Van Ferran via de voordeur

Voor de laatste ronde op Laguna Seca waren David Brabham en Scott Sharp vrijwel zeker van de LMP1-titel. Het was genoeg voor de bemanning van Patron Highcroft Racing om 70% van de ronden van de winnaar af te leggen. Brabham en Sharp deden het beter en eindigden als derde, maar hadden nog steeds vier ronden achterstand op hun grootste rivaal van het seizoen

Gil de Ferran wilde deze overwinning. Voor niets ter wereld zou hij de Acura LMP2 van het Fernandez Racing-team niet hebben laten winnen. De Braziliaan eindigde de race echter slechts zes tienden voorsprong op zijn rivaal van de dag. Aan het einde van de vier uur racen en 168 ronden op het circuit van Laguna Seca scheidde slechts 0°662 Gil de Ferran van zijn tweede plaats.

Na deze overwinning wist het team van Ferran dat de titel niet langer speelbaar was. Het was genoeg voor Scott Sharp en David Brabham, op de andere Acura, om 70% van het aantal door de winnaar afgelegde ronden af ​​te leggen om de inzet in de wacht te slepen. Het volstaat te zeggen dat de Highcroft-crew zich concentreerde op veiligheid en als derde eindigde, vier ronden achter de eerste twee auto's.

De titel was inderdaad ver weg voor De Ferran, na de tegenslagen op Road Atlanta, waar de Acura nr. 66 voor de eerste keer werd geraakt, voordat freelancer Scott Dixon in zijn eentje een fout maakte en de gebruikelijke bemanning van de race verpestte. Maar ook zonder de slechte prestaties van Petit Le Mans, Simon Pagenaud had deze titel niet kunnen winnen zonder te rekenen op een fout van de Acura Highcroft, die nooit toegaf. Zelfs het gewelddadige vertrek van Scott Sharp van het circuit tijdens de vrije training op Petit Le Mans werd gevolgd door enorm werk aan de wederopbouw van de auto door het team, zodat Brabham en Sharp voor de titel konden gaan.

Deze race in Laguna Seca viel echter vooral op vanwege de aangekondigde pensionering van Gil de Ferran. Reeds teruggetrokken uit de circuits na zijn avontuur in Indycar Series (vice-kampioen in 2003) was de Braziliaan teruggekeerd toen hij zijn team lanceerde in ALMS. De ChampCar-kampioen uit 2000 en 2001 debuteerde vervolgens in 2 in de LMP2008 voordat hij dit seizoen naar de hogere categorie overstapte. Na een gemengde start vond de Ferran Motorsport zijn ritme en behaalde een reeks overwinningen, waarmee hij vier opeenvolgende successen behaalde.

Ook al was er geen sprake van succes in de categorie, Gil de Ferran sloot zijn carrière op uitstekende wijze af en behaalde dit seizoen een vijfde overwinning in de ALMS. De Braziliaan, die zich gaat wijden aan zijn activiteiten als teammanager, zal de teugels overdragen. En in het bijzonder voor zijn jonge teamgenoot Simon Pagenaud, die dit seizoen indruk blijft maken.

« Het was echt niet eenvoudig, verklaarde Gil de Ferran na zijn overwinning en daarmee zijn sportieve pensionering. Toen ik hier aankwam, had ik een miljoen dingen om over na te denken. Er gingen veel dingen door mijn hoofd. Maar ik moest me concentreren op wat ik moest doen: piloot. Vanuit dat oogpunt was het erg moeilijk. Op de een of andere manier was de race zo intens dat ik nooit tijd had om aan iets anders te denken. '

Maar de winnaars in de categorie zijn David Brabham en Scott Sharp. Hoewel de Acura Highcroft-crew slechts drie keer won, was ze het hele seizoen consistent en scoorde ze grote punten in alle races. Hun slechtste resultaat was de vijfde plaats in Petit Le Mans, nadat ze op het laatste moment een auto hadden teruggevonden die 24 uur voor de start van het evenement in stukken en stukken lag.