Franchitti wil betrokken blijven bij de IndyCar

Dario Franchitti moest zijn carrière voortijdig beëindigen na zijn ongeval in Houston afgelopen oktober, waarbij hij een wervel verwondde. 40 jaar oud, de Schot werd gedwongen het advies van artsen op te volgen terwijl de bewoner van Chip Ganassi Racing nog veel successen hoopte te behalen. “Het belangrijkste voor mij was om Chip (Ganassi, de teameigenaar) te waarschuwen”, legde de drievoudig winnaar van de Indianapolis 500 uit. ‘Ik denk dat het me twee dagen kostte om het hem te vertellen. Ik vroeg me de hele tijd af hoe ik dit probleem kon oplossen. Ik had in 2003 al een keer gereden met een rugblessure en de laatste jaren met diverse scheurtjes. Ik zocht naar een manier om te onderhandelen, maar die was er niet. Dus belde ik Chip, Mike (Hull, de directeur van het management), Dixon, TK (Tony Kanaan)…’

Na tien jaar in de discipline heeft Dario Franchitti geen spijt, want de Schot viel op in het peloton. De neef van Paul di Resta herinnerde zich met emotie het cruciale moment in zijn carrière waardoor hij zoveel succes kon ervaren. “Het gaat terug tot 1991, toen Charlie (Kimball) zes was en ik pas twaalf toen ik in een Vauxhall Junior reed. Het was de laatste race van het seizoen. Ik lag op koers om het kampioenschap te winnen en dat is gelukt. Jackie Stewart merkte mij op en startte de machine om mij hierheen te brengen. Zonder dat zou er hier niets zijn. Dit is waarschijnlijk een van mijn beste momenten, geloof het of niet. »

Toen de teleurstelling eenmaal voorbij was, nam het competitieve karakter van Dario Franchitti het over. De voormalige kampioenIndyCar hoopt de samenwerking met Chip Ganassi Racing te kunnen voortzetten door een geschikte plek te vinden. “ Ik zou graag betrokken willen blijven bij de IndyCar, uiteraard bij het Target-team, en daar werken we aan. Ik hoop dat we er snel komen en dat ik met het team aan de slag kan. Ik begon al met telefoneren met de ingenieurs en TK... Ik wilde dat hij degene was die het stuur van de nummer 10 zou overnemen en toen het werd bevestigd, begreep ik dat het echt was en dat het moeilijk was. De telefoontjes van iedereen hebben mij enorm geholpen. »