gezegd. »