Makowiecki op de Le Mans Hyperpole: “Een spannender patroon”

Wat is uw mening over het oude kwalificatiesysteem dat van kracht was tijdens de 24 uur van Le Mans?

Dit systeem, specifiek voor Le Mans, was heel bijzonder. Het was lastig om een ​​duidelijke afslag te vinden. Wij – en vooral de prototypes – zouden veel kunnen verliezen als we een GTE Am of zelfs een prototype op de verkeerde plek tegenkomen. Maar we zouden ook succesvol kunnen zijn en kunnen profiteren van een idyllisch ritje zoals Gimmi (Bruni, zijn teamgenoot op de nr. 91 tijdens de laatste twee edities. Noot van de redactie) in 2018, die profiteerde van drie ambities, waardoor hij 1”5 kon vasthouden aan iedereen. Het kon dus frustrerend zijn, maar het hoorde bij het spel.

Is dit nieuwe Hyperpole-systeem een ​​goede zaak?

We gaan nu een echte kwalificatiesessie tegemoet gedurende welke u een tijd zult moeten krijgen, in overeenstemming met wat wij gewoonlijk weten. Het zal anders zijn, ook al zullen sommigen zich zeker blijven concentreren op de race en het spel niet spelen. Ik ben benieuwd hoe dat zal zijn, maar op papier denk ik dat het redelijk goed is. En als je dan niets doet, ga je achteruit. Daarom denk ik dat het goed is om dingen te willen laten gebeuren.

Denkt u dat dit voor het publiek interessanter zal zijn om te volgen?

Mensen zullen geen polepogingen meer missen omdat ze niet op het juiste moment voor hun scherm of aan de zijkant van de baan staan. In 2011 pakte ik bijvoorbeeld de pole (in GTE Pro, met de Ferrari 458 GTE van Luxury Racing. Noot van de redactie), op een ongebruikelijk tijdstip, op donderdagmiddag, terwijl de paal doorgaans 's avonds, in de koelte, wordt ondertekend. 6 uur lang voor een scherm staan ​​of langs de kant van de baan staan ​​is veel. Daar deDe intensiteit zal toenemen zoals bij een normale kwalificatie. Dit is een spannender patroon.

Aan de andere kant is een half uur te kort om de drie coureurs een kans te geven…

Zeker, maar niet iedereen deed het. Sommigen maakten hun testplan en degene die de tijd zette was degene die op het juiste moment achter het stuur zat, anderen wezen een coureur aan. Het stoort mij niet, omdat ik geloof dat het ideale plan is dat elke coureur verantwoordelijk is voor de kwalificatie, de start of de finish. Daarmee heeft iedereen een wat bijzondere taak.