Tréluyer: “Een familiegeest”

Benoît, dit zijn je eerste 24 Uren van Le Mans met Audi. Wat valt je op aan de ceremonie van het Duitse merk?
Het is gewoon enorm! We hebben het te druk. Vanuit mijn oogpunt is het een beetje te veel voor de coureurs, aangezien we ons bijna meer moeten wijden aan de bijwerkingen dan aan de race. Gelukkig hebben we een technisch team dat het van ons overneemt en ons echte werk zit in de auto. De technici hebben, na ontvangst van onze opmerkingen en dankzij de gegevens, ons niet per se nodig om te werken.

We weten alles wat Audi de autosport heeft gebracht. Voelen we de druk, het gewicht van ervaring, als we ons bij zo'n team aansluiten?
Nee, en dat is waar ze ongelooflijk zijn. Ze zijn heel bescheiden en oefenen geen enkele druk op ons uit. Ze hebben na lang nadenken voor ons gekozen, ze weten wat ze doen, dus ze oefenen geen druk op ons uit. Verder wordt alles gesimuleerd, berekend en is het aan ons om ons werk zo goed mogelijk te doen. Er heerst echt een familiale sfeer in dit team. We voelen de druk van de fabrikant erachter niet. Voor de piloten is het erg prettig.

Tijdens de “terzijden” sprak u over uw beroep. Mist u niet een stukje autorijden?
Gebrek aan hardlopen, dat had ik je kunnen vertellen toen ik bij Henri (Pescarolo) was, die geen budget had, en dus geen rennen. Eerlijk gezegd hebben wij met de R15 Plus veel kilometers afgelegd. Ik voel me goed voorbereid genoeg om de race aan te vallen.

Maar op dit 24-uurscircuit?
Ja, we kunnen altijd meer rijden. Maar we zijn nog niet klaar. We gaan niet drie weken rijden. Het is waar dat de pre-kwalificatiesessies goed waren, ze gaven je tijd om na te denken. Nu is het ook een uitdaging om aan te komen en maar één week te hebben, net als bij alle andere races. Vervolgens mogen we niet vergeten dat we nog steeds in een economische crisis zitten en dat het terugdringen van de kosten belangrijk blijft, zodat wij en vooral privéteams aan zo’n evenement kunnen deelnemen.

Moet je als piloot nadenken over deze economische context?
Ik denk dat hij dit soort dingen nooit vergeet, ook al gaat alles goed met ons. Ik heb vrienden die graag willen rijden en die niet zoveel geluk hebben als ik, die zich vandaag in een situatie bevinden waarin ze geen sponsor meer kunnen vinden en die zich niet langer kunnen vermaken met rollen. Wij moeten ervoor zorgen dat iedereen plezier kan blijven hebben. Daar is het leven ook voor gemaakt, dus je moet weten hoe je offers moet brengen om te kunnen blijven genieten.

U spreekt over de moeilijkheden die verband houden met de economische context. Dit jaar is Pescarolo Sport er niet bij. Voor jou die met Pescarolo reed, moet dat je pijn doen?
Het doet echt pijn aan mijn hart om Henri en zijn hele team niet te zien. Want we mogen niet vergeten dat er achter Henri een heel team gepassioneerde mensen staat, die alles hebben gegeven voor dit team. Als ik ze deze week op vakantie zie, doet mijn hart pijn. Helaas heb ik vanwege mijn werk bij Audi geen tijd om ze te gaan bekijken. Elke keer dat ik hem in de verte zie, probeer ik naar Henri te gaan, hem gedag te zeggen en met hem te kletsen. Ik heb hem deze winter verschillende keren gebeld. Ik wist hoe de situatie was. Zodra ik contact had met Audi, heb ik hem gebeld om te vragen hoe het met zijn team ging. Pescarolo was mijn prioriteit omdat Henri de persoon is die mij in goede omstandigheden Le Mans liet rijden en die de jonge Franse coureurs enorm helpt. Het zou goed zijn als hij doorgaat of als iemand het van hem overneemt. Maar het doet echt pijn aan mijn hart dat hij er niet is.